Hij is boos, heel boos, hij is boos op iedereen en de hele wereld, vooral de hele wereld die roddelt
Hij komt mijn les binnen en ik weet het al, niets doen... niet reageren, niet op hem reageren, laat hem maar even zwemmen in zijn boosheid, die mag er zijn.. Ervaring leert.. Ervaring zorgt ervoor dat je dingen laat gebeuren omdat je weet het komt vanzelf.
Wel de vraag gesteld of hij wil praten, nou nee dus.... hij is boos en zo boos dat hij niet eens meer kan praten.
Dus ik begin gewoon mijn les, ik doe alsof er niets aan de hand is... maar ik weet meteen wat er speelt, zeker als hij zegt dat hij boos is op hun.. en dan naar de meiden wijst.. ik weet dan al genoeg...
Een puberbrein is soms moeilijk te doorgronden maar het is en blijft een puber en als een puber zo boos is dan heeft hij of zij het gevoel dat er onrecht is gebeurt.. en dat moet je dan proberen recht te zetten.
Als we ongeveer een kwartiertje verder zijn, ze moesten kijken naar prachtige filmpjes over het schimmenspel in het theater , en dan die van Attraction.. altijd huilen voor mij bij die groep,
Daarna wat meer platvloerse filmpjes over schimmenspel in de film, van Austin Powers. dus dat werkt altijd goed.
Daarna gingen ze aan het werk, voorbereiden voor dat wat ze wilden laten zien op muziek.
Ik rommel nog even door aan mijn bureau maar hou ondertussen hem in de gaten. zie hem langzaam ontspannen.. dus de tijd is rijp, ik hang het gordijn even op, loop naar de lamp die ik aanzet en ga dan naast hem zitten
Ik kijk hem niet aan, zeg alleen je hoeft niet te praten hoor, maar ik bedacht me ineens hoe ziet het lokaal er eigenlijk uit vanaf jouw kant van het lokaal..
Ik zwijg even. zeg dan het ziet er toch ook niet uit, zeker niet als ik daar aan dat bureau zit.. hij begint te glimlachen.. dan weet ik nu gaat het komen,. verder doe ik niets..
Ik zwijg en zit.. en dan begint hij te vertellen over dat wat er is gebeurt.. het was al wat ik dacht. er is door een aantal meiden van alles ingevuld en bedacht en daardoor hebben ze zijn ontluikende gevoelens voor een meisje misbruikt. hij wilde het op zijn eigen manier doen en op zijn eigen tijd. De meiden vonden dat het lang genoeg duurde.. dus dat moest aangepakt worden... vonden ze..
Daar was hij boos om.. dus ik heb geluisterd, gezegd, misschien moet je dat meisje maar even appen hierover dat je haar leuk vind maar dat je graag het op jouw manier en tijd wil doen, en je hebt nu niets te verliezen tenslotte.. want dat wat je wilde is al weg.. ja kan alleen maar winnen en het mag onder mijn les. Normaal mogen ze niet met hun i pad in mijn lokaal , maar dit is een noodgeval.
Vraag hem of hij nog tips wil wat hij moet schrijven, dat hoeft niet hij wil het in zijn eigen woorden zeggen, dat is prima.. ik laat hem loop naar mijn bureau en ga gewoon verder met de les.... maar ik zie wat hoop en blijheid terug in dat joch.. dat is genoeg..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten