Met de grote reis van maandag voor de boeg, maar ook nog de restanten van de griep in mijn lijf, en nog een ritje te maken naar Musselkanaal om mijn moeder te zien, die ik al veel te lang niet heb gezien. Is het wel weer een vol weekeinde. Gelukkig had ik gisteren al mijn koffer in gepakt, moeten er hooguit nog wat dingen bij waarvan ik denk.. o ja dat ben ik denk ik vergeten. al weet ik dat ik alles heb ingepakt.. kortom het is wederom een hectische weekeinde geweest.
Zoals altijd zijn er onderweg onvoorziene situaties, een file bij Utrecht, en dan de weg die ik zo graag rij, via Klijndijk, naar Valthe, Valthemond, en de Kavelingen naar Musselkanaal, bleek ineens afgesloten te zijn..Dus het was even puzzelen.
Gelukkig is de google maps en de i phone gewillig en dus kwam ik via Odoorn, Exlo,.1st en 2de exloermond aan in Musselkanaal. Eigenlijk heb ik een soort van reis gemaakt door mijn verleden en kwam ik toch wel wat dingen tegen die ik ergens dacht te zijn vergeten. maar niet dus. Een heerlijke rit door het herfstachtige Drenthe. Maar zoals altijd is de weg opgaan de grootste opgave... De terugweg is het zelfde verhaal, het weggaan is het ergste het rijden niet..
Met mijn moeder was het wederom prima, ze staat haar mannetje, en we hebben wat gesproken over hoe ze haar verhuizing ervaart tot dus ver. Ze vertelde dat ze dacht dat ze wel langer had kunnen wonen in Mussel, maar op mijn opmerking dat ze in Mussel waarschijnlijk veel minder aanspraak had dan hier, maar ook dat ze dus daar veel meer in huis zou zitten en dus niet zoveel mensen op straat zal zien die ze nu wel ziet opende haar ogen en gedachten. Ik heb haar nog verteld dat ze moet beseffen dat ze het niet moet romantiseren, mede omdat ze toch ook in dat grote mooie huis, alleen maar de slaapkamer, de keuken, de garage en de woonkamer gebruikte, ze kwam niet eens meer boven waar ze twee slaapkamers had en een keuken en een grote inloopkast, laat staan de zolder. Toen ik dat zo zie zag ze ook wel dat ze het anders moest gaan zien.
Bij het eten hebben we heel mooi en diep zitten te praten, voor het eerst heb ik ook uitgesproken, dat ik graag wil dat ze wel op papier gaat zetten wat ze graag wil, omdat ik niet wil dat mijn broer en ik er straks alleen voor staan en dat we dus dan ineens van alles moeten bedenken. Ik besef me ook dat dit een lastige is, en dat zei ze ook maar dat wil niet zeggen dat ze er niet voor weg moet lopen. Tenslotte is ze niet voor niets een oude van dagen.. of een mens van de dag... dus we weten allemaal dat het moment gaat komen. De naaste ervaringen van vrienden van mij heeft me doen inzien dat ik toch met haar daar over moet praten, omdat ik een dienst wil maken die haar eer aan doet.
Natuurlijk zal ik er een draai aan geven, zal ik iets verzinnen waardoor het dorp weer in opschudding komt maar dat is iets wat ik wil en toch moet doen. Zeker zal het nummer van Liesbeth List gedraaid worden 'Heb het leven lief"omdat dit ook zo bij haar past.. en wie weet wil ik nog wel een mooi Engels nummer.. maar gelukkig hoef ik daar nu niet over na te denken.. daar ben ik erg blij om.
De terugrit was een fijne, via een andere vergeten route terug gereden naar Emmen of all places om daarna in de ene naar de andere trage slakken groep terecht te komen waarbij mensen ineens boven op de rem gaan staan omdat , het leek wel de NS, er een blaadje op de weg lag. kortom het was wederom een ervaring terug rijden in het donker
Bij thuiskomst de laatste dingen ingepakt, nog even met Kitty gebeld, en daarna de was gedaan van het bed, dat moet altijd, bed verschonen voordat ik weg ga.
Daarna natuurlijk Heel Holland Bakt en Zondag met Lubach.. heerlijk. een waardige afsluiting
Geen opmerkingen:
Een reactie posten