nee geen paniek, ik ben zeker niet van plan om te vertrekken naar een andere school of wat dan ook. heb het nog veel te veel naar mijn zin bij mijn huidige werkgever en zou een ieder dit aanraden om daar te gaan solliciteren. Er zijn nog vacatures waarvoor men mensen zoekt.. en geloof me, je komt in een warm bad als je bij ons op de locatie komt werken...
maar goed al pratend met vrienden vertelde ik over mijn sollicitatie geschiedenis in het onderwijs.. en dat was best heel hilarisch soms, dus ik bedacht me om maar eens daar ook een blogje over te schrijven
ach laat ik beginnen bij mijn eerste sollicitatie op een basisschool
Ik werkte daar al een half jaar als vrijwilliger, ging drie keer per week met de auto op en neer naar Emmen waar deze school stond, ik deed daar RT en kreeg alleen maar reiskosten vergoeding, die natuurlijk nooit de lading kon dekken, maar ja in die tijd deed je dat omdat je blij was dat je een voet tussen de deur had om ooit in het onderwijs te kunnen werken.
Kortom ik was daar al druk totdat er ineens een vacature vrij kwam voor 1 dag en men dacht natuurlijk aan mij om dit te gaan doen. Dit leek me helemaal gaf, ik hoefde geen brief te schrijven, in die tijd kon men dat nog intern oplossen. In die periode had ik inmiddels een vriendje dus ik vertelde dat op school, omdat ik daar nooit en nog steeds geen geheim van maak, tenslotte hebben de meesten lang genoeg in de kast gezeten, dus waarom zou je dan er weer terug in gaan.. een leeuw die je vrij hebt gelaten, kun je ook niet meer opsluiten, dan gaat hij dood omdat hij de vrijheid heeft geproefd.
Maar goed, daar begon de ellende, want ja het was een christelijke basisschool, en dus dat kon niet volgens een aantal mensen in het team, ik kon daar niet werken... heel bijzonder, als vrijwilliger geen probleem maar als betaalde kracht dan ineens wel. Het zorgde voor een behoorlijk verdeeldheid in het team.. maar goed.. het is wat het is.
Men heeft uiteindelijk besloten om met mij een gesprek aan te gaan hierover.. dus ik moest toch wel ineens echt solliciteren, maar ik denk achteraf dat het ging over hoe ik met mijn seksualiteit om ging, dat wilde men weten.
Ik vergeet nooit de eerste vraag die de directeur vroeg.. namelijk of ik de neiging had om jongens meer te knuffelen dan meisjes in de klas...
Ik heb geloof ik hem met een vreselijke verbaasde blik aangekeken, omdat ik me niet kon voorstellen dat een man die het hoofd op een school is, zulke domme vragen en gedachten kon hebben. .dus ik heb alleen maar als antwoord gegeven... Ik denk dat deze vraag meer zegt over de vrager dan over diegene aan wie deze vraag gesteld word..... maar voor de duidelijkheid ik val op mannen, en niet op kinderen. Homo seksualiteit is heel wat anders dan Pedofilie.... dus...
Ik denk dat ik die directeur wel behoorlijk heb laten schrikken.. maar ook het teamlid die erbij zat, die begon te lachen.. omdat die doorhad wat ik eigenlijk zei.. dat hij dus kennelijk dat wel deed...
Het gesprek was heel gauw afgelopen en ik was aangenomen.. natuurlijk was ik blij, al kreeg ik wel te horen dat ik niets mocht zeggen over dat ik met een man samen was.. kortom.. ik heb daar niet lang gewerkt en ben er dan ook met stille trom vertrokken, zonder afscheid te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten