Vandaag ga ik eindelijk naar een tentoonstelling in the Modern Tate over Yayou Kusama: Infitity Mirror rooms, die wilde ik al heel graag vorig jaar bezoeken, maar helaas was deze uitverkocht maar gelukkig dit jaar is hij er nog dus ik kan hem mooi gaan zien.. ik denk dat deze hele dag wel zal bestaan in het Modern tate ronddwalen, omdat er zoveel te zien is, zoveel zalen met kunst die je kunt bezoeken maar ook heel veel kunst van nog onbekende mensen. soms is er indrukwekkend werk waar ik uren naar zou kunnen kijken..
Heerlijk geslapen het voelt weer als thuis, nadat ik mijn oefeningen voor Duits had gedaan ben ik maar eens toilet gaan maken. Om tot de ontdekking te komen dat ik inderdaad chaotisch heb ingepakt leeg deo busje mee, geen douchecel mee, gelukkig is er hier wel het 1 en ander maar toch maar even langs de winkel om het te gaan halen, ontwaken in een stil huis is ook wel bijzonder, iedereen lijkt nog te slapen en ik ben al op om 9 uur. Wat ook wel lekker is.
Na mijn ontbijt en ontwaak taferelen ben ik naar tate modern vertrokken, Erwin was aan het werk on line dus kon ik hem niet storen. Dank zij de door hem mij aangeraden app is het openbaar vervoer in Londen ideaal. En overzichtelijk.
Op naar tate modern, beneden was een prachtige expositie, in het gedeelte waar ik eigenlijk niet zo vaak kom. Wat een geluk dat ik er nu wel was.
Via een andere trap omhoog en ontdekte ineens ruimtes waar ik het bestaan niet van wist. Genieten. Helaas mocht ik niet eerder de expositie van Kusama in dus ben ik alvast gaan dwalen door de afdelingen, helaas was er niet veel nieuws te zien, weet niet wat het is maar het lijkt alsof de musea door Corona vergeten nieuwe exposities in te kopen of zijn ze er niet. Het valt me op dat bij veel musea veel tentoonstellingen lang blijven staan soms wel 2 jaar.
De tentoonstelling viel behoorlijk tegen, er waren twee installaties waar je na 10 minuten wachten 2 minuten in mocht, om te kijken naar het kunstwerk, de eerste was een kandelaar met lichtjes en daaromheen allemaal spiegels, de tweede het zelfde verhaal, 10 minuten in de rij voor 2 minuten in een ruimte met allemaal lichtjes ( bolletjes die licht geven) in verschillende kleuren, je werd via een deur uit deze ruimte gelaten en je kwam dus meteen bij de uitgang. dus de expositie bestond uit 2 installaties en laten we zeggen 10 foto's, dus ik vond het erg tegenvallen.
Daarna in alle rust en kalmte naar Camden market gelopen, was eerst ff lastig om de trein te vinden en dan ga ik liever gewoon lopen minder gedoe en je ziet meer. Dus veel beter.
Tussendoor even een supermarkt in om thee te halen voor Susan en deo en douchegel voor mezelf. Daarna even gaan zitten op een terras voor een omelet met mozzarella kaas en een kop thee.
Heerlijk lopen slenteren door camden market, mooi gebied blijft dat. Ook nog een heel stuk gelopen langs een riviertje, met veel streetart op de kades prachtig, liep inderdaad door gebieden dat werd beheerst door mensen die op straat leven, met allerlei verschijnselen die erbij horen, de geuren, de sfeer en toch ik voel me er nooit bedreigt of angstig.. wel ben ik zo dom dat ik op een gegeven moment denk, ik ga hier naar boven en volg de weg terug om dan tot de wonderbaarlijke ontdekking te komen dat de weg naar links afbuigt terwijl ik denk dat hij rechtdoor gaat. heel verrassend.. en balen
Daarna begon de ellende de app van de Londense openbaar vervoer werkte dus niet helemaal goed, de bussen die ik moest nemen gingen niet, dus ik de pest in, uiteindelijk bedacht dan maar naar een station Elephant castle waarvan ik weet dat daar een bus langs gaat naar huis. Dus dat uitgezocht en gevonden. Daarna was het gemakkelijk en kon ik om 20.00 aanschuiven aan tafel Erwin had heerlijk gekookt. Genieten.
De avond hebben we wederom lang gepraat over van alles en nog wat zo mooi hoe wij ons steeds verbinden met elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten