zelfs jij en ik
gevangen
door de emotie
van het moment
waarin we samen
zijn
kijken naar elkaar
zien dat de vonken
elkaar raken
dwalen door
de straten van
de onbekende stad
verdwalen
zonder de uitweg
te weten
kijken we elkaar aan
zeggen met onze ogen
dat we zo blij zijn
dat we samen
verdwalen om weer
samen op de juiste weg
te geraken
dubbelspel
het spel
gespeeld
in eerst heren enkel
overgespeeld
naar heren dubbel
in het gevoel
van bij elkaar zijn
gebroken harten
van de mensen
die dachten
dat ze een kans hadden
verdwenen
in de nacht
om elkaar te begroeten
in de ochtend
het dubbelspel
van jouw leven
begint ineens
jou op te breken
ontwaken
ogen heel
langzaam openen
kijken naar
of je er echt bent
het lege bed
dat me aan gaapt
waarin jij niet meer ligt
onrustig draai ik me
weer om
om ineens te worden
gewekt van de deur
die open gaat
daar sta jij
met een grijns op je gezicht
het ontbijt
op een dienblad
in je hand
waarop je zegt
goedemorgen lief
ik ben er zoals
je ziet
in de holst van de
nacht
in diepe slaap
onrust in mijn slaap
ontwaken doordat
jouw pieper gaat
waar de melding is
dat je weer
op weg moet gaan
je springt uit bed
kleed je razend snel aan
om de brand te blussen
ik open mijn ogen
zeg zacht tegen je
pas je goed op
als de deur dan sluit
bid ik alleen maar
laat hem veilig thuis komen
ik heb zo lang op hem
gewacht
en nu hij er eindelijk is
laat hem niet verdwijnen
door het laaiend vuur
dat hem zomaar
pakken kan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten