Afgelopen dinsdag naar de film The Inspection geweest, deze film wilde ik graag zien, en er was maar 1 kans om deze film te bekijken in Alphen aan den Rijn, dus ik heb meteen maar mijn kans gegrepen om er heen te gaan.
De film heeft me behoorlijk verrast prachtige film over het leven van een marinier in opleiding die gay is, afschuwelijk wat een vernedering maar ik zie ook de kracht die hij in zich heeft. Wat ik ook zag bij de gaypride in een Oostblokland, wat er ook gebeurt , wat er ook gaat, ze gaan ervoor vechten om te overwinnen, in deze film komt dat ook erg naar voren de kracht van het overleven en er zijn vanuit een innerlijke kracht.. gaan waar je voor staat, soms tegen beter in dat je kan verliezen, maar niets doen is geen optie.. en dat zie ik terug in deze film.. de kracht van deze speler, de kracht van de echte mens op wie deze film is gebaseerd.. een absolute aanrader om kracht te zien. Het einde is zo diep triest en ook ontroerend... het raakt me zo diep wat ik zie.. Zijn moeder die niet kan omgaan met zijn gay zijn die op het laatst nog van alles probeert om hoe dan ook hem voor iedereen ten schande te brengen.. en waarop zijn mede mariniers ineens allemaal voor hem opkomen... Als hij dan haar zegt dat hij altijd met haar verbonden zal blijven, dat hij van haar houd.. zegt ze de woorden, ik zal altijd van je houden maar ik kan niet houden van wie je bent.....
En dan aan het einde van de film.. dat deze film is opgedragen aan zijn moeder.
hoe kan een film je zo raken, dat ik regelmatig heb zitten huilen.... een absolute aanrader.
recensie van de film:
Regie: Elegance Bratton | Scenario: Elegance Bratton | Cast:
Jeremy Pope (Ellis French), Gabrielle Union (Inez French), Bokeem
Woodbine (Laws), Raúl Castillo (Rosales), McCaul Lombardi (Harvery),
Eman Esfandi (Ismail), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2022
Het
is 2004, en de vijfentwintigjarige Ellis meldt zich aan voor de
mariniers bij het Amerikaanse leger. Als zestienjarige werd hij door
zijn moeder het huis uitgezet vanwege zijn homoseksualiteit, en is
sindsdien min of meer dakloos. Dat is echter een secundaire reden om
zich aan te sluiten bij het leger. Hij doet het voornamelijk om zijn
waarde aan zijn moeder te bewijzen.
Het Amerikaanse leger is niet bepaald een aangename omgeving voor niet-hetero's. The Inspection
geeft de sterk aanwezige homofobie en het conservatieve beeld van
mannelijkheid nadrukkelijk weer. Maar in een omgeving waar alleen maar
mannen aanwezig zijn, die samen douchen en slapen, ontstaan uiteraard
vanzelf implicaties over de seksuele geaardheid van de mannen.
Alle
mannen in de film doen zó hun best mannelijk over te komen dat er
vanzelf een onderdrukte, maar sterk aanwezige homo-erotische ondertoon
ontstaat. De spanning tussen de mannen onderling is om te snijden, wat
de vele close-ups op de gezichten prachtig in beeld brengen.
Opvallend
is dat de film een positieve indruk van Ellis' ervaring wil
achterlaten. Dat lijkt tegenstrijdig met het beeld dat eerder werd
geschetst. The Inspection neerzetten als kritiek op het
Amerikaanse leger is dan ook een misinterpretatie. De film is niet voor
niets geregisseerd door Elegance Bratton, de echte naam van... Ellis
French, de man over wie de film gaat.
Bratton is minder
geïnteresseerd in het onder vuur nemen van de mariniers, maar wil
simpelweg zijn eigen verhaal vertellen. Zijn persoonlijkheid wordt
prachtig verbeeld. De introverte blik op een heftige, (a)sociale wereld
maakt de invalshoek van The Inspection uniek en verfrissend, in tegenstelling tot explicietere films over het leger zoals Full Metal Jacket. In die zin gaat deze film over identiteit; het leger is slechts een setting om de thematiek over te brengen.
Omdat
de focus sterk ligt op het effectief vertellen van het verhaal blijft
de kwaliteit van overige elementen wat achter. Dat is begrijpelijk, maar
de risicoloze regie, montage, muziek en cinematografie is toch
lichtelijk teleurstellend. Het grijze kleurenpalet maakt de film niet
erg aangenaam om naar te kijken, en de weinig verrassende
cameratechnieken en montage helpen daar niet bij. Bratton voorkomt dat
de stijl afleidt van het verhaal, maar zonder audiovisuele ondersteuning
brengt hij de emoties ook niet erg effectief over. Het resultaat is een
zeer boeiend verhaal, maar een matig indrukwekkende film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten