Afgelopen zondag was het zover, iets waar ik al heel lang naar uit heb gekeken, de première van de documentaire van Bart Melief, mensen die vaker mijn blog lezen, weten dat ik met Bart een lijntje heb, hij is de speler van Klappen voor Bart, en aangezien hij jaarlijks over de vloer komt op school, is hij iemand die ik erg waardeer om zijn inzet, zijn humor en hebben we inmiddels naast ons zakelijk contact ook een wat meer minder zakelijk contact ontwikkeld met elkaar.
Dus dat ik een uitnodiging kreeg om bij zijn première aanwezig te zijn van zijn nieuwe documentaire was voor mij een prachtige verrassing. Ik had al 2 documentaires van hem gezien en eentje gebruik ik nog altijd in mijn lessen bij wensen en grenzen, een documentaire over drugsverslaving.
Om 11.15 stapte ik in de bus naar Schiphol om daarna over te stappen richting de bus naar de filmhallen. Ik had daar nog nooit van gehoord dus weer iets waar ik voor het eerst kom daardoor extra spannend maar leuk spannend.
Ik was nog nooit bij de hallen geweest maar voor alles is een eerste keer, dit blijkt een mooi cultuur centrum te zijn waar je ook kan eten en ook naar de film kan, tevens zijn er prachtige winkeltjes dus iets om te onthouden.
De film begon met een prachtige inleiding. Het gekke is dat ik dan even in de docu moet landen en dan ineens zit ik erin. Wat prachtige mensen hebben in deze documentaire de hoofdrol gespeeld,. Naast de trieste waarheid , de strijd die door de mensen gevoerd word, het raakt. Maar ook zit er een prachtig stukje humor in. Waarbij een actievoerster terwijl Bart met de wethouder van groen links in gesprek is, die allerlei kronkels laat zien om maar niet toe te hoeven geven dat ze als groen linkser ineens niet meer groen denkt, en de actievoerders op een hoogwerker staan te praten voor het raam. Het is hilarisch. Zo zaten er meer grappige stukken in misschien werden ze wel extra grappig door het trieste verhaal wat er aan de hand was. .
Er werd een mooi en realistisch beeld geschets, zonder dat de documentaire maker een standpunt in nam, wat ook moet, omdat je iets wil laten zien en dan laat je de mensen die kijken een eigen menig vormen.. en de mijne is gevormd. Trijntje en haar actievoerende vrienden zijn onder mijn huid gekropen en in mijn hart gaan zitten.. zo mooi en dierbaar deze mensen. die ergens voor staan.. en je beseft ineens hoe erg nietig je soms blijkt te zijn in de ogen van mensen die ineens een stapje hoger op de ladder zijn gaan staan.. terwijl ze er eigenlijk niet menselijker op worden... dat maakt deze documentaire voor mij extra bijzonder.. zoals ik al zei een aanrader om deze te gaan zien en het kan nog..
de docu draait nog op:
7 april om 11:30, in de Filmhallen in Amsterdam
Ik was erg onder de indruk ook over inzicht over hoe de gemeentes kronkelen om zo toch hun eigen waanzin en keuzes recht te praten.
Deze documentaire is meer dan over een stukje land het gaat over mensen die ergens in geloven, ergens voor staan, en de starheid van de gemeente die zichzelf daarmee compleet voor schut zet..
een absolute must see… en wacht zeker ook de aftiteling af om de prachtige slotopmerking van Trijntje
Stukje uit de krant over de documentaire:
Filmmaker Bart Melief maakt documentaire Lutkemeerpolder
De documentaire.
In de Lutkemeerpolder in Amsterdam-West liggen de laatste landbouwgronden van de stad Amsterdam. Eeuwenlang maakten boeren en hun akkers deel uit van de stad, maar nu is er nog maar één stukje over. En precies daar heeft de gemeente enorme distributiecentra gepland. Over deze plannen wordt al decennia lang gesteggeld.
Bedrijventerrein
In de film verdedigt GroenLinks wethouder Marieke van Doorninck de plannen; zij is vastberaden het bedrijventerrein te laten bouwen. Boerin Trijntje Hoogendam probeert uit alle macht te voorkomen dat haar biologische zorgboerderij plaats moet maken voor enorme distributiecentra. Ondertussen komen betrokken Amsterdammers met steeds hardere acties. Hoe is het zover gekomen? Waarom wordt het businesspark eigenlijk gebouwd? En zijn er alternatieven?
Lange geschiedenis
Filmmaker Bart Melief volgde met zijn camera drie jaar lang de ontwikkelingen in de Lutkemeerpolder. In deze periode kwam hij erachter hoe complex het dossier rond de Lutkemeer eigenlijk is. Een lange geschiedenis waarin de gemeente Amsterdam niet altijd even eerlijk is geweest naar haar bewoners toe, en dat nu op haar manier probeert goed te maken. Met zijn film wil Melief een historische gebeurtenis vastleggen en een monument oprichten voor een kleine polder in een grote stad.
mocht je Bart willen steunen met zijn stichting om nog meer goede documentaires te maken ( inmiddels zijn er al 3 en een vierde is onderweg, ga dan via de volgende link zijn site bezoeken:
https://filmsforlife.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten