Ineens kreeg ik bericht dat ik alsnog naar de theatertour kon van de Dots. heerlijk oude liedjes klonken weer in mijn hoofd en ik ben erg benieuwd hoe het zal zijn. Ooit bij een show geweest van Angela en was daar diep onder de indruk wat ze presteerde een vakvrouw dus het moest wel en het zal een giga spectakel zijn volgens mij.
Vol verwachting stapte ik in de auto, dit keer ruim op tijd omdat ik verwacht dat het druk zal zijn, mede omdat ik op een wachtlijst stond en ineens toch kon gaan. Dus dat geaccepteerd en ik dinsdagavond naar Gouda. In mijn achterhoofd wist ik dat het druk zou zijn omdat het uitverkocht was, toch iets te laat vertrokken maar gelukkig was ik ondanks de drukte mooi op tijd. Daarmee bedoel ik, dat ik kon parkeren en daarna naar het theater kon lopen, kaartje laten zien en dan meteen door de zaal in. Ideaal. Naast me kwam een mevrouw zitten uit Alphen dus dat werd een gezellig gesprek met elkaar. Eindelijk begon de show, zoals ik meteen al had verwacht meteen in de sfeer van de Dots. Het publiek( hoofdzakelijk vrouwen met af en toe een verdwaalde man en ik. Maar het was echt geweldig de liedjes. Angela had wat last van hoestbuien. Ik dacht meteen Corona, maar gelukkig zat ik op rij 12 dus ver genoeg van het podium af. De show is doorspekt met persoonlijke verhalen van de geboorte van kinderen tot aan de hersenoperatie van Esther. Natuurlijk is er voor de pauze ruimte voor de overleden Dot Ria , een prachtig eerbetoon aan haar. Passend voor de pauze. In de pauze ff naar het toilet om daarna in de zaal de blog te schrijven over het begin van de show. Meteen lastig gevallen door een gastvrouw die net zeer dwingend kwam vertellen dat ik een drankje mocht, maar dat wilde ik juist niet. Dus lief gelachen en dom gekeken, en gezegd dat ik daar geen behoefte aan had, na de pauze begon het spektakel opnieuw.
Ander kleding en andere liedjes. erg leuk weer, al bekruipt me soms het gevoel dat de vele praatjes soms tijd rekken is om 2 uur vol te krijgen, zeker als er een modeshow komt waarin iedereen van de dots langs komt met hun kleding wat ze al aan hebben, vind ik eigenlijk jammer, had dan liever wat meer liedjes gehoord. Dat ze de zaal inkomen is voor een aantal mensen natuurlijk geweldig ik denk alleen maar kom niet in mijn buurt aub. Wel erg lief dat er voor mij een jongen zat met het down syndroom, die gek van de dolly dots is, en dat die meiden die langs komen speciaal even aan hem aandacht geven en hem zelfs een knuffel geven vind ik prachtig oog voor hun mensen.
Je ziet echt vijf vakvrouwen aan het werk, die keihard werken om het publiek te vermaken.
Een klein nadeeltje was wel dat de muziek erg hard stond dat bij sommige solo nummers en soms ook bij andere liedjes de teksten niet goed waren te verstaan, of de stem slecht te horen. Dat vond ik het jammer voor de rest een feest der herkenning voor mij de liedjes en prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten