Ja ik ga weer, vandaag voor het eerst weer een lange wandeling van 22 km met vriendin Ankie samen, ga ik weer eens de strijd aan met het idee als dit goed gaat kan ik waarschijnlijk het wandelen weer volledig oppakken en de tijd nemen en geven aan het herstel.. want het is natuurlijk wel even een belasting op je benen.
Heb al even gekeken nou de terugweg word een uitdaging zag ik al zeker als je terug naar Woerden wil, maar dat is te overzien.
Om half 9 was ik bij Ankie en reden we met onze tassen in de auto naar Woerden waar de eerste etappe begon, dus we gingen ervoor samen.
Het was even zoeken hoe we moesten lopen, maar eenmaal het eerste bordje gevonden ging het als vanzelf. We wandelden het rustieke Woerden uit via veel asfalt en zoals velen weten vind ik dat afschuwelijk, op asfalt lopen.. en vooral als het lange stukken zijn en die zaten er tussen.. heel veel stukken in het begin.. het hield maar niet op. maar ik begrijp heel goed dat je dat moet lopen om op het mooie uit te komen.
Uiteindelijk kwamen we op een stuk dwars door de natuur en begon het echte mooie van dit pad.. we liepen richting het prachtige lintschoten met een echte slangenmuur, een kronkelige muur die gemaakt is voor de fruitteelt , stond geen fruitboom in de buurt maar het verhaal was goed te verkopen, ook de oude kerk was het waar om naar te kijken.
Daarna gingen we richting Montfoort, waar een prachtige draaibrug is, die authentiek is.. dus we zijn door het stadje gelopen en ik moet zeggen de route was prachtig aangegeven. tevens was het mooi om te zien dat de mensen die het pad hebben uitgezet echt hebben gezocht naar bijzonder paadjes zoals een hele nauwe doorgang tussen een woning en een heg waardoor je dus ineens in een hele andere wereld kwam.
Na Montfoort stond in het boekje dat het jaagpad was gesloten, maar tot onze grote verbazing bleek dat niet zo te zijn liepen we over een pracht pad vol met fluitenkruid, ja we zaten onder de stuifmeel van deze planten en koolzaadplanten. maar ook vele nijlganzen die het water, de wal vervuilden maar vreselijk veel jongen. Naast deze vele jonge ganzen zagen we eendjes, en ook hele kleine lammetjes. kortom het was een feestje er te lopen,.... alleen was het een lang stuk en we hadden een pauze genomen rond de 8 km en hadden besloten rond de 15 de tweede pauze te gaan doen. maar dat lukte dus niet omdat er geen bankje te bekennen viel. dus we zijn doorgelopen tot we op de 19 km zaten en eindelijk kwamen we in een tussengebied waar we dus twee bankjes zagen waar we heerlijk zijn gaan zitten om te lunchen.
Daarna moesten we het tweede deel van het jaagpad lopen maar dat bleek niet te gaan volgens een mevrouw aan het einde waren mensen aan het werk en konden we er niet langs, ze gaf ons het advies om een ander pad te nemen, die hebben we voor de zekerheid maar opgevolgd het is niet lekker om een aantal km te lopen en dan terug te moeten..
Helaas was dit stuk erg saai en over juist asfalt. maar toen we IJsselstein bereikten konden we langs een smal paadje langs de Hollandse IJssel lopen, waar de hele route bijna langs ging na Montfoort .
Uiteindelijk, en dat heb ik altijd en wat blijkt Ankie ook, zijn de laatste kilometers, het maakt niet uit of je 10, 15 of 20 of meer loopt altijd de laatste paar km zijn loodzwaar alsof je met beton in je benen loopt.. maar het komt goed aan alles komt altijd een eind. en aan het einde komt alles goed
We kwamen aan in IJsselstein en hebben daar eerst een softijsje genomen daarna zijn we doorgelopen naar de tramhalte, waar we gelukkig in konden stappen om met de tram naar Utrecht centraal te gaan waar we de trein naar Woerden konden nemen. Het eerste stuk heb ik zwart gereden omdat het zo onduidelijk was bij het opstappunt waar je moest inchecken. .dus ik heb de gok genomen. en dat is goed gegaan.
Aangekomen in Woerden, waar we na de enorme trap bij de Jaarbeurs wederom een giga trap op moesten, kwamen we aan bij de auto waar ik eerst mijn voeten heb verlost van de wandelschoenen en heerlijk mijn gewone lichte schoenen heb aangedaan voor we onze tocht naar Alphen via de snelweg gingen vervolgen..
We kwamen rond 17.00 aan in Alphen waar ik Ankie thuis heb afgezet en ben ik eerst nog even langs de Lidl gegaan om daar wat boodschappen te halen. en om te beseffen dat ik weer kan wandelen... heerlijk al dat oefenen is toch ergens goed voor geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten