Ja ik weet het ik ben een BAM..een term die mij laatst in de nacht te binnen schoot, eerst was ik een onbewuste- BAMmer. maar nu tegenwoordig ben ik een zeer gewenste Bammer.. namelijk een bewust alleengaande man.. maar dus niet eenzaam..
Sinds mijn relatie inmiddels al bijna 30 jaar geleden na 10 jaar is afgesloten.. met alle pijn en verdriet die erbij hoort. het je weg zoeken in het leven omdat je niet goed weet waar je het zoeken moet... maar dan je draai vinden en dan komt er weer een nieuwe liefde op je pad... en nadat ik zo een paar jaar had rondgedobberd in het leven van de liefdes en verloren liefdes, komt op een gegeven moment het besef. .dat dit het niet is.. dat het heerlijk is om gewoon een leuk leven te leiden zonder al dat gedoe en vooral de pijn die je af en toe door moet.
Mijn leven had ik mooi op orde, ik zei heel vaak ik heb overal wel iemand voor,, voor reizen, voor een leuke avond stappen, naar theater, film en voor gewoon een avond met iemand erg knus en close doen om het zo maar even te omschrijven. Prima voor elkaar mijn leven
Toen kwam Corona om de hoek en langzaam verdween alles wat ik had. geen theater bezoek mijn laatste voorstelling was in Capelle aan den IJssel bij een concert van Ruth Jacott waar ik met lieve vriendin en collega Laura was.. Daarna, geen film meer, geen theater, geen musea. gewoon niets... en ook de mensen wel contact mee maar ook de amoureuze ontmoetingen raakten in het slop.. en het gekke was. het was niet eens een gemis.. ik ontdekte dat ik het prima vond om er alleen op uit te gaan met wandelingen die ik ging maken.. en met alles wat op mijn pad kwam.. Er kwamen goede dingen in mijn leven.. dus het was prima..
Na Corona heb ik meteen het reizen weer opgepakt en ging ineens alleen op reis.. naar Berlijn, de eerste stad ik bezocht naar Corona en natuurlijk meteen Londen naar Erwin die ik ook heel lang niet had gezien.
En daarna ontdekte ik het alleen naar de film, het theater etc te gaan.. ook het alleen ergens gaan eten vond ik geen probleem mee leven, wel de i phone die mijn beste vriend is in dezen. blogjes schrijven dingen opzoeken of even een spelletje. kortom het gaat lekker zo.
En als ik nu eens even terugkijk besef ik dat ik als Bammer het goed voor elkaar heb, al zitten er ook natuurlijk wel eens wat minder leuke kanten aan. zoals als je met de auto naar de garage moet dan kan je niet zeggen schat ga jij even, of als ik thuis kom moet ik zelf wel koken, mijn huishouden doen, en geloof me als je alleen woont of met iemand het werk is niet minder. en het is net zo gruwelijk... maar het went en je vind een patroon. wat even duurde.
Kortom het is goed om van onbewuste alleenstaande man het om te kunnen ombuigen naar een bewuste alleengaande man te ervaren.. het is voor mij namelijk heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten