Natuurlijk had ik deze musical al gezien, en er zo enorm van genoten dat ik heb besloten om hem ook in Alphen te gaan bekijken maar dan in de zaal, dus vrij dicht bij het podium, mede omdat ik heel nieuwsgierig ben hoe het er dan uit ziet.
Inmiddels heb ik al diverse uitvoeringen gezien van deze musical en nog steeds blijft hij wonderbaarlijk mooi om te zien.
De avond begon al goed, men wilde mij op het podium gaan zetten maar dat heb ik geweigerd, mede omdat ik de vorige keer al had gezien dat je daar het niet goed ziet omdat alles toch meer naar de voorkant word gespeeld,.
Ik kwam de zaal in met mijn kaartje rij 5 . en dat bleek uiteindelijk rij 2 te zijn.. de orkestbak was heel groot en dus waren de eerste 3 rijen verdwenen.. Geniaal, prachtige plek, leuke mensen aan mijn rechter kant.. aan mijn linker kant kwam later een ander stel waarvan de vrouw bij het eerste lied begon mee te zingen.. dus ik heb even een duidelijk blik van afkeuring gegeven en toen was het stil. maar ze rook behoorlijk naar de aceton.. of ze heeft haar nagels nog snel even schoongemaakt of en daar refereer ik even aan vanuit mijn lotus tijd.. ze is diabeet. want die kunnen soms zo ruiken..
Maar de show begon en ik zat er meteen weer in, wat een energie in deze groep en wat mooi is dit gespeeld.
Ergens vond ik hem zelfs beter dan de vorige keer. veel meer indruk maakte het.. kan niet goed zeggen waarom dat is. Het leek alsof ze, wetende dat dit de laatste voorstellingen zijn, maar waarschijnlijk ook omdat ze behoorlijk nu op elkaar waren in gespeeld het beter ging.
Als je zo dichtbij zit valt je meer op, zoals op een gegeven moment stond de speler die Judas speelde, die een geweldige stem heeft voor op het podium, ik vermoed dat hij tussen het afgaan en opkomen even snel naar het toilet geweest is want zijn gulp stond open. en dat leid dan toch af..
Dit keer werd de rol koning Herodes, die eerst door Alex Klaasen werd gespeeld, in deze versie gespeeld door Paul de Leeuw en ik kan het niet helpen ik bleef steeds Bob de Rooij zien in zijn bewegingen en hoe hij deed.. ik was niet zo onder de indruk van zijn spel.
Wat dit keer ook beter ging was de uitvoering van het prachtige lied I dont know how to love him.. ik raakte nu wel geraakt door dit lied
Voor de mensen die deze voorstelling nog niet gezien hebben ga hem nog zien nu je de kans krijgt want het is een belevenis, zeker op de vijfde ( lees tweede) rij je krijgt ook nog een lading wind, en geld naar je toe geblazen, dus het was voor mij een all in one voorstelling dit keer.
Hieronder twee uitvoeringen van dat prachtige nummer en daaronder een recensie van deze voorstelling..
Een prachtig stuk op Nu.nl
de Volkskrant - 5 sterren
"Meng de onverwoestbare muziek van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice met de rauwe, confronterende regiestijl van Ivo van Hove en je krijgt een theaterervaring die erin hakt. In de nieuwe productie van Jesus Christ Superstar wordt de muziek gloedvol uitgevoerd door een live orkest, maar staat toch het drama op de eerste plaats."
"De keuze om popzangers te casten in de rollen van Jezus en Judas maakt de productie eigentijds. Lucas Hamming heeft als Judas de juiste stoere uitstraling en zingt zijn solo's als een indierockzanger. Hij vormt een mooi duo met Jeangu Macrooy, die als Jezus juist meer soul in zijn zang legt. Macrooys versie van het cruciale lied Gethsemane wordt bloedmooi gezongen. Maar ook in zijn acteren weet Macrooy de juiste toon te raken en te ontroeren."
AD - 5 sterren
"Van Hove heeft er een eigentijdse, rauwe versie van gemaakt. Een zintuigelijke zinneprikkeling ook, met wind, water en (film)bloed in een verder minimalistisch, haast industrieel decor- ook al heel erg Van Hove. Net als de gewaagde keuzes voor hoofdrolspelers Macrooy en Lucas Hamming (Judas). Twee muzikanten, die wel oren hadden naar dit maandenlange avontuur in de Nederlandse theaters. Het moet gezegd: Hamming speelt net wat minder expressief en overtuigend dan Macrooy."
"De mannen weten zich gedragen door een sterrencast, in het geval van Jezus in sommige scènes zelfs letterlijk. Toch bijzonder: niemand viel bij de première in Amsterdam tegen. Edwin Jonker als krachtige Pontius Pilatus, Richard Spijkers als Kajafas en Alex Klaasen als koning Herodes; het publiek tikt elkaar telkens aan, om te zeggen hoe goed de mannen spelen."
Het Parool - geeft geen sterren
"Van Hove liep anderhalf jaar geleden Tuschinski uit en zag op straat Jezus lopen, die ook net uit de bioscoop kwam. Het was Jeangu Macrooy, en Van Hove wist dat hij in de rijzige, statige Macrooy de hoofdrolspeler had te pakken voor de musical Jesus Christ Superstar. Na de première weten we: dat had Van Hove goed gezien."
"Van Hove heeft vooral het ensemble ingezet om zijn belangrijkste boodschap te vertellen. We zien de hysterische, dolgedraaide xtc-massa die Jezus adoreert, terwijl diezelfde massa later met het grootste gemak voor het Romeinse gezag kiest. Zoals tegenwoordig de massa ook achter de opgepompte helden van de dag aanrent en morgen weer een ander aanbidt."
"De massa is makkelijk te manipuleren, hypocriet en in feite boosaardig. Dat is in tweeduizend jaar geen klap veranderd en dat wordt ons in deze Jesus Christ Superstar ongezouten ingepeperd."
Trouw - 5 sterren
"Regisseur Ivo van Hove koos intuïtief voor Macrooy als Jezus voor zijn versie van de beroemde Jesus Christ Superstar-musical van Tim Rice en Andrew Lloyd Webber. Een muzikant casten voor een dramatische musicalrol klinkt als een risico, maar Van Hove blijkt een geweldige intuïtie te hebben. Macrooy is de gedroomde Jezus."
"Het helpt natuurlijk dat de musical volledig doorgecomponeerd is en dus alleen uit songs bestaat. Maar ook de uitstraling van Macrooy klopt: het statige, schijnbaar verstilde, alsof hij meer weet dan de rest, zonder hooghartig te zijn; een koning-van-het-volk waardig."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten