Paddington ( film)

 

Even in paniek, want het bleek dat deze film niet in Nederland op Netflix staat, gevolg dat ik met een soort halve film zat te wachten op hoe het af zou lopen, het is wel heel gek, hij is wel in mijn hart gaan zitten dit beertje en ik begrijp helemaal waarom men in Engeland zo van dit beertje houd.

Gelukkig kon ik via prime de film verder afkijken en wat zit ik te genieten dan dit beertje en zijn gedoe heerlijk ..

recensie van de film:

 Regie: Paul King | Cast: Ben Wishaw (Paddington - stem), Hugh Bonneville (Henry Brown), Sally Hawkins (Mary Brown), Madeleine Harris (Judy Brown), Samuel Joslin (Jonathan Brown), Nicole Kidman (Millicent), Peter Capaldi (Mr. Curry), Imelda Staunton (Lucy - stem), Michael Gambon (Pastuzo - stem), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2014

Paddington begint met filmbeelden van een beroemde ontdekkingsreiziger die naar donker Peru afreist, op zoek naar bijzondere dieren voor de collectie van de sociëteit van geografen. Als hij twee pratende beren ontdekt, ziet hij af van het idee ze neer te schieten en mee te nemen, maar sluit in plaats daarvan vriendschap met ze. Hij leert ze over Londen en laat ze kennismaken met marmelade.

Tientallen jaren later zijn deze beren de voogden van hun kleine neefje. De drie leven een gelukkig leven in het oerwoud, vol zon, plezier en natuurlijk zelfgemaakte marmelade. Maar een aardbeving maakt een einde aan het geluk. De oom van het beertje komt om. Omdat de ontdekkingsreiziger ze had geleerd dat je in Londen altijd gastvrijheid kunt vinden, besluit tante om de jongeling naar Londen te sturen met het advies: "remember your manners and keep safe."

Maar Londen blijkt koud, regenachtig en een stuk minder gastvrij dan verwacht. Het beertje vindt zichzelf terug op Paddington Station, met een bordje om zijn nek met daarop de tekst 'please look after this bear'. Pas als hij al bijna de moed heeft opgegeven, komt de familie Brown langs. Hoewel de vader Henry er niks van wil weten - “stranger danger!” waarschuwt hij nog - is moeder Mary barmhartiger ingesteld. Het beertje gaat mee naar huis, maar niet voordat ze hem omgedoopt hebben tot Paddington. Helaas blijken in Londen ook minder aardige mensen te wonen. De hoogblonde femme fatale Millicent ziet in Paddington namelijk een ideale toevoeging aan haar collectie opgezette dieren.

Paddington is natuurlijk gebaseerd op de gelijknamige Engelse kinderboekenreeks, waarvan het eerste deel, geschreven door Michael Bond, in 1958 verscheen. De reeks was enorm populair, is vertaald in dertig talen en er zijn wereldwijd meer dan dertig miljoen exemplaren van verkocht. Alhoewel er twee televisieseries over de Britse beer zijn gemaakt, is dit pas de eerste bioscoopfilm. De regie is in handen van Paul King, bekend van televisieseries als The Mighty Boosh.

Met kinderfilms weet je het maar nooit: er zijn een hoop goede, maar er verschijnen ook met regelmaat rolprenten die met name voor volwassenen een martelgang zijn om uit te moeten zitten. Gelukkig behoort déze kinderfilm absoluut niet tot die laatste categorie. Sterker nog, er is helemaal niets op aan te merken. Paddington is komisch, creatief én hartverwarmend.

Komisch, omdat een constante stroom van grapjes op de kijker afkomt. Dit gebeurt in de vorm van woordgrapjes, slapstick en visuele humor. Bijvoorbeeld de scène waarin Paddington voor het eerst een roltrap betreedt en daarbij de bordjes 'dogs must be carried' en 'stand right' letterlijk opvat. Of als de beer de badkamer bezoekt en dit uitmondt in een bonte belevenis. Of als boze buurman Mr. Curry zich een geheim agent waant. Of als... Of als... Paddington bevat grappen die je opnieuw doen grinniken als je er later aan terugdenkt. Het is precies zoals een personage op een gegeven moment uitroept:“this is actually quite good fun!”

Creatief, omdat King de benodigde informatie verschaft in visueel prikkelende scènes. Zo wordt de familie Brown aan ons voorgesteld door middel van een inkijkje in een poppenhuis en stapt het titelpersonage zelf op een gegeven moment letterlijk een film - en daarmee zijn herinneringen - binnen.

Hartverwarmend, omdat Paddington door zijn aanwezigheid in huize Brown het missende puzzelstukje blijkt te zijn om het wat disfunctionele gezin weer in harmonie met elkaar te brengen. En dat zonder dat de film zoetsappig wordt! Daarnaast bevat Paddington ook nog eens een mooie boodschap over gastvrijheid en aardig zijn tegen vreemden, waar je als je wilt een metafoor voor immigratie in kunt zien. De titelheld zegt het zelf: “Everybody's different, but anyone can fit in.” Neem die boodschap ter harte en zorg ervoor dat een bezoekje aan Paddington een plaatsje in je agenda krijgt.

 

Zusjes...( uit eten met Niels)

 

Eens in de zoveel tijd ga ik uit eten met mijn sportmaatje en vriend bij een restaurant. Ooit toen we onderweg waren naar Tiel voor het weekeinde van de sportmaatjes, waar we toen ook al verkeerd reden, en dus de afgelopen keer ook, wegens het vele praten met elkaar etc.. ontstond het idee om samen uit eten te gaan bij Loetje omdat er een vegetarische biefstuk was. gemaakt door de 3d printer.. dus dat hebben we gedaan, dat beviel zo goed dat we besloten om dit regelmatig te doen...

.Afgelopen woensdag waren we dus bij Het Zusje in Alphen aan den Rijn, een nieuw restaurant in Alphen maar heel bekende keten in heel Nederland.. en ik moet zeggen wat een geweldig restaurant om te eten..

Natuurlijk was ik keurig op tijd bij het restaurant, Niels appte nog dat hij het niet kon vinden maar uiteindelijk wel. dus dat was al weer hilarisch voor ons.. om iets over  6 konden we het restaurant betreden..

De grandeur van Alfreds Diner is behouden gebleven en het was een sfeervol restaurant.Het concept van Bourgondisch tafelen voor 39 euro  per persoon, en daar komt dan wel de drankjes en thee over heen,, is een zeer uitdagend concept om te zorgen dat je je niet over eet.. wat bijna niet te voorkomen is, want bijna alles is heerlijk en erg lekker..Daarnaast als het gezelschap goed is dan eet je al snel te veel.. en raak je overvol. Deze ervaring ken ik. dus ik dacht dat gaan we niet doen deze keer, zo dat ik niet de hele nacht met zon opgeblazen gevoel in bed lig en me hopeloos ellendig voel. dat ga ik mezelf niet aandoen..

We raakten meteen al aan de praat, er was een oud leerling van mij die ons bediende, erg leuk ook. Het principe is heel gemakkelijk.. je krijgt een aantal kaarten en daar mag je per persoon 2 gerechtjes uitzoeken en die bestellen, en dat kan je de hele avond steeds herhalen, en wat hebben ze er veel keus ook voor de vegetariërs onder ons, ik dus. heerlijk gewoon.

We hebben ons goed laten gelden. maar om eerlijk te zijn.. het is net niet gelukt met ons in te houden want de toetjes waren heerlijk. voor Marco hadden we een crème brûlée besteld maar het lekkerste was toch wel de Bastonge toetje.... heerlijk..  ik ben wijs geweest heb er maar 1 van besteld maar wat is het heerlijk.

Aan het einde bestelden we een kop thee en dan krijg je een thee carrousel op tafel met daar in diverse thee smaken waaronder ook de wonderbaarlijke thee smaak Womens dream, .dus ik bij de tweede kop thee tegen Niels neem die maar en als je een slok heb genomen dan kijk je naar mij want dan komt de droom van heel veel vrouwen uit.... dus Niels speelde het spelletje goed mee geweldig en erg gelachen

Je kreeg bij de thee een doosje met inhoud met als titel een kusje van het zusje. met daarin suiker, koffiemelk, honing, een chocolaatje, een koekje, een lolly  en een kaartje.. Erg grappig was dat/

Rond een uur of 21.00 zijn we weer naar ons eigen huis gegaan met een heerlijk vol gevoel  en wederom een prachtige herinnering die ik gemaakt heb met Niels in het geheugen.. we hebben alweer plannen voor de volgende uit eten date..

 

surprise party...

 

Meestal ben ik niet zo van de surprise party's maar als de moeder van mijn dierbare vriend  Niels me hiervoor vraagt dan zeg ik geen nee om er heen te gaan.. Want ja Niels is Niels en ik geniet altijd enorm met hem om zijn humor en vooral zijn heerlijke zijn..

 Nadat ik terug was gekomen uit Musselkanaal had ik nog even tijd om bij te komen en wat huis te doen zoals het bed verschonen etc..

We werden op 17.15 verwacht bij de kroeg waar het feestje werd gehouden. Zijn ouders hadden dit al in januari bedacht en  geregeld, incluis de versieringen etc.. Ze hebben er volgens mij vreselijk veel lol om gehad met elkaar dat kan niet anders. mede omdat Niels dus totaal niets door heeft gehad.

Afgelopen donderdag bij de kb zat Niels al te mopperen dat hij aan het werk moest, hij moest plotseling van  16.30 tot 21.00 werken... en hij moest in burger de kroegen in Alphen gaan controleren te beginnen bij de kroeg waar wij dus waren.. daar zouden mensen op hem wachten van de Waren wet. Dit hadden de ouders geregeld met zijn werk.. dus dat was helemaal goud bedacht. Hij is namelijk binnenkort jarig en hij is ook geslaagd voor zijn opleiding. dus het was een feestje voor 2.

Terwijl ik aankwam stonden Krista, Esther en Dominique al bij de ingang van de kroeg mede omdat ze graag het gezicht van Niels wilden zien. Dus ik ben meteen bij ze gaan staan, later kwam Marco eraan en we hebben daar heerlijk staan praten. 

In de kroeg hing een gespannen sfeertje, het was helemaal geregeld, vader naam het woord dat we als Niels binnen zou komen dat dan een nummer van Coldplay, waar hij en zijn vader groot fan van zijn, zou worden gedraaid, wij zouden dan gaan klappen en juichen... dus helemaal tot in de puntjes verzorgd goed doordacht.

Dus iedereen gespannen, moeder met haar ik volg mij zoon app hem volgen, hij zou er zo zijn. iedereen bij de deur aan het kijken waar hij binnen zou komen. heel gespannen en vooral benieuwd naar het gezicht van Niels.. totdat ineens we ontdekten dat er nog een ingang was en daar kwam Niels dus binnen.. dus dat was eigenlijk nog wel de grootste Surprise. dat we dus allemaal naar de verkeerde deur keken.. geweldig.. dat is dus echt humor.

Het feest kon dus beginnen want het feestvarken was binnen dus we konden los. Nu is Niels een groot fan van Robin Kroek een voor mij totaal onbekende artiest en dat had ik graag zo gehouden. maar goed het is Niels zijn feest en zijn vader had hem speciaal geregeld dat hij zou  komen optreden voor Niels, 2 setjes van 45 minuten.. waarin Robin erg zijn best deed en de sfeer er echt in kwam. bijna iedereen deed mee, het was feest er werd gelachen, en gedanst tot de door mij gehate polonaise aan toe. Maar het was prachtig om te zien hoe veel plezier Niels had, ook zijn opa in zijn scootmobiel, maar ook de anderen allemaal, de familie is een geweldige hechte kliek met elkaar wat ik erg leuk vind en van kan genieten..prachtig.Tevens kwam ik nou een oud leerling tegen waar ik heerlijk mee heb staan praten buiten over zijn leven etc en het blijft een cadeautje om te horen dat oud leerlingen goed terecht zijn gekomen, hij zit in het Timmer vak en heeft werk genoeg.. wat niet zo gek is. inmiddels heeft zijn bedrijf 22 man in dienst vind ik zo mooi en zo leuk altijd.

Rond 20.00 ben ik vertrokken, vond het mooi geweest, moest nog warm eten en ook had ik het nog druk met andere dingen in mijn huis die ik nog moest doen. Maar ik vind het feestje erg geslaagd en zeker een groot compliment voor zijn ouders die dit zo goed verborgen hebben gehouden en ook hoe ze het hebben georganiseerd en wat zullen ze een lol hebben gehad met elkaar. heerlijk

 

 

mooie fotos 234d

 

Kb donderdag

 

Nou eerst een dag bijgekomen van de wandeling van dinsdag, het was een heftige wandeling maar heerlijk om te doen.. en ja ik blijk dus toch de nodige pollen te hebben opgehaald. met als gevolg.. juist.. ik  ben nu wat hooikoortsachtig in mijn lijf. maar ook dat gaat over, dat weten we.

Dus ik was er donderdag klaar voor, we begonnen na de warming up met rennen en dat is heerlijk, de les is daarna altijd zo voorbij terwijl het wel heel goed is dat we dat doen, helaas kan ik nog steeds niet hardlopen met die enkels die op slot slaan en ik wil namelijk ook graag nog wandelen vrijdag. ..

Warming Up:

knie hef

hakken billen

squat

armen naar voren

armen naar achteren

8 push ups

lunges links en rechts uitstappen

 wod 1

Hardlopen 5 rondes ( dit deden de mensen die kunnen hard lopen)

 de mensen die niet mochten of kunnen hardlopen deden de volgende oefeningen

Walsitt 2x

Deadlift  op 1 been eerst  links daarna  rechts

 Lounges eerst links en rechts achteruit 

wod 2

Kb swimg 45 sec 2  

Kb swimg overhead 45 sec 2 x

Squat  45 sec 2 x

snatch  eerst  links daarna  rechts

 

Clean en press  eerst  links daarna  rechts

En wederom die akelige planken ze zijn vast ergens goed voor maar ik weet het niet ik vind niet dat het echt iets doet, alleen mijn schouders zijn behoorlijk naar de kloten dat is op zeker..

Planken 

Normaal

Side plank l en r

Normaal met de benen

Side links been omhoog, naar beneden intrekken en weer omhoog l en r

Rechts 

Hoge plank

Met kb site 

cooling down

 lang maken

dan knieën naar je borst en maak een bolletje van jezelf

Dan rechtop zitten en je rug strekken

rechter been naar achteren steunen op je linker elleboog

en anders om daar na

dan een hele ingewikkelde

en uiteindelijk staan en je armen voor je langs en ze oprekken

 

 

londen dag van vertrek naar huis

Wat is het weer snel gegaan, ondanks de nee dag, prima vakantie gehad. Vandaag nog even naar Abby Road om een foto te maken van het beroemde zebrapad waar de Beatles overheen zijn gelopen. Tevens een tochtje naar een parkje en dan naar het vliegveld .dus in mijn kamer eerst gaan inpakken, voordeel van zip zakjes is dat je dus , de theezakjes die ik heb gekocht, prachtig klein kan maken door de lucht eruit te persen.. en je dan dus nog steeds thee hebt en meer ruimte .

Omdat ik nog in Londen ben heb ik maar besloten om de eerste film van Paddington ook maar te gaan kijken.. natuurlijk kan ik ook kijken naar de nieuwe afleveringen van Black mirror maar nu nog even geen zin in. 

Dus ik naar Abby Road nadat ik alles had ingepakt en even een kleine paniek aanval ik was mijn slotje kwijt van mijn koffer bleek onderin te liggen. 

Daarna dus naar Abby road.. het schouwspel alleen al van de  mensen die over het zebrapad lopen en een foto willen maken.. de boze chauffeurs die er langs willen maar niet kunnen omdat mensen op een zebrapad staan..  wat ik zo kan begrijpen. Ik vind dit al theater op zich en het grappig is dat het een lullig klein zebrapad is.. ik lach me slap om zowel de mensen op het zebrapad degene die de foto moeten maken en in de stress schieten omdat het niet lukt .. de boze chauffeurs heerlijk.. straattheater op zijn best.. zo blij dat ik daar niet woon.  Ik heb het een uurtje aangekeken en vreselijk gelachen .. prachtige afsluiting van deze vakantie. 

Daarna even wat rond gelopen op Bakerstteet waar ik toch maar even een magneetje heb gekocht met Abby road.. kan ik nog steeds glimlachen als ik er naar  kijk .  

Daarna  een te grote ijsje gekocht maar wat lekker. Terwijl ik die heerlijk op zat te eten zag ik naast me een man liggen zonder huis… en ik voelde me toch schuldig dat nog geen meter naast me deze man lag. Dus ik besloot spontaan om mijn goedgevulde zak met nootjes, proteïne repen etc bij hem neer te leggen.. misschien afkopen van schuldgevoel.. ik weet het niet  maar ook dit voelde gek.. maar toch maar gedaan.. alle kleine beetjes helpen hoop ik. 

Daarna terug naar Paddington station om wat te gaan eten bij wahaca een restaurant wat ik niet kende maar waar ze een heerlijke sunshine bowl serveren. Heerlijk. Altijd stellen ze de vraag of je een allergie hebt en ik heb altijd de neiging om te zeggen ja tegen heteromannen, gewoon om de reactie te zien.. maar ja je doet het niet.. voor het zelfde geld krijg je een huwelijksaanzoek of je wordt het restaurant uitgezet…. 

Maar het was heerlijk eten en in een goede tent.  Balen dat ik het pas vandaag gevonden heb.. maar ja de volgende keer in Londen gaan we er zeker weer eten. 

Daarnaar nog even in het park gezeten.. en daarna was het klaar.. wel nog  een leuke Paddington trail ontdekt… iets te laat… maar ik kom vast volgend jaar of wie weet deze zomer in Londen kan ik hem dan lopen. Tenslotte ben ik nu helemaal in de Paddington films.. nooit geweten dat die zo leuk zijn.. of begin ik nu kinds te worden? 

Maar goed, ik weet niet wat het is maar altijd als ik terug ga is er gedoe om bij de luchthaven te komen. Dit keer sloeg de metro mijn station over wegens een marathon.. dus belande ik ergens waar het totale onduidelijkheid en chaos was.. nadat ik 4 x in en uit het station ben gelopen om te ontdekken dat ik dus maar het treinstation te komen.  Nog een heel stuk moest lopen.. noem het blond ik noem het niet helder communiceren.. daarna op het station en bleek dat ik op platform 3 moest zijn maar die was er dus niet.. hoezo Harry Potter gedachten wilde bijna ergens tegen een muur lopen in de hoop dat ik dan toch ergens op 3 kwam. Maar gelukkig zat er een vriendelijk ogende man achter het loket wat alleen maar glas is.. waar ik de vraag heb gesteld waar ik perron 3 kon vinden.. het vriendelijke ogende was dus schone schijn ik werd nog net niet uitgescholden .. denk dat hij het niet zo op onnozele touristen heeft….en dat hij zijn agressie moest afreageren omdat zijn zoon of dochter hem heeft verteld dat hij opa gaat worden en dat de zwangerschap eigenlijk een ongelukje was of zoiets.. maar dat zijn dan gedachten spinsels die ik krijg. 

Maar goed ik ben op Londen city airport aangekomen en heb meteen mijn oesterkaart weer opgeladen voor de volgende keer.. geeft me altijd rust dat ik startklaar ben als ik weer ga. 

Maar goed op het vliegveld gaat het snel.. geen gedoe met mij koffer en tas maar wel met mijn schoenen en riem.. hoefde niet af.. maar toen weer wel. Dus de dames zijn verrast met de aangename geur van mijn sokken. 

Ze waren niet erg geamuseerd .. sorry dan.. je kan niet altijd rozen ruiken als je deze baan hebt. 

Daarna snel broodjes gekocht voor thuis omdat ik anders niets te eten heb wat ook niet erg lekker is..

Daarna wachten.. wachten,, en genieten van Paddington deel 1.. en natuurlijk heb ik op het vliegveld wel de dingen kunnen zien die ik gemist had in het hotel, dan is het kennelijk geen europa meer.. ook wel leuk om te weten.

De vlucht had een enorme vertraging. maar goed, ik had dan wel mooi even tijd om wat te eten terwijl ik op de bus wachtte.. in ieder geval wat warms. of nou de keuze zo verstandig was een vega burger en een zak patat.. weet ik niet maar het vulde wel en het was warm.

Bij thuis komst  de boel uitgepakt en alles was goed over gekomen, meteen lijstjes gezocht voor de gekochte kunstwerken  die nu hangen aan de muur of fame waar alle kunstwerkjes hangen. De thee was heerlijk uit londen. had toch weer meer mee moeten nemen maar ja je moet wel ruimte hebben in je koffer. De shortbread ging ook prima mee die ik op het laatst in de koffer had gepropt..  

Nadat alles was uitgepakt heerlijk tv zitten kijken naar wat ik nog moest zien. en daarna naar bed. weer in mijn heerlijke vertrouwde bed.... genieten .

afscheid genomen voor een jaar van dit bijzondere beertje

Wijsheden 234c

 

wat aten we en hoe smaakte het |(7)

 

Dit gerecht was ook erg lekker en zo gemakkelijk om te maken.. even wat snijwerk en dan klaar een aanrader..

                   Aubergine curry

Ingrediënten

3 stuks aubergine 1 pakje gele currypasta 200 g spinazie 1 stuk rode peper 1 bosje koriander 400 ml kokosmelk 300 g rijst

2 teentjes knoflook, 3 el olijfolie, zwarte peper en zout

Zo maak je het!

Stap 1

Snij 3 aubergines in de lengte in plakken en snij deze vervolgens in repen. Bestrooi de aubergines met grof zout en laat even staan.

Stap 2

Breng een pan water aan de kook en bereid 300 g rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Stap 3

Verhit een flinke scheut olijfolie in een ruime koekenpan en bak de repen aubergine op hoog vuur in ongeveer 5 minuten bruin. Haal de aubergine hierna uit de pan, ze hoeven nog niet helemaal gaar te zijn.

Stap 4

Snij 1 rode peper fijn. Verhit in de koekenpan 1 el olijfolie en fruit hierin de rode peper en 1 pakje gele currypasta aan. Schenk 400 ml kokosmelk erbij en roer even door. Voeg vervolgens de gebakken aubergine toe en laat 15 tot 20 minuten sudderen.

Stap 5

Roer 200 g spinazie door de curry en breng deze op smaak met peper en zout. Garneer de curry met wat blaadjes koriander en serveer met de rijst.

uit de oude doos....

 Zoals ik in een andere blog al schreef, we hebben wat spullen verdeeld mijn broer en ik, en ik was meteen helemaal verliefd op dit doosje. een heel klein doosje was het. maar nog helemaal origineel in de verpakking maar ook dat wat erin zat deed een glimlach op mijn gezicht komen

Het bleek een klein doosje te zijn met schoenen van plastic uit de jaren 60.Het bleek een cadeautje te zijn geweest die gegeven is in 1963 aan iemand.. en nu is het dus dik 62 jaar oud, en nog in een zeer goede staat..

 

Het is speelgoed maar ik was meteen helemaal verliefd... op dit zo teer en mooi speelgoed.

Dus ik mocht het meenemen,. en ik heb het heel teder een goede plek gegeven waar ik het heb opgeruimd en  wie weet dat het later nog heel veel waard gaat worden.. je weet het nooit..  want het meeste speelgoed verdwijnt tenslotte.. met de tijd.. en dit is er nog 

ik heb ze nog

 

Gezocht…

 En dan ineens krijg je via allerlei kanalen het bericht dat je gezocht word.... Je hebt geen idee waarom en hoe dan etc. totdat je in je messenger leest dat een kleindochter van een docent van mijn opleiding tot Regisseur mij zoekt omdat  blijkt dat haar oma kleiner gaat wonen en ze dus van alles aan het opruimen is en dat ze  de verantwoording van mijn eindstuk hebben gevonden, die ik zelf al jaren kwijt ben incluis de poster van dit stuk, al herinner ik me dat de poster wederom uniek was, omdat we een wybertjes vorm hadden gekozen met de dans in voetstapjes uitgebeeld in het rood. die we allemaal inkleurden.. zo ook op de flyers. dat was goedkoper dan ze in kleur te laten afdrukken..

Het gekke is als ik door het boekje blader, ik meteen weer alle spelers voor me zie, tevens zie ik mijn regie assistente die me vreselijk goed heeft geholpen en het hele boekwerk heeft getypt.. 

Het hele proces van het afstuderen duurde best lang, ik heb er ongeveer een half jaar over gedaan, wat eigenlijk achteraf gezien heel kort was omdat ik daarna altijd ongeveer 10 maanden werkte aan een productie met 1x in de week repeteren. dus tja wat is lang kun je je dan afvragen.

Het was destijds een spannend jaar, ik was namelijk de eerste die ging afstuderen van de opleiding en ook de begeleiders wisten destijds niet hoe dat zou gaan. Wel kreeg ik te horen dat ik als ze me voor het examen lieten gaan, ze het volste vertrouwen in mij hadden en dat ik dan eigenlijk al geslaagd was.

De avond van het afstuderen vergeet ik nooit meer, wat heb ik hem geknepen omdat je niet weet wat de spelers doen als ze onder spanning staan maar ik ben er goed doorheen gekomen, ondanks dat de examinator dit stuk ook zelf ooit heeft geregistreerd en daardoor soms niet eens was met mijn keuzes maar dat mag ik kon het heel goed onderbouwen waarom ik die keuzes had gemaakt, zoals een kaart scene die ik buiten het toneel speelde boven het decor, of zoals ik iedereen een eigen muziek soort gaf waar ze van hielden.  Het stuk zou in deze tijd ook niet misstaan en zou de actualiteit heel goed symboliseren.. en ik geloof dat ik toen ik dit stuk uitkoos en regisseerde misschien wel mijn tijd vooruit was.. maar zoals zo vaak... dat was toen en het is nu goed wat ik nu doe.. ik was op een gegeven moment klaar met regisseren omdat ik niet meer nieuwe ideeën kreeg en dan moet je een carrière switch maken wat ik heb gedaan...

Maar wat is het heerlijk om zo een stukje verleden weer in handen te krijgen van heel lang geleden, maar ook dat daarmee de herinneringen om hoog komen van de docenten en mijn mede studenten, wat hebben we toch een mooie tijd gehad toen waar we elkaar met onze creatieve ideeën bestookten en soms tot ongekende hoogtes stegen, Het is een dierbaar stukje wat nu weer terug is en weer wat meer herinneringen oproepen.

 

miniaturen (79)

 Nog steeds kan ik genieten van de miniaturen die ik zo af en toe zie.. binnenkort maar een keer naar Leeuwarden voor de miniaturen route ..