zaterdag 21 oktober 2023

De Torenwachter..

 

Met de eetspelgroep hadden we afgesproken om met elkaar te gaan escapen, op 1 van mijn vele wandelingen kwam ik deze tegen in Aalsmeer dus we besloten meteen om deze te gaan doen, nadat ik hem in de app van ons had gezet.

Het was even zoeken naar een datum, en de benjamin van ons stel, die bleek de data verkeerd te hebben, hij dacht dat hij een week later een verplicht weekeinde had, maar dat bleek dus dit weekeinde. Dus in plaats van met 6 personen waren we met 5 personen, net zo leuk en net zo gezellig.

Het was een erg leuke  escaperoom je ging via de trap steeds hoger de toren in, om aan het einde, als je het goed had gedaan, dan mocht je naar buiten en kon je heel ver kijken over de omgeving. 

We zijn begonnen en ik was natuurlijk met gedreven escaperoom spelers, dus dat was al een feestje eigenlijk. We speelden dan ook erg fanatiek en snel, Doordat ze anderen zeer gedreven waren, en we allemaal onze eigen kwaliteiten hadden kwamen we erg goed door de spelletjes heen. We losten ze vrij snel op en gingen dan ook als een razende naar boven.. we waren na 30 minuten, het spel duurt een uur, al zover dat we dachten nou dit halen we met gemak binnen het uur.. We konden elkaar hierin goed sturen en begeleiden wat te doen.

Uiteindelijk hadden we de hele escaperoom gedaan in 45 minuten, dus dat was supersnel.. weet niet of dit wat zegt over de moeilijkheidsgraad maar het was zeker heel bijzonder dat we het zo goed deden.

Het uitzicht boven was prachtig, je keek over de hele omgeving en het was genieten.

Na afloop besloten we om met elkaar te gaan lunchen bij Do en Misjel. dus er werden broodjes gehaald, kaas etc. De broer van Do was er ook, die had op hun zoontje gepast, dus die bleef ook gezellig mee-eten.
 

Rond 3 uur ben ik naar huis gegaan wegens een behoorlijke oorpijn, die ik had opgelopen bij het terug vliegen, ik kon namelijk niet goed klaren bij het landen en stijgen en dus knapte er iets.. dus ik denk dat het nog niet geklaard is, ik hoop dat het weg gaat zakken de komende dagen want dit is verre van leuk en geslaagd

 



vrijdag 20 oktober 2023

glimlachjes voor deze dag ( deel 19)

Al  maanden ben ik fan van deze geweldige kikker en andere grappige teksten

ik lach me soms slap om de humor die er is.

daarom een keer een ode aan de groene kikker

zo jammer dat hier geen kalender van is..anders 

had ik hem zeker besteld.










 

donderdag 19 oktober 2023

Berlijn in de herfst ( dag 4)

 

En zo zijn we over de helft van onze vakantie. Het gaat snel en de dagen vliegen om. Goed teken vind ik. Gisteravond naar een lichtshow geweest. Dark Matter was ik al eerder geweest maar het is geen straf om het nog een keer te gaan bekijken. Misschien is het daardoor extra leuk.  Daarna kwamen we aan bij de tramhalte,  bleek dat we bijna 30 minuten moesten wachten. Dus we besloten om naar de volgende halte te lopen, 8 minuten. We hebben  nog wel even gekeken of we met een step of scooter naar het hotel konden gaan maar dat was erg ingewikkeld om te regelen.  We liepen  heerlijk pratend terug naar de halte. We waren dicht bij de halte, Jeroen moest nog even gehoor geven aan de roep van de natuur.  Kwam ineens de tram eraan. Niks niet 30 minuten  wachten het was gewoon vreemd dit. Maar goed we hebben hem gehaald. 

Terug bij het hotel hebben we nog wat inkopen gedaan voor op de kamers en intens tevreden zijn we naar onze kamers gegaan om te slapen. 

Een erg onrustige nacht voor mij . Slecht geslapen en vaak wakker geweest. Maar dat overleef je ook wel. Alvast een beetje voor ingepakt voor als we moeten gaan reizen. 

We zijn naar de Berlinischer galerie gelopen. Daar was een tentoonstelling van Munch. Die wilde ik heel graag zien. Ik hoopte op het schilderij de schreeuw , helaas was die er niet. Maar verder wel mooi werk. Daarnaast hebben ze een nieuw kluisjessystem nl dat je een kluisje uitzoekt en dat je dan je eigen  code invoert, prima , dus dat deed ik dan ook met verve. Helemaal blij dat het gelukt was.  De tentoonstelling gezien en ineens realiseerde ik me dat ik het nummer van  mijn kluisje niet had onthouden. Niet aan gedacht . Kortom toen we klaar waren en weg wilden moest ik gaan zoeken  naar mijn kluis. Dus ik wist ongeveer de hoek nog, dus dat schelde een hoop. Heb het maar bij twee hoeven te proberen toen had ik mijn kluisje gevonden. Daarna zijn we gaan kijken op het Alexsanderderplatz. Daar is natuurlijk ook een belangrijke deel van de geschiedenis gebeurd we hebben daarna wat als lunch gegeten. Ik dacht gezond te doen. Een kleine salade  dit bleek een petit salade te zijn.. je kon net het holle kies vullen. . 

Rond half 2 zijn we naar de stati gevangenis gegaan. Om daar een rondleiding te krijgen . 

Toch blijf ik het bijzonder vinden dat er van die gelovige mensen zijn die op straat het geloof verkondigen, er stond. iemand dit keer te zingen vanuit haar tenen en naast haar stond een oudere man met een gigantische bord voor zijn kop met een tekst over het geloof.. weet niet zo goed. Wat ze er nu mee bedoelen. 

De reis naar het Statsi gevangenis verliep prima, het lijkt alsof ik de stad zijn ov begrijp. Bij aankomst hadden we nog wat tijd voordat de rondleiding zou beginnen. We hebben alvast een beetje rondgekeken. De tour begint met een indrukwekkende film over deze gevangenis, maar ook over dat iedereen gaat bekennen als ze gepakt worden.  Het is indrukwekkend zowel de rondleiding als het gebouw. Na de rondleiding nog even de expo’s bekeken die er nu is er was wat verwarring over of ik wel of niet met mijn tas om naar het toilet mag. Maar uiteindelijk bleek het  te gaan over de expositie ruimte te betreden maar ja dat had ik al gedaan. Dus dat konden we niet terug draaien. 

We kwamen aanlopen en Jeroen zag een tram staan en we moesten  die hebben, dus wij in die tram. Gezellig zitten en de tram begon steeds leger te lopen , uiteindelijk zaten alleen wij er nog in.  Waarop de mededeling kwam dat we uit de tram  moesten want hij ging daar stoppen . Dus toch in de verkeerde tram gestapt, dus wij meteen naar de overkant waar de tram net wegreed. Dus mochten we wachten maar de tram kwam snel gelukkig, we hebben ons kaartje er wel uitgehaald. 

We zijn bij de Hackischer Markt uitgestapt om daar lekker wat te drinken  en rustig naar het hotel te gaan.








 

woensdag 18 oktober 2023

wijsheden 4


 Soms is het tijd om eens weer wat nieuws uit te proberen in de blog site.

dus vandaar heb ik een aantal wijsheden of teksten die je tot nadenken kan brengen bij elkaar verzamelt

en besloten ze hier af en toe ook te deponeren.. gewoon ter afwisseling van mijn verhalen over mijn wonderlijke wereld en soms die van anderen...

 











zondag 15 oktober 2023

Land ( film)

 

Had het niet verwacht maar wat een prachtige film deze film, moest er even inkomen maar het verhaal is zo bijzonder ook het verloop is, dat had ik zelf niet verwacht..

een absolute aanrader

 Recensie van de film: 

Hoe ga je om met verlies dat zo pijnlijk is dat het je hele leven opslokt? De ene persoon glijdt weg in een depressie, de ander vlucht in destructief gedrag. Edee Holzer (Robin Wright) pakt het anders aan. Ze vertrekt naar een afgelegen blokhut in de wildernis. Land(2021) is een film over het leven en jezelf overleven. Maar overleven doe je zelden alleen. Compassie en empathie van anderen zijn noodzakelijk.

In de blokhut is er geen elektriciteit en stromend water. Edee's overlevingspakket bestaat uit blikjes met eten, boeken en kleding. Ze laat haar gehuurde auto ophalen zodat ze geen eigen vervoer meer heeft. Wat ze wel heeft, is een kistje dat ze angstvallig verborgen houdt. Je hoeft geen Sherlock Holmes te zijn om te weten dat het hier gaat om dierbare spullen. Misschien is een kluizenaarsleven voor Edee juist een manier om haar verdriet te verwerken…

Wright is de protagonist in deze rolprent. De andere hoofdrol wordt vertolkt door het Amerikaanse Shoshone National Park met een oppervlakte van bijna 2.500.000 hectare. Cinematograaf Bobby Bukowski heeft Shoshone werkelijk prachtig gefilmd. Het immense landschap is ideaal voor adembenemende panoramashots en vogelperspectieven. Dit samen met de extreme close up shots van Edee, geven haar emotionele gemoedstoestand nog beter weer: hoe alleen ze is midden in de natuur, hoe alleen ze is in het leven. 

Verbonden door stilte

De eerste 45 minuten is er bijna geen dialoog. Door de chronologische manier van filmen waarbij gefocust wordt op praktische zaken zoals water halen, vis vangen, het dak repareren en een moestuin aanleggen, dacht deze recensent even te kijken naar een denkbeeldige instructiefilm getiteld "Hoe overleef ik in de wildernis?". Handig om deze overlevingskennis te hebben, maar het was al duidelijk dat Edee alleen leeft in de woestenij.



bijzondere fotos 3

 bijzonder fotos die ik grappig vond of gewoon even leuk.












Opleiding tot anti pestcoördinator...

 

Voor mijn nieuwe functie Anti pestcoördinator, volg ik momenteel een opleiding, die bestaat uit  4 les middagen in Amsterdam,  verdeeld over 2 lessen thuis via zoom, en twee in Amsterdam. 

Vandaag had ik de eerste les, tot mijn grote verbazing was het in een zaal die ik nog nooit had gezien, of niet kende van naam. De indruk was ook een beetje een van ik weet het niet, daarin tegen zit volgens mij dezelfde catering bedrijf in dit gebouw als bij de cursus Traumasensitief les geven aan leerlingen...  ze hadden in ieder geval het zelfde soort beleid.

Keurig op tijd had ik de bus vanaf mijn werk genomen naar Amsterdam schiphol om daar de trein te nemen naar Amsterdam Slotervaart. Wat wel lekker was dat ik nog wat tijd overhad om te lunchen,, dus ben ik lekker in een betonnen park gaan zitten te eten en rond te kijken. Je merkt meteen dat het najaar is maar het is prachtig weer.

Bij binnenkomst in het gebouw heb ik maar meteen de trappen genomen naar de tweede etage, omdat ik eigenlijk dat het lekkerste vind, gewoon de trap nemen en lopen, als ik kan en het is niet 20 etages hoog wil ik toch altijd wel lopen.

Bij aankomst kon ik meteen de zaal in waar de training werd gegeven, een prima zaaltje, daar niet van, maar wederom natuurlijk airco waar je dus meteen last krijgt van je keel..  maar goed dat is wat het is.

Er waren 4 groepjes neergezet om aan te schuiven, namelijk voor het vo en voor het bo. Ik kon me dus aan de tafel VO neerzetten. 

Ik kreeg al gauw een medestander aan mijn tafel en het was denk ik toeval maar er waren 4 van die groepjes en bij elke tafel zat 1 man... dus dat was goed geregeld.

De training begon, en ik vond het wel heel boeien wat deze meneer zei, al begreep ik uiteindelijk dat we dus eigenlijk het hele veiligheidsplan moesten screenen en herschrijven.. omdat het niet goed is volgens de wet etc.. dus daar vind ik toch wel wat van.. mede omdat ik eigenlijk heel veel info wil over hoe situaties aan te pakken etc. dus dat is een lastige voor mij even, daarin moet ik even omschakelen\

We kregen rond 14.30 een korte pauze, om daarna nog met elkaar aan het werk te gaan in groepen en diverse casussen te bespreken met elkaar waarvan ik sommigen heel herkenbaar vond en wat me ook meteen aan het denken heeft gezet dus het is wel goed deze cursus

De opdrachten om thuis te gaan doen zijn veel, heel veel zelfs.. dat ik ergens denk. doe maar niet, waarom moet het zoveel zijn.. kan het niet wat eenvoudiger. maar kennelijk kan dat dus niet blijkt wel...

Toch vloog de middag om en was het wel ene verademing in vergelijking met de andere cursus die ik woensdag moet volgen, de laatste dag.. van deze training over traumasensitief lesgeven.. en ik heb het idee dat we nu een hele kundige docent hebben die behoorlijk wat ervaring heeft opgebouwd in de loop der jaren waardoor ik dus veel kan leren...

Het was dus een zinvolle en zeker mooie en leerzame middag