Gisteren na het afsluiten van de blog, zijn we weer gaan dwalen door de stad, we blijven ons Nog steeds verbazen over de prijzen hier, het is echt spotgoedkoop het eten, het drinken noem maar op. Soms begrijp ik niet waarom het in Nederland zo duur is allemaal.
Nadat we weer eens verzeild raakten in een web van steegjes, we ineens midden in een prachtige lichtshow terecht kwamen op straat, tevens kwamen we in een parkje, prachtige kunst werken tegen, in de vorm van buxus hartjes een waar prieeltje met daarin een wit bankje met 2 sprinkhanen die elkaar kusten, een boek met daarom een brief en een roos, en hoed.ook de dame uit het andere park stond er maar nu ga ze met een gieter water.
Na lang dwalen zijn we weer in een Italiaanse restaurantje beland, ik aan de pizza Ankie aan de pasta. We betalen heel weinig voor het eten maar het is lekker , en ik blijf me er over verbazen.
Daarna zijn we rustig naar het hotel gelopen om zonder ijsje terug in het hotel te komen.. maar het was een heerlijke dag om op terug te kijken.
Op mijn kamer meteen de foto’s uitgezocht, daarna ook maar meteen lekkere koppen thee gedronken en lekker op tijd op bed gaan liggen.
Na een een heerlijke nacht slapen breekt dag 3 aan,.. met prachtige plannen .om naar een oud industriegebied te gaan waar veel streetart schijn te zijn.
Nou de wekker zou om 7.30 gaan en wie was er al om 6.30 wakker.. juist ik dus.
Maar dat is geen probleem
Na ons ontbijt gingen we nog even terug naar onze kamers voor de nodige rust en inpaksessie. Daarna de stad in , w besloten om eerst op zoek te gaan naar de 11 Street art werken van Millo, prachtige werken waarvan er in een speciale, achterstandswijk er dus 11 werken zijn gemaakt, Dank zij Ankie haar navigeer kunst en gave, liepen we er keurig in een uur naar toe, natuurlijk dwaalden we af en zijn we in een prachtige markthal terecht gekomen waar mooie kunstwerken hingen,, daarna verder lopen langs een markt om bij een overdekte voedselmarkt te komen, onderweg moest ik erg nodig naar het toilet en dus besloot ik om dat maar in de openbare urinoir te doen, wat hangt daar een smerige lucht, vreselijk gewoon.. ik had het helemaal gehad.maar ja de nood was hoog dus toch maar de nodige vocht afgedreven..
Daar na gingen we de wijk in waar we al vrij snel het eerrste werk vonden. prachtig mooi, Daarna gingen we naar de volgende opzoek, de kaart erbij, de weg opgezocht en daar konden we dus gaan.maar wat bleek op de 1 of andere ongelukkige manier zijn we de verkeerde kant opgelopen..we hebben een klere eind gelopen maar dat is dan wat het is…dus toen we er achter kwamen zijn we dus maar terug gelopen om. Daarna toch het kunstwerk te vinden, onderweg terug vonden we ook nog eentje, alleen was die achter een hek,met als gevolg dat hij lastig was te fotograferen. Maar het is gelukt. We zijn even aan het zoeken geweest naar de gene die er moest zitten totdat Ankie omhoog keek en hem dus zag, wederom was deze lastig te fotograferen doordat er een stuk van een dak voor stond. .. dus op zoek naar nummer 4, die vonden we ook, maar die had weer een boom voor zich. Dus ergens toch blij dat we 4 van de 11 hadden gevonden besloten we maar om toch maar naar park dora te gaan, een park op het voormalige industrieterrein van de fiatfabbriek, waar nu een streetartparadijs te vinden is. We hadden nog maar net een step gezet waarop ik zei daar nog een Millo, en dus konden we 5 van de 11 op onze lijstje worden gezet met als bewijs de foto;s.
We zijn verder gelopen en door prachtige stukken stad totdat we bij te park Dora aankwamen, Ankie doet dat toch maar goed, met haar telefoon in de hand en dan maar kijken en zien.. we hadden even moeite om het gebied te vinden wat we wilden zien maar nadat we het gevraagd hadden liepen we er zo naar toe heerlijk is dat toch en het is een waar paradijs om te lopen ik geniet er enorm. Van alles.Terwijl we beiden er onafhankelijk van elkaar rond liepen te dwalen keek ik op en zag ik Ankie met een man staan te praten, ik kon niet goed inschatten of ze het leuk vond en ik ken de opdringerigheid van de Italiaans mannen redelijk dus ik ben langzaam naar haar toe gelopen wel heel duidelijk zichtbaar voor de man die bij haar stond. De man zag mij aankomen en ging daarna meteen weg. Dus ik naar Ankie, toen bleek de man. 2 klavertjes 4 te hebben die hij aan Ankie had gegeven en gezegd had dat ze daardoor geluk kreeg, ze moest ze drogen tussen de zakdoekjes en dan thuis ergens opbergen.. Dus er was niets aan de hand maar ja dat weet je niet als je op afstand staat te kijken. Al vraag ik me af wie van ons twee harder had gerend als die man gewelddadig was geworden. Ik denk dat ik dan ook weer had gedacht vrouwen en kinderen eerst en dat ik Ankie, zoals ik ooit bij mijn buurvrouw heb gedaan tijdens een wandeling toen er ineens een patrijs de lucht in ging dat ik haar naar voren gooide…
We zijn daarna even lekker gaan zitten om Wat te eten,, we zaten inmiddels al op een dikke 20 km en heel veel verbrande calorieën.
Daarna zijn we naar het open lucht urban museum gegaan waar ik aangenaam verrast heb rond gelopen,wat was dat prachtig in zijn eenvoud. toen begon de zoektocht naar huis, eerst hebben we nog een ijsje gegeten die was tenslotte de dag ervoor er bij ingeschoten en dus gingen we er nu voor het eten maar deze eten.
Toen we natuurlijk weer door prachtige gedeeltes hebben gelopen met twee prachtige kunstwerken zijn we naar het hotel gegaan waar we dus even naar binnen zijn gegaan, ik moest als een jekko naar het toilet en dus dat heb ik heel snel gedaan, daarna ben ik even gaan vragen naar een goed restaurant.. want we waren op zoek geweest naar een pizzeria maar ontdekten alleen maar dat ze allemaal dicht waren, dus we kregen van de vriendelijke receptionist een advies. al heb ik dat niet helemaal goed opgepakt want ik moest steeds denken aan wie hij mij deed denken en ineens wist ik het het. Namelijk aan Mario een stijllist van hee lang geleden met een vleugje van Rolf donders..
Daarna wij naar de pizzeria waar we dus vrolijk binnen kwamen en we te horen kregen dat ze pas om 19.00 open gingen ,dus wij weer naar buiten om daar te beseffen dat we dus te vroeg waren, dus wij naar de Bistro van de eerste dag om daar een kop thee te drinken.. en waar kwamen we terecht bij een vitrine vol met taartjes de 1 nog lekkerder dan de andere.. waarop het water me in de mond liep.. heerlijk.
Maar we hebben ons keurig aan de kop thee gehouden en de belofte aan elkaar dat we morgenvroeg eerst een kop thee met gebak gaan eten voordat we naar het kasteel lopen. We hebben morgen een K dag.. kasteel klooster, kerk. En kapotte voeten..
Heb er nu al zin in.
