3 en 4 juni is er wederom een symposium rondom het afscheid, en ik heb elk jaar weer de eer dat ik mee mag doen met het schrijven van flarden voor bij de bloemstukken. Men maakt prachtige dingen die ik dan kan zien en kan bewonderen.
Het is vaak wel even stressen de vrijdagavond, omdat de meeste bloemisten, of bloemkunstenaars pas op het laatste moment me iets van hun werk sturen, of hun idee lanceren en dan heb ik de schone taak om er iets moois bij te schrijven... dat is altijd goed te doen, mede omdat het werk wat ze maken zo inspirerend is.. het thema is natuurlijk altijd afscheid nemen, loslaten. verder gaan etc.. dus wel de thema's die mij het beste liggen met het schrijven van de flarden.
Ooit lang geleden werkte ik samen met een oud leerling, en die maakte prachtige foto's waarbij ik dan flarden schreef, we hadden ooit het idee er een bundel van te maken, maar dat ging uiteindelijk niet door, al gaf hij me wel een mooie naam voor wat ik doe, fotoflarderen. en die naam gebruik ik nog steeds, voor wat ik doe. Aan de hand van foto's maak ik flarden.. vroeger moest ik het alleen hebben van de verhalen die ik hoorde van anderen, tegenwoordig haal ik ook heel veel uit foto's die ik of toegezonden krijg of die ik zelf maak op mijn vele tochten in het leven.
Afgelopen week heb ik weer flarden mogen schrijven bij de bloemstukken en moet zeggen dat ik erg tevreden ben over de combinatie met de bloemstukken het geeft het net iets meer waarde .
De flarden zullen natuurlijk op een dag ook in een bundel verschijnen, maar nu alvast een paar flarden die ik geschreven heb voor bij kunstwerken, en als ik een foto heb van het kunstwerk dan zet ik die er meteen bij, alleen heb ik nu nog niet alle foto's binnen maar vind het wel leuk om op deze manier nog even dit symposium te promoten het is nog tot zondagmiddag 16.00
als dat wat is nog is
laatste uren
in de stilte van de dag
aangeraakte verlangens
die gevangen in de klanken
van de muziek
hun eigen ritme gaven
aan de tijd van toen en nu
de belofte voor altijd bij je zijn
in de muziek van het moment
gevangen in de stilte
van het nog even
samen zijn
de stilte van de bloemen
de woorden
die niet zijn uit te spreken
gevangen in de kleuren
van de bloemen
die met hun zacht gefluister
vertellen dat jij
niet meer bij mij kan zijn
de stilte die ontstaat
maakt juist dat je voor mij
nog dichter
bij mij zal zijn
de laatste bladeren
zijn gevallen
in de herfst van zijn bestaan
dat wat rest
zijn de herinneringen aan wie hij was
zijn kracht
zijn er altijd voor je willen zijn
ineens bleken zijn bladeren
die waren gevallen
zijn laatste groet aan ons
te zijn
.jpg)
armen vol bloemen
om het leven te vieren
dat ik met jou
heb gedeeld
loslaten van de tranen
om met de herinneringen
aan jou en mij
in het leven
verder te gaan
de gloed van het leven
dat nog altijd
jou bij mij laat zijn
in mijn herinneringen
die we samen maakten
maakt dat ik soms
voel dat het leven
weer mij aanraakt
dat ik verder zonder jou
in het leven kan gaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten