woensdag 30 november 2022

Rene van Kooten.. op zoek naar Rene

 

Op vrijdagavond ging ik met wat twijfel naar deze voorstelling, maar ergens lag er in mijn hoofd dat Rene van Kooten erg goed is.. ik herinner me hem in De beste zangers maar ook in de Passion. waarbij hij tot nu voor mij het mooiste lied heeft gezongen aan het einde op de hof vijver prachtig.
Kortom vroeg in de auto en het was erg rustig onderweg leve het voetbal waar ik niet van hou. Ook de parkeerplaats was zo gevonden , het angstige vermoeden dat het wel eens niet uitverkocht kan zijn. En dat het er veel lege plekken zijn. Tevens kreeg ik weer beelden van de Dolly Dots, veel staan en meezingen waar ik geen fan van ben. Zo niets voor mij maar goed we zullen het zien.  Naast me en voor je zaten een paar dames die met gigantische fototoestellen gingen zitten terwijl er heel duidelijk overal stond geen foto of filmopnames maken. Mijn plek was rij 4 stoel 13 dus erg vooraan. Hoe kon ik het kiezen . Zit meestal wat verder weg maar goed dit is het dan. Het is duidelijk een voetbalwedstrijd avond er zitten heel heel veel dames in de zaak..denk dat heel veel voetbalfans hebben gezegd ga maar met een vriendin ik ga kijken hoe Nederland verliest bij het voetbal. 
Het gedeelte voor de voorstelling was prachtig, anderhalf uur stond Rene te zingen, liedjes die hij belangrijk vond maar ook liedjes natuurlijk uit zijn totale geschiedenis van de musical. Prachtig het geheel werd doorspekt met persoonlijke verhalen. .
Het was helaas jammer dat hij net hersteld was van de griep, met als gevolg dat zijn stem niet optimaal was, volgens mij had hij het beter kunnen afzeggen.. mede omdat de zaal nog niet eens half vol was.
Na de pauze kregen we een korte sessie van nog geen  half uur, ook de verwachte toegift bleef uit, jammer maar dat begreep ik wel, hij kreeg de zaal niet echt mee, niet meezingen, en geen mens ging staan om te dansen etc.. kortom het was een zware avond voor hem en hij was er duidelijk dan ook klaar mee, waarschijnlijk ook door het herstellen van de griep.
De interactieve gedeeltes waren grappig je mocht kiezen wat je wilde horen, ik koos natuurlijk voor het lied Pak maar mijn hand, en dat is ook inderdaad nummer 1 geworden dat hij gezongen heeft, en een quiz over zijn verleden, daar bakte ik duidelijk niets van en met mij velen...
Het was een mooie avond al besef ik me nu ik dit schrijf dat me er eigenlijk weinig van bij is gebleven. dus of het nu echt indruk heeft gemaakt wat hij heeft gezongen.. dat is voor mij nu even een vraag.
 
recensie van de voorstelling

De voorstelling Op zoek naar René  ging in première in Stadstheater Zoetermeer. Dit jaar wordt René 50 jaar en zit hij tevens 25 jaar in het vak. De voorstelling is dan ook een muzikale reis door zijn gehele carrière waarbij ook diverse privé-gebeurtenissen aan bod komen.


Voordat René begon in het musicalvak was hij leraar geschiedenis in Zoetermeer. Op aanraden van Céline Purcell deed hij auditie voor Miss Saigon in het Circustheater en een aantal maanden stond hij tot zijn eigen grote verbazing in het ensemble van de musical. De start van een rijke carrière.

De show opent op originele wijze met een knipoog naar de diverse Op zoek naar programma's die in de afgelopen jaren op TV zijn geweest. Diverse bekende mensen zoals Freek Bartels, Alex Klaasen en Andre van Duin komen in de grappige video aan bod om mogelijk in aanmerking te komen om de hoofdrol van Rene van Kooten te gaan spelen. Na deze opening begint de muzikale reis door de carrière van René, dit varieert in allerlei soorten muziek van uptempo nummers tot intieme kleine nummers. Uiteraard mag Miss Saigon, de eerste musical waar René in speelde niet ontbreken, evenals Aida en er komt zelfs een metal versie van het nummer Toch uit Anastasia voorbij.


Ook het liedje dat René al jaren zingt voor zijn oudste dochter komt voorbij, evenals het nummer Waar blijft de tijd, een bewerking van And so it goes van Billy Joel dat René zong voor zijn jongste dochter die met 26 weken te vroeg geboren werd. Een kwetsbaar en ontroerend moment in de theatershow is het moment dat René praat over het verlies van zijn ouders. Zijn moeder overleed toen hij 11 was en in 2016 overleed zijn vader.

Elke avond zal er een gastartiest aansluiten bij René op het podium, op vrijdagavond was dit Brigitte Heitzer. Het was duidelijk te zien dat de twee een hechte band hebben opgebouwd door de jaren heen. Bijzonder moment was de bekendmaking dat René volgend jaar de rol van Sam zal gaan spelen in Mamma Mia!, hiervoor ging Brigitte op haar knieën om René te vragen of hij haar Sam wilde zijn. Andere gastartiesten die meedoen gedurende de tour zijn Lone van Roosendaal, Vajèn van den Bosch, Maaike Widdershoven en Carolina Dijkhuizen.


Er is gedurende de avond diverse keren interactie met het publiek. Als eerste was er de keuze van het kunnen stemmen op welk liedje na de pauze gezongen moest worden. Later volgt de grote René van Kooten quiz, echter liet hierbij helaas de techniek René een beetje in de steek wat eigenlijk juist weer zorgde voor grappige momenten. Ook werd het publiek diverse keren uitgenodigd om mee te zingen zoals met With or Without You van U2..




maandag 28 november 2022

glimlachjes voor deze dag ( deel 17)

 

ze staan al maanden op mijn computer, dus is het nu tijd om ze eens op te ruimen, eens te gaan plaatsen en ze een podium te geven..










en weer doe ik het..


 De strijd om te willen blijven liggen heb ik maar opgegeven, als de wekker gaat op zondag sta ik op en ga ik naar de cross xxl. Zeker als vriend en sportmaatje Marco zegt dat hij ook gaat. Aangezien ik niet had gewandeld zaterdag had ik geen excuus om niet te gaan. .

We waren niet met zo veel mensen maar dat is niet erg.

De warming up bestond uit

50 hoge knieën 

15 push up

1 minuut side plank links

I minuut side plank rechts 


2

50 hoge knieën 

30 mountain climbers 

25 sit ups

 3

Teams of 2

( natuurlijk ga ik dan met Marco)

4 rounds

40 lingers

40 wallball shots

40 airsquats

40 box Junps

Wij spraken meteen af steeds 10 te doen om en om

Maar dit was killing 

4

ARMRAP 1(6min)

7 thrusters

7 cleans 

2 minuten rust

ARMRAP 2 6 minuten

7 wallballs

7 Sumo deadlifts Hugh pull

5

ARMRAP ( 15 minuten) 

5 push ups

10 sit ups

15 airsquats

1 have clean and jerk

Waar we niet aan toe zijn gekomen

ARMRAP (7 min)

25 double unders (50 singels)

10 burpees


ARMRAP (5 minuten)

5 kb swing

5 push press


ARMRAP (12 mi uiten)

2-4-6-8-10-Etten

Sit-ups

Pike push-ups 


Wederom een pittige les maar wel weer lekker om te zijn geweest 

zondag 27 november 2022

Floris de vijfde pad ( etappe 6)

 

Eindelijk kon het weer, tijd en ruimte in mijn hoofd en agenda, dus ik besloot om etappe 6 te gaan lopen van het Floris de vijfde pad. dit omdat etappe 2 tot en met 4 waarschijnlijk gemakkelijker gaan om met twee auto's te doen, dat moet ik nog even bekijken. Dus daarom maar dit pad, aangezien ik ook al een lange tijd niet gelopen heb is het ook wel goed om nu eens maar 16 km te nemen, al denk ik dat ik er gewoonte getrouw toch weer eens een kleine grote 20 km van ga maken

Dus ik om 7 uur uit mijn bed, deze meteen verschoond, daarna de dagelijkse rituelen om daarna naar Schoonhoven te rijden. Wat een prachtige rit was dit door mooie landschappen etc. Aangekomen in Schoonhoven was het ff lastig een parkeerplaats te vinden voor lang parkeren maar gevonden. Als Soest consales door het dorpje. Wat een prachtig dorpje is. Om op tijd bij de bushalte naar  Oudewater te zijn. Ik was er dus keurig een  half uur te vroeg. Gelukkig kon ik daar ff een sanitaire stop laten plaatsvinden. Uiteindelijk kwam dus de bus en koop om een ik naar Oudewater waar het begin van mijn route kon beginnen. 

De rit in de bus was al een belevenis op zich.. ik was zo onhandig om boven het wiel te gaan zitten van dit busje. het was een 9 persoons busje dus ja niet handig, maar goed ik haalde het doel.

Ondanks het plan om uit te stappen in Oudewater bij het station, besloot ik toch eerder uit te stappen omdat ik op de komoot zag dat ik daardoor, door een kleine kilometer terug te lopen, ik ineens bij mijn route was. Dus zo bedacht zo gedaan. 

De route begon over een behoorlijk glibberig pad op de dijk. herinneringen aan het stuk van Weesp naar Muiden kwamen in mij op.. waar ik samen destijds met Ankie met gevaar voor ons eigen leven ons over de dijk hebben geglibberd.. maar  wat was het mooi, wat een mooi pad. Mijn bedenkingen vooraf dat saaie stukken zouden zijn, recht met veel langs wegen bleken nergens op te slaan, ik kreeg zelfs van die heerlijke opstapjes om over hekken te gaan, en wat een rust heb ik ervaren.. Het was oprecht genieten.

Aan het einde, het stuk van Vlist naar Schoonhoven was wel alleen maar over beton, en nergens een bankje te vinden om te gaan lunchen, dus besloot ik om maar op een vlondertje te gaan zitten te lunchen, heerlijk aan het water.

Nadat ik mijn lunch had gegeten, mijn kopje thee had opgedronken, besloot ik om de laatste paar kilometers te lopen. ik was denk ik nog geen 500 meter onderweg of ik zag een prachtig aangelegd stukje met diverse soorten bankjes met de uitnodigende tekst, ga hier lekker zitten en geniet van het uitzicht en de ruimte die hier is...

Ik dacht ja hoor, ik had nog even door moeten zetten maar ja, ik vond de plek waar ik zat wel net zo leuk

De laatste kilometers gingen prima, ik had niet het gevoel dat ik al tijden geen lange afstanden had gelopen, het was weer heerlijk dit keer. Wat heb ik het gemist omdat ik de laatste tijden op zaterdag het veel te druk had
















zaterdag 26 november 2022

Lunch time...

 

Het was weer tijd, Elias en ik hadden elkaar alweer te lang niet gezien, dus tijd voor een lunch afspraak, we besloten eerst om bij de Lelie te gaan eten, maar ja dit ging pas om 14.00 open dus dat was praktisch niet handig, toen besloten we om dan maar te gaan eten bij  Hen, helaas ging dat ook niet door. Elias had besloten in goed overleg om zijn zoontje mee te nemen. Dat vind ik alleen maar leuk, zie ik dat kereltje ook nog weer even, al heb ik heel weinig met baby's ik vind ze leuk, maar pas als ze gaan lopen, praten en roken, drinken etc  dan vind ik ze interessant worden. nee hoor, maar wel als ze wat zelfstandiger zijn, dus wel al lopen, en praten...  maar dat is voor ieder zijn ding.. dus het is maar goed dat ik nooit aan kinderen ben begonnen.. 

Het weer was vreselijk koud, maar gelukkig waren zowel Elias als zijn zoon op tijd en konden we zo de Bagels en beans in, nadat we een goede plek hadden gekozen voor de kinderwagen, ik moet zeggen, soms schrijf ik flarden vanuit een roze ouder, over een zon uit het land van de gouden zon, maar dat is toch wel heel anders dan dat je ineens binnenkomt met een vriend en zijn zoon en je ineens ziet hoe men alles bij elkaar optelt. waarbij de conclusie is dat we twee roze ouders zijn... Ik viel wel door de mand omdat Elias toen het zoontje wat begon te huilen, hem meteen uit de wagen haalde en als een volleerde vader ging lopen en sussen.. en ik alleen maar ademloos kon kijken naar deze rolverandering,  wat hem trouwens goed staat.

We bestelden onze Bagels, ik met rijkelijke vega spullen, en Elias met carpaccio en een wit goedje, daarbij natuurlijk de groene thee voor mij en voor Elias de koude ice thee green.

We hadden heel wat bij te praten samen, zodat we weer tijd te kort kregen helaas. Natuurlijk moest er tussendoor nog een voeding worden gegeven aan het zoontje, wat heel natuurlijk ging, al mocht ik dan het flesje schudden en kreeg er toch een vreemde associatie bij.. maar dat is denk ik mijn gedachten.

Nadat we genoeg hadden bij gepraat en alvast een nieuwe data hebben geprikt voor het nieuwe jaar, liepen we nog even samen de aarhof in waar Elias nog wat moest halen en ik ook, en waar mijn auto stond op het dak. Ideaal dat het gratis parkeren is als je daar op zondag staat. Top.

Daarna ben ik even op jacht gegaan naar vochtvreters omdat mijn huis zo vreselijk vochtig is, bij thuiskomst bleek echter dat mijn  ventilatie systeem in huis uitstond met als gevolg dat ik dus behoorlijk wat vocht in huis heb.. maar goed dat het is nooit erg om wat extra vocht verdrijvers te hebben staan lijkt me

Ook nog even langs Ankie om de flarden met de foto's van Florence even af te geven die gisteren bij mij in de bus viel, zodat dat ook geregeld is, natuurlijk daar ook nog even bij staan praten om snel even de laatste nieuwtjes uit te wisselen....  en dat was het dan ook..  voor deze dag.


donderdag 24 november 2022

zoek de poes 2a

 

 Niets leukers dan af en toe even een zoekplaatje te doen

zoek de kat... op onderstaande plaatjes zit inderdaad overal een poes

kan je hem/ haar vinden.

antwoorden morgen in de blog






woensdag 23 november 2022

ik kan het niet laten... ( uit eten met de Eetgroep)

 

Afgelopen donderdagavond ben ik met mijn eetgroep, DOMINIHAMA  uit eten geweest bij ons restaurant op school. Ik kon het niet laten om daar af te spreken, mede omdat naast dat het eten erg lekker is, het er ook erg gezellig is. We hebben de laatste tijd heel druk allemaal en om tijd vrij te maken in een weekeinde lijkt vaak lastig daarom had ik het voorstel gelanceerd om met de groep op een donderdagavond uit eten te gaan, gelukkig kon iedereen..

Mijn mede crime in de keuken als we bij mij eten Niels was in stemmig zwart gekleed, zoals ik ook, natuurlijk.  Dominique, Misjel en Marco waren ook tot in de puntjes verzorgd, ik daarin tegen kwam net uit mijn  werk rennen en dus nog geen tijd gehad om iets te doen aan mijn kleding etc. maar dat mocht de pret niet drukken.

Iedereen was keurig op tijd zodat ik ze ook nog snel even een kleine rondleiding door de school kon geven, natuurlijk hebben ze eerst mijn lokaal bekeken  om daarna met elkaar over het techniekplein te gaan, langs de fitness met de klimwand en zo langs de lokalen van kunst naar het restaurant.  Toen we aankwamen in het restaurant mochten we kiezen waar we wilden zitten dus besloten we om maar om de ronde tafel te gaan zitten, vlak bij de deur naar het restaurant. Prima plek zo bleek later, en ook een gezellige plek, zeker om dat ik het zo leuk vind om de leerlingen aan het werk te zien, en wat hebben ze hard gewerkt deze gasten, ik ben erg van onder de indruk, zeker als je hoort dat een aantal leerlingen er niet waren wegens andere verplichtingen.

Het voorgerecht was het heerlijke broodje gelaarsde kat dip

Voor gerecht bestond voor de  vleeseters uit een koude vleesschotel. Ik kreeg een heerlijke bospaddenstoelen soep. 

Als hoofd, konden ze kiezen uit zalm of ossehaas, ik kreeg een heerlijke gevulde paprika met daarbij patat en salade en appelmoes. heerlijk

Als toetje kregen we speculaas panacotta met daarbij een bolletje ijs en slagroom heerlijk.

Het was met recht genieten dit keer, echt lekker gegeten met goed gezelschap en we hebben al meteen gezegd dit gaan we vaker doen met elkaar, lekker eten in het restaurant bij ons op school omdat het ten eerste heerlijk eten is, je het werk zelf niet hebt thuis en dat het gewoon gezellig is, en voor de prijs hoef je het zeker niet te laten.


dinsdag 22 november 2022

The clovehitch killer (film)

 

Deze film had ik opgenomen, heb geen idee waarom maar wat een bijzondere film was dit, prachtig om te zien en zeker de moeite waard..  ik was onder de indruk van deze film

recensie van de film:

Een klein stadje in de VS is na tien jaar nog steeds in de ban van de ‘Clovehitch Killer’, een seriemoordenaar die minstens tien moorden op zijn naam heeft staan. Wanneer tiener Tyler vermoedt dat zijn eigen vader wel eens de moordenaar kan zijn, komt zijn wereld op zijn kop te staan. 

Het begin van de film doet anders vermoeden. Tyler komt uit een typisch picture perfect gezin: christelijk opgevoed en geliefd in de gemeenschap. Zijn vader Don leidt met devotie een groep scouts, van wie Tyler er één is. En noemt zijn zoon steevast bud. Jawel, een vader en zoon met een goede band.

The Clovehitch Killer

Wanneer Tyler de truck van zijn vader leent om met een meisje op stap te gaan, ontdekt zij – net als ze een beetje willen gaan rommelen met elkaar – een verfrommelde foto. Het lijkt een knipsel uit een bondagetijdschrift. Voor het meisje een reden om de date onmiddellijk te beëindigen. De volgende dag krijgt Tyler het zwaar te verduren, want hij wordt er van beticht een viezerik te zijn. Zijn onschuld bewijzen, heeft weinig zin. Hij krijgt louter vuile blikken toegeworpen, zelfs van een goede scoutvriend. Maar wat nog schokkender is dan een pervertgenoemd worden, is de gedachte dat de foto van zijn vader is.

Kinky seks
Terwijl zijn vrienden Tyler links laten liggen, zoekt hij contact met outsider Kassi. Zij blijkt zich gespecialiseerd te hebben in de ‘Clovehitch’-zaak. Getriggerd door feitjes uit het politieonderzoek gaat Tyler anders tegen zijn vader aankijken. Zo brengt Don wel heel veel tijd door in zijn schuur (Tyler’s moeder: “Your father has his own hobbies”) en is hij een expert in knopen leggen. De ‘Clovehitch’-moordenaar heeft ook iets met knopen, want hij dankt zijn naam aan de manier waarop hij zijn slachtoffers vastbond. Tyler besluit op onderzoek te gaan en vanaf dat moment gaat het hard met de verwikkelingen. Van tijdschriften over kinky seks tot een vondst die wel heel direct lieert aan een seriemoordenaar: zijn vader blijkt complexer dan Tyler dacht.

The Clovehitch Killer is niet zozeer een whodunit, maar toont de misleiding van de schone schijn. Want wat doe je als een vertrouwd iemand in je omgeving anders is dan je dacht? Dit gegeven werkt in de start van de film, waarin de relatie tussen Tyler en zijn vader goed lijkt, maar je er ook iets ongemakkelijks in bespeurt. De twee acteurs spelen overtuigend: Charlie Plummer als Tyler timide en introvert, en Dylan McDermott als Don amicaal met een voelbare onderliggende dreiging. Zo is er een sterke scène in Dons schuur, waar hij een lastig gesprek met Tyler voert over seks. Als kijker voel je dat er meer aan de hand is: Don wéét dat Tyler heeft lopen snuffelen. In zijn monoloog sijpelt het geloof in alle facetten door: aan seks denken mag, maar doen is een ander ding. Zijn woorden vormen een groot contrast met de daden van ‘The Clovehitch’-moordenaar. Na afloop van het gesprek spreekt pa de opgeluchte woorden uit: “Awkward talk with dad, over!”

The Clovehitch Killer

Monster in de mens
Meer van zulke scènes had de opbouwende spanning tussen vader en zoon goed gedaan, maar regisseur Duncan Skiles kiest voor een andere weg. Tyler en Kassie komen door hun eigen geknutselde onderzoek in situaties die de geloofwaardigheid niet ten goede komen, zoals het pijlsnel vinden van belastend bewijsmateriaal. Het grootste probleem ligt echter in Tylers loyaliteit naar zijn vader. Hoe meer tekenen er zijn dat Don ‘Clovehitch’ is, hoe makkelijker Tyler zich door hem laat manipuleren. Waar er allang politie in het spel had moeten zijn, modderen de twee tieners aan met iemand die hoogstwaarschijnlijk een meedogenloos beest is.

Tylers loyaliteitsconflict brengt ons uiteindelijk naar het einde, waar nog wat geforceerde wendingen aan vooraf gaan. The Clovehitch Killer is zeker niet zonder haken en ogen, maar beklijft door het sterke acteren en het achterliggende idee dat in ieder mens een monster kan schuilen. Het gegeven van slechtheid in de mens is niet nieuw, maar de film roept de vraag op wát we ermee doen als zoiets uitkomt. Blijven we de schone schijn ten bate van onszelf of onze gemeenschap ophouden, of doorbreken we die? Dat is iets dat in deze roerige tijden, waarin mensen met zoveel dingen wegkomen, tot nadenken stemt.