Dus we hadden het afgesproken om 13.30 bij Marlous in Utrecht om eerst even een bakkie te doen. Ze was lekker bezig met kleien en dat is heerlijk om zo bij haar aan te schuiven met elkaar. Heerlijk kop thee gedronken en ook meteen weer een diepte gesprek.
Daarna zijn we met haar auto vertrokken naar Laren, is maar een half uurtje rijden, maar ik was er nog nooit geweest in dit museum, dus ik was best wel benieuwd hoe dit museum er uit zou zien. De tentoonstelling over de Impressionisten was ook iets waar ik wel benieuwd naar was, omdat vaak hoe men een tentoonstelling inrichten ook iets zegt over een museum.
De tentoonstelling was door middel van kleur van de muren verdeeld in thema's waar dan diverse werken hingen van de impressionisten.. Er waren mooie stukken bij maar ook stukken waarbij ik dacht doe maar niet... mara ja zo heeft iedereen zijn voorkeur. Wel viel het me op dat het wel een museum is met een hoog rollator bestuurders gehalte en ook heel veel mensen met een hete aardappel in de keel. die vooral deden alsof ze verstand hadden van wat ze zagen.. Marlous en ik zijn vaak wat speelser in een museum en lachen heel wat af bij de kunstwerken die we zien.. spreken ook onze afkeuring uit over bepaalde stukken, zoals e pasteltinten schilderijen. wat ons vooral blikken van afkeuring opleverden. maar ach ze weten iet dat we ook best wel veel van kunst weten maar dat we er niet zo gewichtig over doen.. ze beseffen ook niet dat wij de mensen zijn die kunst maken terwijl zij er alleen maar over praten... of ze ooit een penseel of een pen hebben vast gehad om iets te produceren vraag ik me af.. maar ja je kan niet alles hebben.
Wij hebben het in ieder geval erg naar ons zin gehad. daarnaast zijn we natuurlijk ook nog even de zaal in gegaan met de hoogtepunten die men heeft in het Singer museum en daar zaten ook prachtige stukken in.. de extra tentoonstelling over Tania, model en activiste was erg leuk om te zien al vond ik de schilderijen die er hingen haar geen recht doen.
Nadat we alles hadden bekeken en hadden bewonderd zijn we maar het winkeltje in gelopen waar je inderdaad de hete aardappel mensen zonder blikken en blozen dingen ziet kopen die over de 100 euro zijn en wat gewoon lelijk is .. je wilt het niet in huis, wat weer mijn stelling bevestigd dat rijk zijn niet meteen ook betekend dat je smaak hebt...
Wij zijn daarna heerlijk het café in gegaan en hebben daar heerlijk thee met een punt gehad.. om daarna terug naar huis te gaan.. en nagenietend van een prachtige dag in een museum op stand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten