Aangezien ik vind dat ik weer veel meer moet gaan lopen besloot ik om afgelopen zaterdag verder te lopen met het Floris de vijfde pad, dat ben ik van plan de komende twee zaterdagen te doen zodat ik, zo ver ben dat ik nog maar 2 etappes moet, waarvan ik eentje ga lopen met vrienden Eric en Marlous,.
De laatste zal ik waarschijnlijk de laatste zaterdag van de meivakantie lopen, daarvoor ga ik zo wie zo ook nog even twee etappes lopen van het Pieterpad die dan ook langzaam naar zijn einde gaat... nog even en dan kan ik stellen dat zowel het Floris de vijfde, waar ik dan een half jaar over heb gedaan, 13 etappes en ook het Pieterpad, waar ik ongeveer 2 en en half jaar over heb gedaan tot een goed einde is gekomen.. dat is ook wel fijn om te weten en te ervaren. Al denk ik dat de laatste etappe van het Pieterpad wel even op zich zal laten wachten want die wil ik aflopen met Susan waar ik het pad ook mee begonnen ben en die regelmatig een stuk van het Pieterpad met mee heeft gelopen.
De reis ging voorspoedig met eigen auto naar Numansdorp, Okey postduif als ik ben heb ik natuurlijk een afslag gemist, maar goed dat is wat het is.. al was dat een voorbode, ik twijfelde nog om toch maar dan misschien eerst naar Dinteloord te lopen maar dacht net we lopen gewoon de route. Dus nadat ik de auto geparkeerd had, ben ik naar de bus halte gelopen en heb ik even gewacht op de bus . Om daarna door te reizen naar het busstation Heinenoord in een erg verlaten gebied, er was ook niets, dus tja .. en daar tot de ontdekking te komen dat de bus die ik moest hebben niet reed.. was vervallen, dan heb ik even niet mijn dag.. zwaar de pest in omdat ik een half uur moet wachten, daar gaat mijn strakke planning. Vreselijk balen. Maar goed na de eerste frustratie komt de gedachte het is wat het is.. en dit is het je bent een dagje uit..
dus alvast de eerste km gelopen omdat er bij de bushalte een niet zo’n snuggere meneer stond die steeds wilde praten en daar had ik even geen behoefte aan.
Eindelijk kwam de bus en kon ik beginnen aan het tweede gedeelte van de reis, voor ik het wist was ik bij Kilttunnel, het was even tobben hoe ik nu precies moest gaan lopen, maar ik zag al gauw dat ik door de tunnel moest lopen op het fietspad.. maar dat is geen punt, dat is gewoon lopen en heeft ook wel wat om door zon tunnel te lopen vind ik dan.
Daarna kon je alleen maar met een roltrap omhoog dus dat heb ik dan ook maar gedaan uit pure armoede, maar heb wel even trap gelopen op de roltrap. Daarna begon het voor mijn gevoel pas echt.. eerst een stukje asfalt om uiteindelijk over de groene dijk te lopen, heerlijk, heel veel schapen, met heel veel lammetjes zo gaaf, vooral als ze ineens als ze je zien aankomen, opstaan, als kudde naar je toe komen rennen en dan als ze dichterbij komen je even heel stom aan staan te kijken en dan pats boem.. weg rennen.. ik begrijp helemaal niets van deze dieren.. maar het is en blijft geweldig om te wandelen.
Daarna kwam ik bij het dorpje wachten.. en dat was bijzonder het was echt even uitzoeken hoe en wat ik nou moest, want je mocht een bepaalde gedeelte niet in, en dan weer wel. maar goed ik hou wel van uitdagingen dus ik doe dan alsof mijn neus bloed en ga dan lekker mijn gang en kom waar ik moet zijn met de komoot...
De route was een route met veel lange stukken rechtdoor lopen, door akkerland en weilanden.. waardoor je wel een mooi overzicht krijgt over de polder maar ergens gaat het ook vervelen.. mede omdat ik weet dat er nog zon stuk in deze route zit, die ik volgende week ga lopen.. op hoop van zegen dan maar....
Toch zat er een mooi stukje in, waarbij je echt de natuur in gaat, het oeverlanden Hollands diep, erg mooi stuk, ook wel open maar je kon er prachtig lopen, Wel ben ik dan altijd verbaasd dat er ineens uit het niets een kunstwerk staat, dit keer tafels met een spelletje boter kaas en eieren, een andere tafel met een grote steen. en dan staan er plotseling Bijbelteksten op de stoelen. kan aan mij liggen, maar ik denk dan altijd WAAROM??? uiteindelijk kom je op een punt waarbij je kan kiezen of het stiefel (laarzen-) pad, of de eenvoudige weg.. Er stond als het erg hoog water is dan is dit pad onbegaan baar, en gelukkig was het niet hoog water. wel even nog staan te twijfelen omdat ik mezelf heel goed ken en dus gemakkelijk verdwaal, maar de komoot en het boekje en ook nog de kaart in het boekje zouden toch wel genoeg moeten zijn om me op het juiste pad te houden.. ( denk hier maar eens over na. want zelfs dan lukt het niet. ik verdwaal nog met mijn navigatie aan, groot voordeel ik kom op plaatsen waar ik anders nooit kom en zie de meest mooie dingen) Maar goed ik had even echt staan twijfelen en toen bedacht ik me ik kom waarschijnlijk hier nooit meer, dus pak je kans en ga.. dus zo gedacht ze gedaan. Het pad was prachtig erg goed begaanbaar, een paar drassige stukken in het begin. maar dat was prima te doen toch als je dan ver over de helft ben, dat terug gaan eigenlijk niet meer de beste optie is., bleek het pad ineens echt een laarzen pad te zijn, heel veel modder, heel veel water.. dus ik moest mijn pad gaan zoeken over boomstammen etc.. gevolg inderdaad 1 voet is in het water beland.. tot net over de rand van de schoen. dus ik had 1 natte linkervoet. maar ach als je blijft lopen dan droogt het vrij snel viel me op. Toch nog een stukje verdwaald omdat ik dacht dit is handig dit is een beter stuk om te lopen om te ontdekken dat je ineens totaal van het echte pad af bent en dat je er niet meer kan komen omdat er een hele grote plas water ligt, die je dus steeds niet hebt zien ontstaan omdat je druk was met een goede route zoeken, dus dan maar weer even terug.. en op het juiste pad lopen.
Na ongeveer 4 km worstelen en genieten, kwam ik aan bij de trekpond, dus die genomen om daarna weer verder te zoeken naar de route, maar je liep er zo naar toe, totaal geen punt en wat was dat leuk. Daarna werd het pad al snel heel vervelend, en als je dan weet dat je nog minstens 10 km moet lopen op een hele lange asfalt weg die maar niet lijkt te stoppen.... en je echt weet dit gaat niet meer ophouden.. dan is het jammer, als je toch mooie stukken ziet maar dat dan ineens het niet meer echt boeiend is. dat nergens een bankje staat waar je even fatsoenlijk kunt lunchen, dus ik ben op een gegeven moment maar aan de kant van de weg gaan zitten.. ik lunch meestal pas na 15 km, of soms net over de helft, dit vind ik prettig dat ik de langste stukken al heb gehad. dus dit keer heb ik dus gewoon aan de kant van de weg gezeten.. ook een leuke ervaring. op de grond. had wel mijn zitlap mee maar ach ik heb een goede broek dus ach waarom zou ik die dan gebruiken.
Na in totaal 23,5 km te hebben gelopen kwam ik bij de auto. .waarna ik heel relaxt naar huis kon rijden. Numansdorp volgende week ben ik er weer om de etappe Numansdorp naar Dinteloord te lopen ook 23, 5 km..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten