Met enige tegenzin begin ik aan deze dag met wandelen, eerst zou ik met een vriend naar de Parade maar die zei af om begrijpelijke redenen, dus besloot ik om te gaan lopen, terwijl ik de route nog een keer bekeek zag ik dat ik dezelfde etappe had gelopen bij het Floris de vijfde pad, dus het was iets van , ah nee he, niet weer hetzelfde traject, een stukje is leuk maar dit is precies hetzelfde, dus even terug gekeken naar de foto's en ik bedacht me ach het was niet eens zoveel asfalt geloof ik, en ik heb ook ergens een kerk bezocht maar heb geen idee waar die kerk dan was., kortom ik besloot om het toch te gaan lopen, tenslotte is het niet heel ver reizen en ten tweede kan ik wat later weg zodat ik toch ook een beetje kan uitslapen wat ook wel zeer welkom is in deze periode van werken..
Dus rond een uur of kwart voor 11 ben ik naar het station gegaan om daar de trein te pakken naar Gouda om daar over te stappen op de bus naar Haastrecht om de route te beginnen, het is maar 15 km dus dat is zo gepiept, en volgens mij veel over de dijk met groen, dus ook weer leuk.
Ach het kan niet altijd meezitten, de trein keurig op tijd en dan het openbaar busvervoer.. drama.. mede omdat wederom een bus later komt dan gepland, dan sta je op het station van Gouda door God en iedereen te wachten , gevolg diverse rondjes om de kerk.. en nee ik heb kennelijk niet de power als een beroemde man die een stad liet instorten door er een paar keer om heen te lopen. .., de kerk staat nog.
Eindelijk kwam de bus en kon ik beginnen aan mijn weg naar Haastrecht. Het was ff mikken welke halte ik moest pakken maar ik had de goede halte gekozen. Ff zoeken naar de juiste afslag. En ik kon beginnen met lopen. Het was inderdaad het pad dat ik kende al was het wel een ander beleving op de een of andere manier. Wel was het prachtig om op een boerderij een stukje houtsnijwerk aan aan de muur te zien hangen, van een boer die met zijn paard het land ploegt. Ik herinner me dat deze op een fabriek van mijn oom gemaakt werden van smeedijzer en dat mijn vader ze heeft nagemaakt in hout. Als enige in Nederland, hij maakte ook de huifkar na.. en het was bijzonder omdat ik meteen besefte dat dit dus door mijn vader is gemaakt. Alsof hij even een groet stuurde vanuit de Hemel. Mooi moment. Heb nog overwogen of ik bij de boerderij zou aanbellen en zou vragen of ik dat van ze mocht kopen, omdat ik deze nooit meer heb gezien. Verder was het pad veel of eigenlijk alleen maar asfalt.. en daar kan ik slecht tegen. Uiteindelijk kwam ik aan in Schoonhoven, waar een zeer verantwoorde markt met allemaal verantwoorde producten was. In het park. Ben er met een grote boog omheen gelopen, je moet de kat niet op het vegan spek binden., natuurlijk wel twee kerken bezocht. Pelgrimspad lopen dus moet je wel langs en in kerken. en besloot toch ook het stuk naar Groot Ammers te lopen, dit was het volgende stuk van Floris de vijfde, maar het liep prima omdat na de veerpont er meteen een stuk kwam dat je kon kiezen tussen beton of graspad.. dus ik koos meteen het stuk groen.. de vorige keer had ik dit dus verkeerd ingeschat nu niet heerlijk gelopen en genoten., daarna een klein stukje asfalt en daarna weer gras over de dijk. Genieten. Wel heel veel schapenpoep.., maar goed alles beter dan Hondenpoep .
Aan het eind van dat stuk stond een hond en de eigenaar zag mij niet. Maar ze zag dat haar hond anders ging doen. Toen ze me zag en ik vroeg of ze hem vast wilde houden, deed ze dat meteen. Ben niet zo op loslopende honden na mijn ervaring met een hond die volgens de eigenaar niets deed. En ik binnen een seconde na zijn uitspraak dat beest tegen me op begon te springen.. een Sint Bernhard hond. Sinds die tijd ben ik wat voorzichtiger geworden.
Maar ze riep hem keurig bij haar en ik kon er langs. Over het hek geklommen de 5de op dit stuk om te ontdekken dat ik echt nog maar een klein stukje moest. Terwijl ik stond te zoeken naar mijn bushalte kwam de eigenaresse met haar hond langs en vroeg meteen waar ik heen moest, dus ik vroeg naar een bushalte. Ze legde me het meteen uit en zei dat ze het zo tof was dat ik had gevraagd of ze haar hond wilde roepen. De meeste mensen lopen te schelden dat haar hond los loopt, maar vragen niets, dit was voor haar bijzonder, dus wandelaars zie je een loslopende hond en vind je het vervelend vraag gewoon, roep het desnoods of hij of zij de hond bij zich wil roepen en houden... kennelijk zijn ze daar blij mee. dus daar was ik weer blij mee. Ruim op tijd bij de bushalte waar ik tijd over had voor thee en mijn salade.
Heerlijk in het zonnetje gezeten te eten, kopje thee gedronken etc.. helemaal lekker. Ineens kwamen er nog twee wandelaars aan, 2, die bij de bushalte gingen staan, en maar kijken en kijken, uiteindelijk werd besloten dat dit de goede bushalte was, dus ze de één ging naar huis/ auto, die woonde kennelijk aan deze kant van de lek, de andere moest naar een plaatsje, ik weet niet welke maar ze moest met de bus naar Utrecht.. Ze moest deze bus nemen dat was duidelijk maar daarna was het voor haar onduidelijk.
Bij het instappen vroeg ik voor de zekerheid even of hij echt wel stopte bij de bushalte bij het veer, en dat deed hij, zij vroeg of dit de goede bus was die naar een bepaalde halte ging waar ze kon overstappen op bus 90, maar de chauffeur vertelde haar heel aardig dat bus 90 tussen 15.00 en 18.00 niet reed, dus zij meteen haar papier erbij en met een beschuldigende blik en wijzende vinger op het blad zei ze maar het staat hier. ja zei die man, ik kan dat ook zien , maar hij gaat echt niet bus 90. u kunt het beste hier wachten op de bus na 18.00 of anders mee gaan en misschien in een wat grotere plaats wat genieten etc. Ze was zeer verbolgen en besloot toch mee te gaan.
Gelukkig bleef ze rustig het was het type dame, die dan ook nog een discussie aangaat met de chauffeur.. maar goed dat bleef uit. Bij het veerpondje waar ik mee moest, wilde ik eruit, maar het werd nog leuker.. de dame in kwestie vroeg om advies aan de chauffeur of het slim was om het pondje te nemen of door te reizen met hem. .. en wat zijn onderbuik gevoel zei.. ik dacht alleen maar nou in dit geval zou mijn onderbuikgevoel zeggen ik moet plassen en hou op met zeiken. maar hij was netjes, hij zei alleen maar dat hij geen advies ging geven omdat hij niet de schuld wilde krijgen omdat ze advies van hem kreeg.. dus ze stapte uit, ik meende de chauffeur een zucht van verlichting te zien slaan.
Op het veerpondje kreeg ze het ook nog even aan de stok met de dame die het geld kwam innen, ze kon niet pinnen, dus al zuchtend trok ze haar beursje en betaalde, ik moest alleen maar denken aan Brigitte Kaandorp.
Bij aankomst ging ze met ferme pas op weg naar haar bushalte, ik had nog de neiging om te zeggen, je kan beter via Gouda maar dacht nee niet doen want als het niet klopt ben je voor eeuwig vervloekt. dus dat doen we niet.. ik heb het met lede \( of is het met vol leedvermaak ) ogen aangezien.
Terwijl ik bij mijn bushalte stond, ben ik maar eens begonnen om mijn schoenen te ontdoen van het vele restanten van het eten van de schapen.. waar ik met volle overtuiging in heb gestaan, en denk niet alleen van de schapen maar ook van de eenden en zwanen. maar goed.. het is iets wat erbij hoort en gelukkig was het geen hondenpoep..
Terwijl ik dit aan het doen was kwam de chauffeuse van de bus ook op het bankje zitten, en we raakten aan de praat, over de tochten die ik gelopen had etc, maar ook over hoe we kijken tegen het gebruik van de telefoon etc door de jeugd. Ook begon ze, ik weet niet hoe ik dat doe, maar ik krijg altijd verhalen van mensen die ik zo vaak terug laat komen in mijn flarden, wel in een vorm dat men zichzelf niet herkend, dus het was erg leuk samen te praten over van alles en nog wat. totdat haar man, ook buschauffeur om zijn bus aan haar over te dragen. Terwijl ze naar hem toeliep zei ze nog, we praten wel even verder in de bus, waarop ik zei nee dat doe ik niet, jij bent aan het werk en je moet je aandacht bij de weg houden en ik ga je niet zitten af te leiden met mijn verhalen of door de verhalen die je mij verteld, je hebt je verantwoordelijkheid over mijn leven en van anderen.. vond ze geloof ik nogal gek maar zo kijk ik er wel tegenaan., Dus ik ben vooral ver achterin gaan zitten om haar niet in de verleiding te brengen.
Terwijl we reden en zo langzaam richting de tweede halte in Schoonhoven reden zie ik ineens de dame uit hiervoor aan komen rennen en wild gebaren, met bewegingen ik moet mee, ik ben belangrijk.. en wijzen naar de bushalte.. maar ze had niet door dat deze bus dus niet naar die halte ging maar de andere kant op ging... ik heb nog nooit iemand zo onthutst zien kijken, totale verbijstering dat een bus haar voorbij reed, terwijl ze zo duidelijk had gemaakt dat ze mee moest...alleen had ze het naar de verkeerde bus gedaan en daar komt bij ze was dus nog even het dorp in gelopen... kortom de verkeerde bus gemist maar dat lijkt me dan niet zon probleem..
We waren keurig op tijd in Gouda waar ik de trein naar huis kon halen. en nog nagenietend van deze dag ben ik tevreden thuis gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten