Berlijn dag van vertrek naar huis

De dag die zou komen, maar die ik ergens geblokt heb is er ineens…de laatste dag in Berlijn voor nu, gelukkig mag ik in de herfst weer, mede omdat er in de Berliner galerie een tentoonstelling is van Munch, maakt me dit extra blij. . Vandaag is een reisdag, vind ik altijd wat bijzonder, het is soms zo tussen het luchtledige bungelen, je kan nog net iets doen, maar ook heel veel niet....

Dus ik had al ingepakt en hoefde na het opstaan alleen nog de laatste kleine dingen inpakken, toilettas gaat tegenwoordig in de rugzak en niet in de koffer op de terugweg, zeker uit Berlijn want daar zijn ze achterlijk streng. Je moet echt precies dat bij je hebben aan vloeibaar spul wat past in zo’n lullig zakje, dus die heb ik dan ook maar mee, ik doe daar mijn toiletspullen in, en zorg dat die in mijn rugzak zit anders halen ze je hele koffer overhoop. 

 Berlijn is wat dat betreft niet echt leuk, om vanaf terug te reizen, maar ook dat went. Ik neem al veel halve of bijna lege verpakkingen mee, uit Nederland maakt dat niet uit, en terug uit Berlijn zorg ik dat alles zoveel mogelijk leeg is., zodat ik dat weg kan gooien. Scheelt een hoop gedoe. 

Vandaag dus naar Altes galerie, naar een museum waar ik nog nooit ben geweest, hij schijnt erg groot te zijn dus ik ben erg benieuwd of hij leuk is. Moet toch wat dingen ontdekken. Om weer op mijn lijstje te zetten, voor nog te doen. 

Kortom vroeg naar het museum , me keurig afgemeld en meteen aangegeven dat ik niet tevreden ben, ook dat ik al jaren vaste klant ben en dat ik baalde dat ik een kamer kreeg voor iemand in een rolstoel. Zodat ik op mijn knieën moest liggen om me te scheren.. ze zouden het meenemen.. maar goed vanaf nu easy hotel maar als vast hotel. Goedkoop, weinig luxe maar duidelijk en dan geen ijsjes meer op de trap.. dus een andere plek zoeken. 

Vroeg bij het museum maar hoe naïef om te denken dat ik de enige zou zijn die naar binnen zou willen, stond meteen in de rij.. maar goed ik heb de tijd ik moet rond 13.00 naar het hotel dus dat komt wel goed.

Naïef als ik dacht we zorgen dat we er iets voor 10.00 zijn dan  lopen we zo het museum in. Even vergeten dat dit een geliefd museum is zeker met hun tentoonstelling van nu, dus ik was even verbaasd dat er dus een rij stond.. kennelijk hadden meer mensen hetzelfde idee als ik. Toch kon ik vrij snel naar binnen. Mijn spullen in de kluis, kaartje kopen en het museum in. Uit gewoonte ga ik altijd. Als het een groot museum is boven aan beginnen, omdat de meesten onderaan beginnen of meteen de expositie binnen rennen. Is het handiger boven aan te beginnen waar je dan ook meteen veel rustiger kijkt. Het was zeker de moeite waard om deze schilderijen te bekijken ook omdat er werk tussen zat dat ik nog niet kende. De expositie was ook mooi, natuurlijk zie je het bekende werk van  Gustav klimt, de dame met veel goud, maar dit museum verborg veel leuke pareltjes naast deze expo. 

Nadat ik er lang genoeg had rondgelopen en had genoten ben ik bij Starbucks even een pauze gaan houden om zo afscheid te nemen van Berlijn. Gelukkig niet voor lang omdat ik in de herfst terug mag waar ik me erg op verheug. 

Terwijl ik terug liep naar de metro zag ik een ware kunstenaar aan het werk met een glazen bal, soms met twee, op muziek, het raakte me wat ik zag, de opperste concentratie die hij had, hoe hij bleef kijken naar de bal. helemaal in zijn eigen wereld.. het was prachtig, ooit ook gezien in Parijs toen was ik ook al zo onder de indruk omdat af en toe lijkt alsof de bal gewoon los draait zonder dat hij aangeraakt word maar dat is niet zo.. prachtig dit... 

Zo de laatste kop thee op de trap te hebben gedronken, geproost op deze mooie stad en erg genoten zeg ik tot in de herfst en daarna tot in de zomer… mijn koffer blijft nog wel een tijdje in Berlijn staan.. die hoeft nog niet mee met mij..

laatste kop thee op de trap

een ware kunstenaar

de roos geeft precies mijn liefde weer voor Berlijn