dinsdag 8 februari 2022

Westerborkpad 09 deel 2

 

deel 2

Nadat we het kamp hadden verlaten, liepen we verder door Amersfoort  om ineens onderweg een bordje te zien met de ladder, een kunstwerk.. dus ik keek naar Ankie en vroeg meteen waar dan ? Terwijl we wat rondkeken zagen we ineens een gigantische ladder staan boven ons, die zouden we zo voorbij zijn gelopen als we niet toevallig dat bordje hadden gezien.

"Ik gaf mijn ziel aan God

ik gaf mijn lichaam aan de aarde

ik ga mijn hart aan Engeland"

( tekst wat geschreven stond op grafsteen van een soldaat uit Engeland)

 

Net na het viaduct waar onderdoor gingen zagen we het kerkhof Rusthof.. hoe toepasselijk deze naam,  daar was het Russische veld van eer, dus daar wilden we ook kijken. We liepen het terrein op en voor we het wisten kwamen we op het veld van eer, dan ben je nog stiller dan bij het kamp... hier liggen helden, soms nog geen 20 jaar die voor ons zijn gevallen.. die voor onze vrijheid hebben gevochten... als je verder loopt het veld.. zie je af en toe een verdwaald bosje tulpen staan bij een steen, waarbij je beseft hoeveel mensen hier liggen, zowel oud als jong, man en vrouw waar nooit iemand is geweest om de laatste eer te brengen als lid van de familie.. ik kon alleen maar heel heel dankbaar zijn.

Dwalend over dit kerkhof kwam je op diverse plekken graven tegen van overleden soldaten, soms wat verspreid, maar er was ook een groot veld met graven, met de bekende witte stenen waar veel soldaten lagen uit diverse landen, ook onbekende soldaten waarvan men de namen niet konden achterhalen... ik heb natuurlijk ook even gekeken in het register en dan ontroert het me, dat iemand een vergeten soldaat uit België er bij heeft gezet, ik neem aan een vader die zijn zoon wilde eren.. zo mooi en daardoor nog schrijnender is,  misschien is dit  1 van de onbekende soldaten is die er ligt.. kortom het raakt. ook vind ik er soms iets gek, een gedenkteken voor overleden piloten waarvoor ineens een graf ligt van een overleden man en vrouw die niets met de oorlog hebben. Ook een hele cirkel met namen die rond een soort verhoging liggen waarop een steen staat met een naam van een overleden man... van voor de oorlog.. tegenstrijdigheden ten top, maar vooral indrukwekkend en het raakt enorm, mij tenminste wel... op een gegeven moment denk je ook nu even geen kerkhof meer, even geen overleden mensen nu... laten we het leven weer omarmen.

Dus we zijn verder gaan lopen het laatste stuk wat we moesten lopen, een prachtig stuk wederom, we kwamen aan in Amersfoort en volop in gesprek, zelfs nog even de muurwoningen bekeken, waarbij ik me wel afvroeg wat is hier bijzonder aan. maar ik vermoed dat ze gebouwd zijn in de muur die Amersfoort heeft omringt.. maar dat moet ik een keer uitzoeken. We zijn daarna prachtig door gelopen, pratend en genieten. Soms krijg ik ineens het gevoel het klopt niet. dan kijk ik op de komoot en inderdaad we waren al kletsend de boel route totaal uit het oog verloren met als gevolg dat we te ver waren. dus via de komoot zoeken naar wat dan. Dus wij weer een heel groot stuk terug, ik denk wel dik 2 km. om weer bij het punt te komen.. We kwamen aan bij het punt waar we dus verkeerd waren gegaan... dus we draaiden om, zagen voor de derde keer de pindakaaswinkel en toen toch maar besloten om er even binnen te gaan kijken. met 5 verschillende smaken in kleine potjes, van witte chocolade, kaneel en stroopwafel, etc en een grote pot Sport pindakaas met extra proteïne.. kwamen we weer buiten deze winkel. De route verder vervolgende besloten, ook omdat de call of nature zijn roep liet horen, dat afvallen werkt toch ergens,. zijn we ergens gaan zitten om een kopje thee te drinken in een klein café.

De rest van de route hebben we ons niet verlopen, kwamen we aan bij een park waar Ankie haar bolletje heeft gegeten, ik mijn bak met sla om daarna de laatste paar kilometers te lopen... naar het station Scholfhorst.. 

Daar aangekomen de trein naar Utrecht om daarna naar huis te gaan, 

Het was een lange dag maar wat een heerlijke dag en wat is dat wandelen toch mooi, zeker als je zulke indrukwekkende dingen ziet onderweg

 










Geen opmerkingen:

Een reactie posten