De kunsthal

Nadat ik me in het zweet had gewerkt op de sportschool, laat ik het zo zeggen het ging goed totdat ik bij de laatste opdracht aankwam.. iets met een zgn vissekom en die dan met een bepaalde beweging omhoog doen en dan ook nog keer door je benen zakken..

Ik ben daar niet goed in, mijn vissenkom ( een zware bal van 9 kilo) is in ieder geval zijn inhoud kwijt incluis vis.. ik moet dit thuis maar eens gaan oefenen maar hoe ik hem moet doen, geen idee, komt ooit goed dat weet ik zeker.

Wel erg leuk dat ik heb geleerd dat wij al jaren de bearcrow verkeerd doen, die moeten we op handen en voeten doen en dus niet met net de knieën boven de grond..dat heeft een andere naam die ik alweer kwijt ben..

Toen ik thuis kwam na het sproten, zoals altijd veel te veel energie, een afspraak die voor deze middag stond niet door ging, niet erg kan gebeuren, dus besloot ik om na mijn lunch maar eens naar de Kunsthal te gaan, Gezien bij Nu te zien, en gehoord van vrienden Rick en Chris, dat deze tentoonstelling erg mooi is. 

Dus in de auto naar de Capelse brug, en waarom ik altijd zo moeilijk doe begrijp ik niet, ik kan rechtstreeks naar de kunsthal met de Metro, okey wel een stukje lopen maar ach dat is niet erg, dat kan ik als de beste.. dus geen probleem etc. gewoon gedaan.

Aangekomen bij het Dijkzicht was het even stoeien met hoe te lopen maar ook daarin voorziet de app helemaal, dat ik het niet begrijp is eerder mijn probleem dan de duidelijkheid van de app.

Er stond een lange rij bij de kassa omdat met 2,50 moest bijbetalen.. tenzij je lid was van de Bank Giro loterij, en laat ik dat nou zijn. dus ik kon zo doorlopen naar de controle post en het museum in.

Wat een prachtige tentoonstelling is dat toch van Thierry Mulgler,. wat een vakman en wat een creatieve geest in de kleding die hij ontwerpt. geweldig , ik raakte niet uitgekeken zo mooi vond ik het. het was heel jammer dat het zo vreselijk druk was, dat vond ik jammer voor de rest wat het een genot om er te kijken naar deze tentoonstelling.. Ook was het wat vervreemdend dat je in en bepaalde zaal denkt dat het rond loopt maar dat is door de spiegels een vertekend beeld, ik had ook bijna mijn kop gestoten zoals zovelen.. 

Daarna na de tentoonstelling die bijna weg is.. maar die ik ook heel graag wilde zien Joana Vasconselos, Wat een geniale man is dit, de dingen die hij maakt van normale gebruiksvoorwerpen en dat omtovert tot iets anders.. met pannen en pannendeksels maakt hij een paar vrouwen schoenen. met tampons een kroonluchter, met wegwerp mesjes en vorken etc. een rond bewegend hart. maar ook heel schokkend.. een Nikap die op de grond ligt, en dan opgetakeld gaat worden. waarbij je dus een vrouw in de lucht ziet gaan.. wetende dat in sommige landen op deze manier de doodstraf krijgen, ze staan op de grond en de strop word om hun nek gelegd en dan worden ze naar boven getakeld. een afschuwelijke verstikkingsdood.. . en waarom  soms om in onze ogen niks..

Aan het einde valt het lichaam met een klap op de grond wat een vreselijke dreun geeft..  echt dit vond ik erg indringend dat beeld maar ook dat wat er gebeurde... 

Nadat ik deze twee tentoonstellingen had gezien ben ik weer naar huis gegaan, het ging sneller dan met de trein dit keer,. dus ik denk dat ik dit er maar in hou..

Een aanrader om beide tentoonstellingen te gaan zien.