Berlijn dag 4

(Waarschuwing vooraf.... de komende 4 dagen zullen er natuurlijk blogjes verschijnen over mijn tripje naar Berlijn, soms zullen er rare zinnen in staan, of nog erger soms woorden die niet goed te lezen zijn.. mijn excuses er voor, vooraf.. omdat ik alles zal schrijven op mijn telefoon en ik het niet altijd na kan lezen op taal, spel of rare woorden fouten.... , maar laat je de lust niet ontnemen om er toch van te genieten)

Helaas is de dag waarvan ik wist dat hij zou komen aangebroken, het zit erop. Dit soort dagen geeft altijd een dubbel gevoel, aan de ene kant denk ik, lekker naar huis, mijn eigen spullen, mijn eigen dingen, aan de andere kant het is over, voorbij en klaar.. nou nog lang niet klaar.. ik zal toch nog echt die koffer moeten zoeken de volgende keer, weer niet aan toe gekomen, ich habbe noch ein koffer in Berlin..zoals Marlene Diedrich al zo mooi zong.

Opstaan, rustig ontbijten, langzaam de laatste restjes inpakken, dan afscheid nemen van waar ik me 3 nachten thuis heb gevoeld. Mooie herinneringen gemaakt, die ik weer met je mee kan dragen...hordes fotos gemaakt, ook een passie van mij, waarbij ik probeer zowel bijzondere fotos te maken en mensen te vangen die niet weten dat ze op de foto komen, gevolg vaak de mooiste fotos.. vaak als ze het beseffen is het moment voorbij en ben ik al vertrokken..

In mijn hoofd al een strakke planning gemaakt, mijn laatste twee schilderijen zijn er die moeten aan de muur, er zal boodschappen moeten worden gedaan, tevens de was draaien, sleutels bij laten maken want we hebben nieuwe sloten gekregen, kortom veel te doen dat wel. Ook nog een afspraak maken met de monteur voor een nieuwere slimme meter, ben benieuwd, wie weet kan ik aan dat slimme apparaat wel vragen stellen en krijg ik slimme antwoorden.

Daarnaast het hardlopen weer oppakken, tevens het voorbereiden op de komende weken, en niet te min mijn tv schijnt te komen,.. ben zo benieuwd, vannacht om 2 uur weet ik hoe laat hij komt.. als alles hangt en is aangesloten dan is de kamer af... op nog 1 detail na, maar dat heeft tijd, en er moeten nog twee nieuwe planten gekocht, die er staan zijn af... zien er niet meer uit helaas.. incluis nieuwe bloempotten want de potten die er nu staan zijn wel heel groot.

Maar goed deze man dacht ff weer alles onder controle te hebben, het was een makkie, bushalte naar het vliegveld is duidelijk, plek weet ik van afgelopen zomer, hoe moeilijk kan het nog zijn... nou geloof me heul moeilijk. Het uitschenken ging handig en snel, tot dusver geen lift of roltrap genomen en dat gaan we volhouden, het bevalt uitstekend. Maar terug naar de reis.., vol enthousiasme loop ik naar de plek, haltes weg, dus okey gelukkig hangt er een bord , Duitsche nauwkeurigheid, totaal onbegrijpelijk, iets met bruggen, pleinen etc. En namen van een plein, totaal onbekend voor mij... geen idee.. waar dat is. Leve Google Maps. Uiteindelijk gaan vragen bij de info balie. Leggen het leuk uit, andere kant halte 2..,,. Okey dat doen we, halte 2 gevonden, stond zelfs op het bord tegel.. dus wat kan er mis gaan, alles onder controle.... uit de bus puilen eerst mensen van diverse maten en proporties. Koffers van allerlei kleuren etc, ik dacht nog lekker veel ruimte. Dus ik nam gelukkig plaats en zat te genieten.. mooie straten nooit eerder gezien, wat kan kloppen meestal staat er iemand in mijn nek te hijgen en ik in ander mans nek zo vol is deze bus... maar prima rit. De bus stopt en terwijl ik omkijk een volledige lege bus.. okey kan.. luxe.. totdat de vraag komt... meneer blijft u nog lang zitten???? Lang zitten?? Wat denk jezelf JA tot aan het vliegveld... nou nee dus.. deze bus ging de andere kant op, dus ik moest overstappen op de Bus vooraan. Ook geen punt lopen we weer een stukje , tijd genoeg, aangekomen bij de bus, wederom de Duitse nauwkeurigheid, werd ik verwezen naar 3 stappen verder op.  Daar kon ik instappen, hij zijn zin ik doe dat wel, tenslotte wil ik mee. 

Eindelijk in de bus, flesje water leeg gegooid appeltje gegeten etc, zo’n break heeft ook zo zijn voordelen. Tevens leuk om in een wijk te komen die ik niet ken, dus dat heeft ook weer zijn voordeel.  De bus in, privé plek en gaan rondje Berlijn, een reis zittend beleven is ook wel eens iets anders dan staan. 

 Aankomst op Tegel, nu is het echt, ineens in een heel andere wereld, weg de rust van de stad midden in de hectiek van het vliegverkeer. Altijd weer bijzonder om mee te maken.

Nog even dan ga ik ook inderdaad vliegen terug naar waar ik woon. Toch maar hopen dat ik de loterij ga winnen van 3 miljoen, ik weet al waar ik dan een appartement ga kopen. 

Mijn kopje thee gehaald, tevens, een chocolade muffin, de enige zoetigheid die ik mezelf toe heb gestaan deze vakantie. Wat is het heerlijk alleen weg te zijn te eten als je trek hebt etc te doen wat jij wilt zonder overleg, geen regels etc ik zeg voor herhaling vatbaar, in de zomer gaan we weer. En anders in de herfst. 

Opvallend is wel hoever ze achterlopen in Berlijn met betrekking tot Apple Pay en met kaart betalen. Het blijkt dat, wat in Nederland een soort van vreemd is, hier heel gewoon is betalen met geld uit het vuistje... Vrouwe Anthe promote kaas uit het vuistje,  hier is het nog steeds veel cash betalen, heel vreemd op sommige plekken begrijp ik dat wel met name de wat meer alternatieve hoeken van Berlijn waar men nog gaskachels en soms zelfs nog  kolen kachels heeft een enkele keer zag ik zelfs houtkachels, om wederom te ontdekken wat een andere soort warmte dit is in vergelijking met de warmte van  de centrale verwarming. Ik was en ben toch wel echt van de warmte van vroeger. Maar dat je daar niet kan betalen met de Watch of kaart begrijpelijk maar wel lastig. Maar op het vliegveld vond ik heel bijzonder net als op het station. Ze hebben het gewoon niet. Museum in het Sony centrum de plek van de elektronische wereld waar je alles hebt, zelfs daar niet, zelfs daar gewoon cash geld... moest acuut een boekje aanschaffen om mijn kosten bij te houden.