restjes suikerfeest

het zal niemand ontgaan zien dat het einde van de Ramadan is gekomen.

Bij ons op school was dit zeker te merken. Het is gek, vrijdag waren er weinig leerlingen op school omdat ze het Suikerfeest gingen vieren. Dit is een feest waarbij men viert dat met een maand heeft gevast.

Gevolg is wel dat dan de meeste leerlingen er niet zijn, is geen punt, ik gun ze graag die dag vrij, zeker omdat ik zon bewondering heb voor wat ze doen en hoe ze het volhouden.

Ik waag me er niet eens aan, ik weet nu al dat ik dat niet ga redden.

Afgelopen maandag was het nog een beetje een feestje, het is heel bijzonder, zelfs ik kreeg het feestgevoel te pakken omdat de Ramadan ten einde was. 

De leerlingen van de ISK waren blij, ze hadden nieuwe kleren aan, ze hadden koek meegenomen etc om het einde te vieren.

Ik vond het erg aandoenlijk dat er voor de kleine pauze afgelopen maandag 3 meisjes naar mij toekwamen, een doosje open deden en zeiden, "Mineer, voor u, u bent de eerste die we iets geven" 

Ik kreeg er tranen van mijn mijn ogen, mede omdat ik nooit zo stil sta dat ze zo gek met mij zijn.

Van deze leerlingen kreeg ik een aantal heerlijke koekjes, met chocolade, dadels, nootjes etc. Heerlijk.

Het was opvallend voor mij, en dat herinner ik me ook wel uit de Arabische landen die ik heb bezocht dat het deeg wat ze maken heel erg droog is. het is een soort zandkoekje maar dan droger..maar hoe dan ook het is heerlijk.

Dinsdag had ik met een klas afgesproken, met deze klas drink ik altijd thee op de vrijdagmiddag, maar aangezien we tijdens de Ramadan geen thee hadden gedronken uit solidariteit met de vele leerlingen die wel Ramadan hadden, hadden we een feestje, we gingen met elkaar thee drinken.

Voordat we begonnen kwamen twee meisjes naar mij toe om te vragen of ze even naar hun kluisje mochten, ze gingen en kwamen daarna terug met twee bakjes met nog meer koekjes, omdat we met elkaar dus thee gingen drinken en dit moest natuurlijk ook feestelijk gevierd worden.

Het is een groot cadeau om aan deze kinderen les te mogen geven, niet alleen om de koekjes etc, maar gewoon hoe blij ze zijn als ze er zijn, hoe graag ze bij mij komen en vooral omdat ze zo genieten me elkaar van de lessen..

Ik zou een ieder in het onderwijs aanraden om als het mogelijk is te gaan werken op een ISK, het verrijkt je leven en het is zo heerlijk.