Gisteren lag hij dan in de bus.. mijn film waar ik al maanden op wacht totdat hij op dvd zou komen en ja hoor gisteren was het zover.. ice age 4, hij is er.. na deel 1 was k verkocht aan deze film, en het kan me niet vaak genoeg getoond worden deze films.. wat heerlijk is dit.. het begint al met de beroemde eekhoorn, al vier films lang opzoek naar die eikel.. en het gaat maar door.. en het gaat nooit veranderen heeft hij eindelijk de eikel gevonden dan ineens raakt hij hem weer kwijt.. zo'n leuk en grappig onderdeeltje van deze film heerlijk.. Gisteren dacht ik bij het naar bed gaan, om half 12, ik ga een klein stukje kijken en de rest doe ik in het weekeinde op mijn in en uit bed zondag.. helaas het heeft niet zo mogen zijn.. ik ben begonnen en om half 2 was ik klaar met de film.. en vanochtend met een gebrek aan slaap maar genoten van de film.. naar mijn werk gegaan.. maar het was zwaar maar zeker de moeite waard deze film een aanrader voor een ieder...
recentie ice age 4:
Regie: Steve Martino, Mike Thurmeier | Cast: John Leguizamo (Sid), Ray Romano (Manny), Denis Leary (Diego), Peter Dinklage (Captain Gutt), Jennifer Lopez (Shira), Queen Latifah (Ellie), Nick Frost (Flynn), Chris Wedge (Scrat), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2012
In Ice Age 4 is het opnieuw eekhoorn Scrat die het verhaal in beweging brengt. Door zijn vaste attribuut, de eikel, in de grond te planten zet hij ongewild een aardverschuiving in gang waardoor de continenten op drift raken. Dit leidt ertoe dat Sid, Manny en Diego gescheiden worden van de rest van de kudde. Uiteraard is vooral Manny vastberaden terug te keren naar zijn partner Ellie en dochter Peaches. Vastzittend op de drijvende ijsschots stuiten onze helden echter op de meedogenloze piraat Gutt en zijn bemanning, onder wie de mooie tijgerin Shira. Ondertussen volgen we ook het wel en wee van Ellie en Peaches. Peaches werd in de vorige film geboren en is inmiddels in haar puberjaren aanbeland, met alle bijbehorende problemen: ze is opstandig, wil graag ‘cool’ zijn en valt op foute jongens. Hierbij verliest ze echter uit het oog wie haar echte vrienden zijn...
Na drie delen heeft regisseur Carlos Saldanha de hitserie verlaten. Ditmaal hebben Steve Martino (Horton Hears a Who! ) en Mike Thurmeier (coregisseur van het vorige deel) de regie van de uiterst succesvolle franchise in handen. Het vorige deel, Dawn of the Dinosaurs, bracht wereldwijd een duizelingwekkend bedrag van bijna negenhonderd miljoen dollar op. Ter vergelijking: dat is méér dan de derde delen van succesvolle reeksen als Shrek, Harry Potter en Twilight konden binnenhalen. We mogen dus vaststellen dat Ice Age een ijzersterk merk is.
Dat is te danken aan vaste elementen zoals de sterke personages, die uiteenlopende karakters hebben, maar samen een krachtige chemie hebben. Een andere verklaring voor het succes is het terugkerende universele thema van familie en vriendschapsbanden, waarbij een moraal nooit ver weg is. Nog een vaste waarde is de hoge kwaliteit van de animaties. Het animatieteam staat garant voor mooie plaatjes en dat is in dit vierde deel niet anders. Met name een zeestorm aan het begin van de film is verbluffend mooi getekend.
Dat de films dus vasthouden aan een aantal succesvol gebleken elementen is begrijpelijk. Immers: “never change a winning team”. Maar die formuledrang heeft ook een keerzijde, want in veel opzichten is Ice Age: Continental Drift een herhaling van zetten. Er moet een reis worden gemaakt en er moeten obstakels worden overwonnen, nieuwe personages worden ontmoet en relaties op de proef worden gesteld. En uiteraard moet er ook nu weer een moraliserend lesje worden geleerd. Echt verrassend of vernieuwend is het dus allerminst.
“It didn't make much sense but it sure was exciting” zegt Sid in dit deel over de vorige avonturen, en dat is een rake omschrijving. Maar met die opwinding valt het in dit vierde deel wat tegen; de scherpte is er een beetje af. De schrijvers lijken zich er ditmaal makkelijk vanaf te hebben willen maken. Het hoofdplot is voorspelbaar; het subplot met de puberende Peaches verzandt in clichés en lijdt onder de drang de personages té menselijk te willen maken; het blijven per slot van rekening dieren. De avonturen van Scrat waarmee de film andermaal doorspekt is, zijn een uitgemolken concept en allang niet meer leuk. En waar in voorgaande delen ook voor volwassen genoeg te genieten was, is dit deel een stuk kinderachtiger van aard. Nu zijn kinderen natuurlijk de belangrijkste doelgroep, maar het is toch leuk als het voor de ouders die meegaan en de wat oudere fans net zo genietbaar is.
Dit klinkt misschien negatief, maar er zijn nog genoeg leuke kanten aan Continental Drift. Er zijn geslaagde woord- en beeldgrapjes, en de piraten, met name de door Game of Thrones’ Peter Dinklage ingesproken Gutt, zijn een aardige toevoeging aan de cast. De avonturen die Sid, Manny en Diego meemaken zijn (heel) losjes gebaseerd op de klassieke mythe van Homerus' Odyssee, wat met een ontmoeting met de sirenen één van de beste scènes oplevert. Wie de film wil zien, doet er goed aan niet te wachten op de dvd maar een bezoekje aan de bioscoop af te leggen. Het fraaie tekenwerk in combinatie met de 3D maken op het grote scherm een hoop goed. Bovendien word je dan ook nog eens getrakteerd op een prachtige short van The Simpsons - eveneens (en voor het eerst) in 3D.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten