Net terug uit Krakow of het volgende uitje stond al gepland. Ik leer het nooit, ik ben niet handig, niks niet ff uitrusten maar naar Utrecht om met vriendin Susan te gaan shoppen en bij te praten. We kwamen er achter dat we elkaar bijna een half jaar niet hadden gezien. Wel heel bijzonder, mede omdat we toch gewoon weer praten alsof er geen tijd tussen heeft gezeten.
We weten beiden dat we het graag anders zouden zien, maar helaas hebben we het niet altijd voor het zeggen. Susan is inmiddels van werkplek gewisseld geeft nu les op een andere school, dat zorgt natuurlijk voor de nodige perikelen, maar ook voor dat ze alles uit de kast moet halen om haar status weer te bewijzen. Een eerste jaar op een nieuwe school is toch wel heftig altijd, je moet er weer zo vreselijk inkomen en bewijzen dat je het kan.
Zeker als je steeds en beoordeling krijgt van zowel de leerlingen als collega's en niet te vergeten de schoolleiders. Ze heeft het pittig. maar ik ken haar en ik weet dat ze het gaat redden, zij kan het op haar eigen subtiele manier van aanpak het voor elkaar te krijgen.
Ik ben natuurlijk het laatste half jaar erg druk geweest met ineens op vakantie naar Zwitserland, de bundel die uit moest komen, de nieuwe flarden die geschreven wilde worden omdat ze al in mijn gevoel gevangen zaten maar nog niet via mijn vingers op de toetsen van het toetsenbord het licht konden zien, maar wel wilden komen.. soms is het schrijven van een flard een soort van snelle bevalling, dan broeit het al zo lang van binnen, dat ineens ze er uit moeten.. soms maar eentje soms ook meerlingen zien dan ineens het licht en raken dan ook mijn ogen voor het eerst aan.
Vandaag dus met Susan in Utrecht afgesproken, we zijn heerlijk wezen koffie en thee drinken samen, te veel om bij te praten dus geen tijd voor echt shoppen. Het was heerlijk, ineens beseften we ons dat het al bijna twaalf uur was en ja er moest hoe dan ook een aantal dingen gekocht worden. Ik wilde hoe dan ook scheurkalenders voor in mijn toilet, maar ook eentje met alleen maar cijfers voor in mijn lokaal. Daarnaast wilde ik nog wat dingen halen voor mijn werk bij de Tiger, ook wat voor een collega die mij vroeg om iets voor zijn dochtertje, wie ben ik om dat te weigeren.
Susan wilde nog even naar kleren kijken, dus we hadden ineens haast. Aangezien mijn koffer, het slot tenminste, was gesneuveld in Krakow, moest er ook even gekeken worden naar een andere koffer, en dat is ook gelukt, ik heb een prachtige koffer gezien, nu een keer niet met een rits. Bij nadere inspectie bleek dat de rits op de een of andere manier een tandje miste, alsof er iets mee was gebeurt. ook het feit dat een sleutel wat je in het slot klikt, niet meer op zijn plek zat bij aankomst, stelde me voor een raadsel, het leek erop alsof de koffer open was geweest, al kan ik dat natuurlijk niet bewijzen.. ik weet het niet. Gelukkig zit er in mijn koffer nooit iets van waarde. Nu dus een koffer gekocht die op slot gaat met een paar handgrepen, zonder een rits erin. Prima koffer.
(moest hem wel ff bestellen, nadat ik hem grondig had bekeken bij de v&d maar goed, internet is gewillig omdat ze niet meer een zwarte hadden daar, op internet wel)
rond een uur of 18.00 de trein naar huis genomen, nadat we heerlijk hadden bijgepraat en hadden genoten van een dag samen.
En nee dit keer ben ik mijn rugzak niet vergeten, ik had hem steeds bij mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten