Op mijn vele wandelingen van mijn werk naar huis en terug en dan weer en zo door, zie ik vaak vele dingen die een glimlach bij me oproepen.. soms gewoon omdat ik me helemaal in kan voelen in dat wat er door sommige hoofden gaat.
Afgelopen week, liep ik wat minder enthousiast naar huis, had de pest in omdat ineens de weg waar ik altijd loop afgesloten was, en ik dus aan de andere kant moest lopen waar geen voetpad is, met gevolg dat je steeds fietsers en bromfietsers tegenkomt die dus niet opletten, dat heb ik inmiddels wel ontdekt. Op zich is dat niet erg, maar wel als je na de brug naar beneden loopt, en dat na de bocht een tunnel komt waar ze je dus niet meteen zien lopen.. gevolg, ze komen in volle vaart naar beneden en meestal praten ze en letten niet echt goed op, ook omdat het eigenlijk een eenrichtingsweg is.
Maar goed deze week heb ik dat overleefd, dus de komende weken vakantie, hoef ik daar niet langs te lopen dus dat is al helemaal prima.
Dus terwijl ik wat in mezelf liep te mopperen, zie ik ineens een puber met zon oppak tang en een vuilniszak het grasveld voor zijn flat schoonmaken.. ik zag hem daar lopen, en terwijl hij over het grasveld loopt om alles op te rapen met de tang en in de vuilniszak te doen zie ik hem boos kijken. Ik bedenk dan dat hij waarschijnlijk een moeder heeft die zag dat hij iets over het balkon gooide en dat hij nu voor straf het grasveld moet schoonmaken... hij liep er in ieder geval niet bij alsof hij het echt naar zijn zin had.. en dat bleek later ook wel.. hij sjokte wat over dat grasveld, liep uiteindelijk na een groot stuk plastic en pakte het met zijn tang op .. liep naar de zijkant van de flat, uit het zicht van zijn moeder of andere bewoners en stopte het achter een stukje heel hoog gras. .. ik dacht meteen, zo die is even rebels geweest, zo toch lekker niet alles gedaan.. en dat stukje leg verstop ik lekker...
Ik kreeg er een glimlach van.. en moest meteen denken aan hoe een puberbrein soms kan werken.. niet zo heel lang gelden was ik op stap met een vriendin, die twee dochters heeft, de oudste belde op naar haar en vroeg haar wat over iets wat ze moest kopen, waarop die vriendin zei, dat is goed maar wil je eerst even het wasgoed ophangen anders gaat het zo stinken.. dat zou dochter lief doen...
Ongeveer een half uur later belt de dochter op... Mam waar ligt de was, ik kan het niet vinden, heb overal gezocht.. waarop die vriendin zei.. wat dacht je van in de wasmachine... even was het stil en toen begon ze te lachen , ja nou je het zegt dat is wel een logische plek..
Kortom pubers.. ik krijg er geen genoeg van hoe het werkt in hun hoofd hoe ze soms zo verdwaasd door de wereld kunnen lopen.. om te ontdekken dat er nog heel wat te ontdekken valt. heerlijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten