Ach sommige mensen klagen en weeën altijd, of het is te warm, of het is te koud, of het is niet warm genoeg of het is te nat, dan weer te droog.. en ik, ik wandel.. ik loop door de natuur, ik loop tegenwoordig naar mijn werk.. en denk wat is Nederland toch mooi in elk seizoen, daarom woon ik tenslotte in Nederland en niet in een land waar of altijd de zon is of altijd kou of heel vaak regen. Nee bewust, okey ik ben er geboren, maar wil er niet weg... wel ooit overwogen om toch naar Berlijn te verhuizen, maar de toenmalige lief en ook de financiële situatie tijdens de val van de muur, waren niet er mee eens dat ik zou gaan.. dus ben ik gebleven..
Om toch een wending te geven aan mijn leven, heb ik ooit besloten om op een baan als drama docent te solliciteren in Alphen aan den Rijn.. meer omdat ik nog een sollicitatie gesprek moest hebben voor mijn uitkering. Je moest in die tijd nog elke 3 maanden een blauwe kaart inleveren met daarop de gedane sollicitaties.. en ik miste er nog 1. dus tja toen kwam Alphen op mijn pad.
Ik solliciteerde, mijn toenmalig lief vond dat niks maar we hadden het plan, dat als hij klaar was met zijn studie om dan samen naar het westen te gaan om daar samen te gaan wonen en een huis te zoeken en werk., maar omdat ik in de uitkering zat, hij zou daar waarschijnlijk ook in komen, kom je een stad als Amsterdam niet in. Wel als je inkomsten hebt en een vaste baan, is de kans groter om in Amsterdam te gaan wonen.., niet dat dat ooit gebeurt is.. om verklaarbare redenen. De relatie liep ten einde..Maar ik ga afdwalen. Dus ik schreef mijn brief naar de school waar ik nu werk. schreef meteen dat ik geen volledige baan wilde, maar goed wat is het lot dat beslist juist dat er nog iemand was die een halve baan wilde en aangezien ik de enige was die dat ook had aangeven werd ik gebeld met de vraag of ik de volgende dag naar Alphen kon komen omdat men mij graag wilde spreken... moet eerlijk zijn daar had ik nou niet op gerekend.. dus tja je kon in mijn situatie niet weigeren. dus ik vertrok met een huisgenote naar Alphen en we zouden wel zien.
Bij aankomst voorstellen, en natuurlijk kwamen er vragen waarbij ik, zoals ik ben, ongezouten mijn mening gaf over bijvoorbeeld de toenmalige zoutkorrel die gebruikt werd als dagopening ik kende het van de school waar ik in Groningen op dat moment als docent drama werkzaam was tijdens een zwangerschap van de vaste docent daar. dus ik gaf meteen aan dat ik het een waardeloos boekje vond en dat ik er niets mee kon.. maar dat ik liever met mijn eigen dingen kwam om over te praten..
Verbaasde blikken, dat was men niet gewend... toen de vraag hoe ik het zag Godsdienst en Drama waarop ik dus zei.... Ik geloof dat het zit in hoe je als mens bent... en niet of je elkaar met een bijbel doodslaat of met teksten om de oren slaat dat vind ik onzin doe ik niet aan mee,
wederom verbaasd blikken..
Tot overmaat van ramp kreeg ik steeds bezoek van zon echt vlieg,, een grote zwarte vlieg, en aangezien mijn haar destijds behoorlijk strak in de lak zat. kwam hij na herhaaldelijk pogingen vast te zitten in mijn haar, dus die sloeg ik dood...
Aan het einde van het gesprek kon ik vertrekken en ik zou het wel horen.. Dus ik kwam buiten, liep naar mijn huisgenoot en zei nou dat word hem niet gelukkig.. en al gierend van de lach gingen we terug met de trein naar Groningen
Vriendje blij, ik had die avond nog een feestje van de school waar ik les gaf op dat moment ,dus hilarisch gelachen met elkaar..
Twee dagen later de telefoon... met de man van de personeels- zaken van de school in Alphen.. Dat ze me graag wilden benoemen.. Waarop ik al meteen zei Doe niet zo gek, ik heb toch idiote dingen gezegd waarop het antwoord kwam : "juist daarom we denken er namelijk precies zo over, het gaat ons om
het mens zijn....."
Hmm dus ik zei nog ik mag ik er nog even over nadenken... maar nadat ik de hoorn had neergelegd wist ik het al dit ga ik doen, ik heb tenslotte niets te verliezen dus ik belde nadat ik mijn lief had verteld dat ik was aangenomen, en vertelde dat ik het ging doen....
En tot op vandaag geen moment spijt.. ik had geen betere keus kunnen maken in mijn leven.. de lief verdween, ik ben verhuisd naar Alphen waar ik vroeger nog niet dood zou willen worden gevonden, maar ontdekte het gemak van hier wonen, ik vond mijn vrienden hier en besefte des te meer, dit is waar ik hoor mijn hart woont in hier in diverse mensen dus ik ben thuis gekomen..
En nu als ik dus ook in dit weer naar mijn werk loop, loop ik te stralen, ik mag werken, ik geniet en vooral ik heb het leuk.. Het weer, wat het ook is, storm regen hagel, sneeuw, kou warm het maakt niet uit.. ik geniet omdat ik kan genieten zonder geklaag, zonder gewee zonder gezucht maar gewoon het is zoals de dag komt
En ik moet zeggen wat geniet ik van het wandelen in de sneeuw de mooie plaatjes die ik onderweg zie, maar ook de witheid van de wereld met daarin af en toe een dapper krokusje of sneeuwklokje dat zijn best doet om ons te vertellen het komt goed de lente komt.. met allemaal weer nieuwe beloftes..
Ik hou van dit land... . zoals Angela Groothuizen ooit zo mooi zong
en als toetje een prachtige foto uit de oude doos van mijn broer met mini mij.. in de sneeuw met een grote sneeuwpop die we gemaakt hebben prachtig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten