woensdag 26 februari 2020

London feb 2020 dag 3

De wekker ging vroeg, te vroeg voor mijn gevoel, maar dat zal ook komen omdat ik gewoon moe was, ben. Gisteren was een bijzondere dag in ieder geval. We hadden nog een gesprek over het Corona virus, bij de Chinees hoe kan het ook anders.  In mijn onschuld zei ik nog, nou wij hoeven ons niet zo’n zorgen te maken, het treft oude mensen daar is het gevaarlijk voor... waarop Erwin zei, ja mensen boven de 50. Nog nooit zo vreselijk wakker geschud uit iets.. oude mensen zijn mijn moeder, alles boven de 70, ik niet toch... maar ook ik dus en wij alle drie gisteren, wij zijn volgens de media OUD!!!  Nou mooi niet.. ik ben gisteren in bed gekropen na de rest van de avond met Erwin, en gedacht als ik morgenvroeg wakker wordt heb ik die opmerking gedroomd, nou nee dus, maar ach denk ik nu, nu ik nog een conditie als een paard heb, ik trappen oploop als een jonge hinde, okay wel hijgend soms,  maar ik loop ze wel, ga je mij niet horen zeggen dat ik oud ben of me zo voel... en ach tot gisteravond heb ik daar nooit over nagedacht en nu dus ook niet, dis het woordje oud ga we maar gewoon schrappen wij vijftigers zijn levenservaring deskundigen.... klinkt veel beter.

En mensen van mijn moeders leeftijd zijn excelent  levenservaringen deskundigen... wat een verrijking van de Nederlandse taal op de vroege ochtend.

Na het ontbijt kijken voor een transfer naar het vliegveld, 25 pond per persoon en 5 uur van te voren vertrekken, vonden wij heel veel tijd dus niet. Daarna  naar een taxi gekeken  88 pond, dus wat ik al wilde en niet eens zo moeilijk met trein en metro gaan we doen.

Daarna naar het plein voor kaartjes voor een voorstelling.  En yes we hebben kaartjes voor Tina die wilde ik heel heel graag zien.  De rest van de ochtend dwalen over het plein, m&m’ s gekocht voor vrienden als souveniertje, daarna naar modern Tate. Wat prachtig weer daar, zoveel te zien zo weinig tijd helaas, maar wel gezien daar is een expositie van Warhol als ik terug ben in de zomer, dus dat is lekker.

Er was een film over een vreedzame demonstratie in Zagreb van de homo beweging, afschuwelijk de haat die daar heerst tegen homosexuele mensen, afschuwelijk maar daarnaast de kracht van de jonge homos gespannen maar zo trots dat ze gingen demonstreren vreedzaam en ze liepen daar fier rechtop waardig en sterk... je zag de tegenstelling van wat beschaafd is... indrukwekkend zo mooi maar ook zo triest hoe de boel escaleert door de omstanders, afschuwelijk iemand die door tig mannen en vrouwen in elkaar worden getrapt ik zag beelden van een filmpje op you tube waar een jonge jongen tot hij dood was in elkaar trapten gewoon omdat hij iemand lief had.

En dan maken wij ons druk om lhbgt etc.... laten we ons gewoon regenboogmensen noemen en dat gedoe over letters ach laat het los. Laten we gaan helpen in die landen en die letters laten, wat een storm in een glas water... laat het.

Daarna over de millennium brug terug en daar zag ik hem, de man die ik al jaren bewonder, omdat hij zo bijzonder is, ben zelfs een keer speciaal afgereisd naar London om zijn werk te bekijken, de kunstenaar die de straat mooier maakt door de kauwgom die op straat ligt te verven, mooi schilderijtjes maakt hij daarop. Dus ik heb met hem gesproken, zelfs een hand gekregen... life is full off surprises.,,, i love it. ( heb gezocht naar de blog hierover maar helaas niet kunnen vinden)

Daarna nat British Galary omdat Susan zo graag de schilderijen wilde zien... bij de garderobe kregen we twee rondjes en een stokje  dus ik zei meteen ik heb vier ballen en 2 sticks in mijn broek..

In het museum zijn we uit elkaar gegaan, ik ben de nieuwe exposities gaan bekijken. Susan het oudere werk.  Iets te laat vertrokken uit het Museum. Maar snel besloten bij de Thai te eten, goede keus slechte uitwerking, het eten was zo pittig dat geen cocosmelk daar tegen hielp, toen de rekening kwam dacht ik alleen maar... Okey we hebben niet alleen onze mond verbrand maar ook meteen een gat gebrand in de beurs.

Daarna naar het theater café, we kregen daar gratis koffie en thee net iets erbij, aangezien we toch in de stad zijn van Victoria heb ik naar Victoria spons cake genomen erg lekker. Daarna door naar het theater.

Het was weer rennen maar we haalden het, mooie plek dat is op zeker, en de show heb gehuild, heb gelachen. Heb de cd gekocht, kon het niet laten, het gevoel vast houden. Ga niets vertellen over deze show maar wat een afschuwelijk leven heeft Tina gehad, dat gun je niemand. En ga deze show zien zo mooi.

Na de show naar het hotel gelopen, en meteen door naar mijn kamer, foto’s uitzoeken en meteen ook de spullen in de koffer gegooid, dan is dat maar gebeurt... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten