woensdag 27 februari 2019

Budapest dag 4


Gisteren maakte een onmisbare indruk, met name het schoenenmonument. In de avond hadden Susan en ik een discussie. Ik was en ben van mening dat ik het wel begrijp dat men daar allemaal spullen bij legt, zoals kettingen, kaarsjes, kunstbloemen, zelfs joodse vlaggen, eventussen ons gezegd geen regenboogvlag te bekennen op deze plek, trouwens in heel Budapest niet, etc. Ik vind dat de kracht van het monument te niet doen. Juist de totale eenzaamheid die dit uitdrukt, de achtergelaten schoenen, die daar verloren staan, dat zegt zoveel meer dan alle prullaria die er nu bij ligt. Ik vind dat jammer. Natuurlijk begrijp ik dat mensen iets willen achterlaten daar, maar het is jammer dat er geen plekje aan de zijkant is waar mensen iets achter kunnen laten omdat ze geweest zijn, dan geef je die mensen een kans maar ook hou je de kracht van de achter gelaten schoenen in stand. Wat ook voor mij meespeelde was het idee dat je dus bij een paar schoenen iets neerlegt maar je weet niet of juist die schoenen van de persoon is die daar is neergeschoten. Kortom stof tot nadenken. Tenslotte blijft het monument in Berlijn tot dus ver nog steeds vrij van, voor altijd in onze gedachten spullen. Dat is denk ik ook de kracht van dit monument, net als de gedenk plaat voor de gestorven zigeuners.

De nacht was perfect ik heb wederom zeer diep geslapen, wordt wakker alsof ik uit een coma kom, de buitenlucht doet me duidelijk goed, al denk ik dat het ook teveel kan zijn, zoveel buiten.

Het eerste wat we gaan doen  is maar de Synagoge, de 1 na grootste in de wereld. Ik ben benieuwd, de tocht er naar toe was prima te doen. Bij aankomst bleek er controle, de tassen werden nagekeken, waarna we maar binnen konden. Bij de ingang kreeg ik een kepeltje van papier, dat op mijn haar geen stand hield, mijn haar springt nogal, dus met diverse haarpennen werd hij vastgezet, dat ik nog haar heb is een wonder. Het was mooi om te zien, en ik heb genoten, de begraafplaats met al hun steentjes vond ik indrukwekkend, net als de boom met de blaadjes met de namen van gestorven joden. Nadat we dit bekeken hadden zijn we met de metro naar Buda gegaan, waar we met het speciale treintje naar boven zijn gegaan, het Budapaleis was indrukwekkend, maar het meeste indruk maakte het museum daar, prachtige moderne kunst. Ik was onder de indruk van diverse stukken.

Daarna zijn we met het treintje weer naar beneden gegaan waar we over de brug naar het parlement zijn gelopen. Aan de oever van de Donau een broodje gegeten om daarna het parlement te bezoeken. De rondleiding viel wat tegen de gids had duidelijk geen microfoontechniek gehad, gevolg dat ze veel haar hoofd bewoog, ze de microfoon niet meenam. Dus er vielen
Stukken weg. Daarbij kraakte,  het draadje, daarbij liep ze behoorlijk snel, praatte zacht.., en was niet te volgen, jammer . Maar het gebouw is prachtig. Nog een wisseling van de wacht gezien. De heilige kroon, kortom mooi.

Bij de uitgang ff wat gedoe, ik was het bewijs kwijt dus konden we er niet uit. We zijn vreselijk aan het zieken geslagen om te ontdekken ze in mijn kontzak zaten, zowel wij als de garderobe man opgelucht gelachen.

Wezen eten bij een prachtig eettentje, als afsluiting een 3 gangen menu. Heerlijk. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten