spel van de opgevers.......

Pas voor het tweede jaar volg ik Expeditie Robinson, op aanraden van vrienden moet dit een prachtig spel zijn. Het klopt vorig jaar heb ik zo genoten.. ik herinner me dat in de hele reeks 1 persoon opgaf,  een broekje die rapper is.. had heimwee... wilde naar huis.. Is te begrijpen, al dacht ik toen al.. hoe kan je opgeven, je weet toch waar je aan mee gaat doen, of dacht je dat je ineen luxe kamp kwam en dat je alleen voor de tv doet alsof je in een kamp zit.. het lijkt me niet.. het lijkt me duidelijk dat je dit 24 uur elke dag moet doen.. incluis de proeven.

Maar goed, ik moet zeggen, weet niet of ik dit wel zou kunnen maar toch.... ik zou me ook niet opgeven voor zoiets, ik zou gewoon niet gaan.. ben tenslotte ook geen bekende Nederlander en zo goddelijk afgetraind wat je daar ziet ben ik zeker niet.. dat is een open deur.

Maar toch blijf ik het kijken, vorige week vielen al twee mensen af, een gangster girl, wegens een ruzie,. een andere jongen die heimwee had maar ook, en dat vind ik grandioos bedacht, te weinig te doen had. terwijl ik dan denk.. je kan zoveel doen daar, zorgen voor eten, je kan helpen de hut beter te maken etc.. genoeg te doen lijkt me, de ene wilde er uit gestemd worden, de ander wilde met alle geweld naar huis omdat ze een ruzie had.. Later zou deze gangster chick verklaren dat het niet om de ruzie was maar het waren een aantal dingen die haar irritereerden.. Kennelijk is het haar niet geleerd om om te gaan met kritiek en deze te bespreken, ze is vertrokken met een pats en boem. en ik was blij dat ze ging met haar grote mond maar weinig karakter...( nogmaals ik zit niet in dat schuitje, ik doe er niet aan mee, en wil er niet aan mee doen, omdat ik allang besef dat ik dat niet vol ga houden dat ik dat niet kan)

Afgelopen keer, werden er een nieuwe team gevormd, dit is volgens mij ter plekke bedacht omdat men niet anders kon, een kamp was te klein geworden.. een paar mensen moesten weg, die graag wilden blijven, en twee opgestapt.. dus klaar en over... men moest wel om het spel leuk en gelijkwaardig te houden.. 

Tijdens de eilandraad werd de kapitein van het vorige team weggestemd die zo zijn best had gedaan en graag had willen blijven.. tot mijn stomme verbazing ging de stoer met tatoos versierde kapitein van de groep, goddelijk gespierd wel... ineens zeggen dat hij er ook mee op ging houden omdat hij heimwee had..... Ik hoorde dit en dacht alleen maar, er is iemand, mede door jou  weggestemd die graag wilde blijven... maar die moet weg.. daarnaast zijn er drie mensen van jou achtergelaten die zo goed waren en graag wilden blijven .. maar ja ze waren oud, gelukkig mogen deze blijven en konden ze op een ander eiland hun eigen nieuwe kamp bouwen... wat ik prachtig vind.. En het mooie is dat je ziet dat de oudere deelnemers boven de 60, niet verslagen zijn maar gewoon de boel op pakken en meteen in de actie gaan om te zorgen voor de basis behoeften.. gewoon een hutje bouwen en nog lol hebben ook, ondanks de teleurstelling gaan ze door.. ze hebben menig klap gehad in het leven en zijn niet gaan zitten maar hebben zich herpakt en weer aan de gang gegaan... pakken het leven op en gaan door...

Ik moet zeggen dat ik het vaker zie om me heen hoe gemakkelijk mensen opgeven, zomaar de bijltje erbij neer gooien omdat ze denken dat ze iets niet kunnen. en natuurlijk zijn alle redenen die ze noemen plausibel, daar ga ik me niet aan branden om te zeggen dat dit niet zo is... maar toch....

met opgeven kom je nergens.. en win je nooit al win je dan wel geen prijs maar je wint wel zelfvertrouwen en veerkracht als iets meezit.. je moet niet breken in de wind maar meebuigen en zorgen dat je weer opveert en dat je dan weer verder kan in het leven.

Kortom op dit moment lijkt Expeditie Robinson meer een ik geef op spel dan een spel waarin men graag wil winnen en men wil volhouden..  Vind ik wel jammer.