De laatste weken zit ik te kijken naar de dvd's van golden Girls, Schone Schijn en inmiddels ben ik begonnen met de serie van Friends..
Geweldige serie's die al heel lang geleden door mij zijn bekeken, waarvan ik dacht alles nog te weten, maar tot de ontdekking kom dat ik veel dingen ben vergeten. Het mooie is dat ik af en toe slap van het lachen in mijn bed lig te genieten van deze oude serie's. Kennelijk raakt deze humor nog steeds, is het iets wat tijdsloos is.
Daaraan verbonden is het ook nog zo dat ineens allerlei herinneringen boven komen. Ik herinner me de avonden met mijn toenmalige lief, dat we samen op mijn kleine appartementje in de prachtige stad Groningen zaten, ons verkneukelden op de serie die kwam. met een bord op onze schoot, op mijn oude slaapbank, zaten we dan klaar om te gaan kijken naar de serie die op tv kwam.
Samen dikke lol over wat we zagen. In die tijd had ik nog een hele oude video recorder. zo oud dat hij nu als een soort van koelkast met 3 deurs zal worden omschreven, maar goed dat is niet van belang in dit verhaal. Als we een keer niet konden kijken omdat we andere verplichtingen hadden, namen we het op en gingen dan als we thuis kwamen, met een bak chips de nodige vochtige versnaperingen op de bank liggen te kijken. In die tijd was het ook al normaal dat je dus reclame had tussen de series door, wij spoelden dit natuurlijk versneld door want ja je wilde verder met wat je zat te kijken.. we gingen dan altijd reclames raden.. wie het eerst wist waar het over ging.. een heerlijk, dom, naief spel maar zo leuk samen.. we genoten.
Het is gek hoe soms herinneringen gekoppeld zijn aan tv serie's, aan muziek, het komt binnen en het is er.. Zo bijzonder als je dan weer beseft dat het ook goed is dat het voorbij is gegaan, men zegt niet voor niets dat wat je niet dood maakt maakt je sterker..Het klopt dat doet het ook.
Het is een prachtige reis waarbij dierbare herinneringen die ik bijna vergeten was weer naar boven komen. maar waarbij ik ook denk wat ben ik blij dat mijn leven anders is verlopen, dat ik ooit de keus durfde te maken om alleen op het pad van het leven te gaan wandelen.. omdat ik, hoe meer ik om me heen kijk, besef hoe een mooi leven ik heb opgebouwd, met dierbare vrienden, waarvan een paar nog uit het verleden er zijn, maar waar ik dus ook heel veel nieuwe vrienden heb gekregen.. zo heerlijk dit.
het is goed om soms even terug te gaan naar het verleden om te beseffen dat wat je achter hebt gelaten iets was wat de basis is voor wie je nu bent geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten