Het oog wil ook wat

dit is niet mijn oog, maar het lijkt er wel op.. maar die van mij is nog veel dikker

Het begon zo onschuldig, een heel klein puntje op het ooglid, wel wat rood , maar ach als dat het is op dinsdagavond.. 

Woensdagochtend echter was het een rode oog, dat zelfs Kitty zei, wat is er met je oog.. dus de stap naar een farmacia was snel gemaakt, ik moest toch een speciale spray hebben voor spierpijn, die nu alleen in Spanje verkrijgbaar blijkt te zijn, maar meteen even een middeltje gevraagd voor mijn oog, geen punt zou je denken en dat was het ook , ik kreeg een zalfje mee, die ik de avond er op moest smeren en dan zou het gaan slinken.... het leed was zo geleden volgens de mensen in de farmacia.

De volgende ochtend stond ik op en keek voor de spiegel en het leek wel alsof mijn oog twee keer zo dik was geworden.. het was 1 grote kussen van vocht of wat dan ook.. dus terug naar de farmacia, die meteen zei naar de arts. dit moet door een arts worden bekeken omdat het minder moet worden en niet meer, ben ik helemaal mee eens dus ik met kitty naar de huisarts daar. Dit blijkt een soort kliniek te zijn waar ze dus allemaal afdelingen hebben. Gelukkig kon ik snel geholpen worden, een leerpunt voor de hap hier, je komt er binnen en het gaat razendsnel. ik denk dat ze daar meer personeel hebben dan hier. als ik al zag dat 3 mensen bezig zijn met alleen al mij te helpen met formulieren etc.. dan is het bijzonder.

Binnen de kortste keren waren we dan ook al aan de beurt bij de huisarts, die meteen ook de oogarts was, hij keek, legde uit wat er aan de hand was in zijn gebrekkig engels, maar ik begreep dat het een ontstoken talgkliertje was, dit was ook te zien op de plaatjes die hij liet zien.

Dus ik kreeg een middeltje, oogdruppels, om om de drie uur 1 druppel in mijn oog te doen, Hoeft geen probleem te zijn.. dus dat heb ik gehaald en verder gewoon lekker me een wat toegeknepen oog door Lissabon gedwaald. al kreeg ik wel heel veel aandacht.. uit pure ellende maar een zonnebril gekocht.. en werkelijk eentje die me nog staat ook, meestal is dat veel gedoe omdat ik een te brede neusbrug heb en krijg ik van die nare ogen etc met zon bril.

Het ging die dag redelijk, het leek ook wat te slinken of ik wilde dat zo zien, maar het ging dus goed. 

De volgende ochtend echter weer het zelfde verhaal weer een heel dik oog, dat de mensen in de ontbijtzaal allemaal opstonden als ik aan een tafeltje ging zitten, ook dat ze wegkeken, als ik langs kwam.. het zou ook kunnen omdat ik af en toe even voor de lol wat met mijn been trok en mijn arm ineens liet uitschieten.. puur voor de fun. maar het geeft wel aan dat het niet een echt prettig aangezicht was.

Laten we het verhaal maar kort houden.. uiteindelijk in het vliegtuig, zat ik naast een paar gasten uit nieuwkoop die ook bewust de andere kant opkeken.

Bij thuiskomst, nadat ik ontdekt had dat mijn koffer niet was aangekomen, naar huis, en meteen maar de huisartsenpost gebeld om langs te gaan, het was nu toch al chaos, en dan kon ik in ieder geval de volgende ochtend uitslapen..

De middelen uit Portugal moest ik meteen laten staan, die waren veel te heftig. met prednison, en ik kreeg een antibiotica kuurtje.. die ik kon ophalen in voorhout of de volgende dag in het ziekenhuis, dus daar heb ik maar voor gekozen. hoop nu maar dat het snel opgelost is..

een week zei de doortastende arts, erg fijn, binnen 5 mintuen weer buiten maar wel opgelucht dat het toch alleen maar een ontstoken talgkliertje is