Gifted Mary (film)

Een film met een meisje in de hoofdrol... is even wennen voor mij, ik ben nooit zo van dat soort films met kinderen in de hoofdrol.. Zeker niet als het een meisje is dat heel erg hoog begaafd is.. Toch kreeg ik bij het zien van een voorfilmpje het idee dat ik naar deze film wilde. Helaas was deze film in het filmhuis op het moment dat ik dus niet in Nederland was... Dus wat doe ik dan, ik ga niet op Netflix ik schaf hem aan.. en ik ga kijken en ik geniet soms

Deze film vond ik prachtig maar ook zo schrijnend hoe volwassen mensen elkaar het leven zo zuur kunnen maken, die volledig voorbij gaan aan wat het kind wil maar, die uit een soort van grief, een soort van boosheid, de besluiten nemen die zo haaks staan op wat voor het kind goed is. 

Toch een film met een happy end, dat scheelt en zeker de moeite waard om te bekijken, zeker omdat je ziet hoe ver mensen gaan, maar ook hoe ene sociaal netwerk er voor zorgt dat het meisje terug komt op de plek waar ze behoord te zijn... 

Een absolute aanrader voor een ieder die in de hulpverlening zit, die in het onderwijs zit..

recensie van de film

Regie: Marc Webb | Cast: Chris Evans (Frank Adler), Mckenna Grace (Mary Adler), Lindsay Duncan (Evelyn Adler), Octavia Spencer (Roberta Taylor), Jenny Slate (Bonnie Stevenson), e.a. | Speelduur: 101 minuten | Jaar: 2017

De Amerikaan Marc Webb maakt interessante keuzes als het gaat om de regieklussen die hij aanneemt. De filmmaker begon zijn loopbaan met het draaien van videoclips en debuteerde acht jaar geleden met het innemende (500) Days of Summer. Maar Webb liet zich niet in het indie romkomhokje duwen en kwam vervolgens met twee delen Spider-Man op de proppen.

Alsof de wendingen in Webbs loopbaan nog niet onvoorspelbaar genoeg waren, kwam hij enkele weken geleden aanzetten met de worstelingen van een twintiger op zoek naar de volgende stap in zijn leven. In The Only Living Boy in New York stond de interactie tussen de generaties centraal, maar met zijn vierde speelfilm (die eerder geschoten werd) richt Webb zich op een drama met als inzet een begaafd kind.

Gifted is zeker Webbs meest dramatische filmproject en opvallend eenvoudig en rechtlijnig van opzet. Alleenstaande oom Frank Adler, een rol van Chris Evans, moet hierin zien te voorkomen dat zijn slimme nichtje Mary, voor wie hij de zorg draagt, in handen valt van zijn Britse moeder die nooit naar haar kleinkind heeft omgekeken.

Wat de zaak extra ingewikkeld maakt, is dat Mary een buitenbeentje is dat net als haar gestorven moeder een ongekend wiskundig talent in zich draagt. Oma Evelyn, zelf wiskundige, wil het talent van Mary tot wasdom laten komen en trekt een leger academici uit de kast om het kind te onderwijzen. Ondertussen strijdt Frank samen met zorgzame buurvrouw Roberta en Mary's lerares Bonnie om de ouderlijke macht.

Webb laat sterk acteursregie zien waarbij Evans aantoont dat hij niet alleen maar de gespierde actieheld kan uithangen maar ook mooi klein spel kan laten zien. De bijrol van Octavia Spencer als de betrokken buurvrouw laat echter veel te wensen over, want zo veel heeft de Oscarwinnares met haar overdreven gedienstige rol niet toe te voegen. Speciale vermelding verdient de jonge McKenna Grace die met haar natuurlijke voorkomen alle harten steelt en niet alleen maar de wijsneus uithangt maar vooral ook nog kind mag zijn.

Ook al is dit Webbs meest serieuze project, echt heel diepgravend wordt het nergens. Wellicht wilde hij juist de lichte sprankjes hoop laten zien. Zo legt Frank het in een soapy zijplot aan met Mary's lerares en wordt Mary's grote gevoel voor rechtvaardigheid regelmatig gedemonstreerd. Daar komt bij dat het kind maar een blik op een bord vol ingewikkelde formules hoeft te werpen om een van de Millennium Prize Problems (onopgeloste wiskundige problemen) op te lossen.

Geheel geloofwaardig is dit plotelement nauwelijks. Het getouwtrek om de ouderlijke macht is gelukkig ook geen Kramer vs. Kramer geworden. In plaats daarvan combineert Webb de sympathie en het goede van de mens met een hoge feelgoodfactor. Gifted is geen dramatisch meesterwerk, maar door de uitstekende vertolkingen zeker ook geen zinloze gang naar de bios.