Na een tijdlang me af te hebben gesloten van de wereld, me op gesloten te hebben in mijn huisje en dan met name in mijn bed, is het weer zover.. het licht is weer aan, het gaat weer beter, dus ik kan oprecht zeggen
Hello World, I'm Back, in Black
Het is heerlijk als je op je laatste uitziek dag al voorzichtig wat stapjes buiten de deur zet, je de vrieskou naar binnen voelt gaan, dat je merkt dat je je beter voelt, dat je nog wel wat naweeën hebt maar dat je ook merkt dat je weer kan gaan.
Voor het eerst in mijn leven dacht ik dit is geen normale griep. dit is een heftige griep, een griep die wel eens heel lang zijn sporten kan nalaten in de wereld en dan met name in mijn wereld..
Gelukkig dank zij goede adviezen van vrienden, met opmerkingen als, in bed blijven, goed uitzieken, het is niet anders, luister naar je lichaam, die op dat moment alleen maar pruttelende geluiden veroorzaakte in mijn borstkas, maar nogmaals, ik heb geluisterd, en nu hoor ik weer heel langzaamaan de stilte in mezelf, het is weer in balans.
Voorzichtige stapjes de echte wereld in, langzaam onderweg naar daar waar ik moet zijn, heel voorzichtig kijken en ademen, kijken wat er kan komen, wat er kan zijn, en vooral genieten van dat het weer mogelijk is om buiten te zijn.
Ik denk dat ik het weer wel zal vervloeken, zeker als je hoort dat het Syberische temperaturen gaat opleveren deze week, maar toch ..
Hello World..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten