zondag 28 januari 2018

dineren in zwart wit

 Gisteravond was de eetgroep weer voor het eerst bij elkaar in het nieuwe jaar. Dit keer waren we met de volledige groep. Aan mij was de eer om het eten te bedenken en ook te maken.. Yvonne beloofde om een deel van het toetje te doen, dus daar hoefde ik me niet zo druk over te maken.

Traditiegetrouw probeer ik toch mijn tafel in een bepaald thema te dekken, dit keer had ik gekozen, uit het thema zwart wit. met zelfs in het toilet een kleine aanwijzing, maar weet niet of de gasten dit hebben opgemerkt, het was niet de zwarte wc rol op de houder.

De hele dag had ik in de keuken gestaan, om eerst maar een tomatensoep te maken voor één van de groep, die lustte geen pompoensoep, dus dat was even bikkelen om die soep goed op smaak te brengen. Daarna heb ik me gestort op de pompoensoep. Dit was ook zo gedaan, het lijkt altijd heel veel werk, maar als je even doorzet is het binnen 2 uur klaar. Terwijl de soepen zich aan het ontwikkelen waren, heb ik de tafel gedekt, heb ik de groentes gesneden voor het hoofdgerecht. 

Intussen, dat doe ik altijd, was ik al het te gebruiken servies, het bestek en noem maar op omdat ik het schoon en stralend wil hebben.

Het hoofdgerecht was een groentegerecht uit de tajine, ik had er dit keer drie, de ervaring leert dat bij deze groep mensen zijn die veel eten. 

Kortom ruim van te voren was ik klaar en kon ik nog even wat doen aan mijn uiterlijk vertoon zodat ik er toonbaar uit zag.

De amuse bestond uit een couscoussalade met een koude tomatensoep.
Het voorgerecht uit een tomatensoep en een pompoensoep met kaasstengels die op school waren gebakken door mijn leerlingen.
het hoofdgerecht bestond uit  groente uit de tajine, met daarbij een kleine veldsalade met komkommer, en couscous.
het nagerecht bestond uit straciatella ijs met een bonbon.
Yvonne had ons op het verkeerde been gezet door te zeggen dat haar toetje mislukt was, dus ik had snel wat verzonnen. Later bleek dit een grapje te zijn en had ze een geweldig toetje, hier ga ik nu niet verder op in, want ik ga dit zeker een keer maken bij de mannen als ze weer komen eten.

Van de 3 tajines heeft eentje het helaas niet overleefd, die is gesprongen op het fornuis, ondanks de 24 uur in het water, ondanks het plaatje, ondanks het zachte vuur, lag mij hele fornuis vol met goddelijk eten.

Gelukkig bleek de couscous zo zwaar op de maag te vallen dat we meer dan genoeg hadden aan de twee tajines die over waren.

Het was wederom een prachtige avond met geweldige mensen











Geen opmerkingen:

Een reactie posten