zaterdag 30 december 2017

jaar 2017

Terugblik over 2017 is wonderlijk. Het was een bijzonder jaar, met veel hoogte maar ook zeker veel dieptepunten.

Ik ga niet al te veel op de diepte- en hoogtepunten in al komen ze wel terug in deze blog omdat ik heb besloten het een keer op een andere manier te doen dan anders. Ik zal het via de bundels die uitgekomen zijn dit jaar doen. Gewoon aan de hand van de bundels die zijn verschenen in 2017, en dat zijn er veel.
Het zijn er zoveel geworden dat ik gewoon geen tijd heb gehad om de grote bundel van afgelopen jaar al af te hebben, deze zal dan ook verschijnen in begin 2018.

Naast alle activiteiten op het gebied van het schrijven van flarden, heb ik natuurlijk veel andere dingen gedaan, dagjes uit, reizen, film, theater, luieren, sporten noem maar op.. 2017 was voor mij een uniek jaar, maar dat is elk jaar weer..

De eerste drie maanden was ik druk met voorbereidingen voor de nieuwe bundel.
Tussendoor kreeg ik het bericht dat de man van een dierbare vriendin was overleden, dit raakt me enorm, mede omdat het zo plotseling was, ik heb voor haar twee bundels geschreven met flarden over afscheid nemen en verlies de eerste kwam uit in maart 2017)

( Deze flarden en andere flarden over het afscheid nemen, verlies, rouwverwerking, waarvan een aantal  in de bundel van 2018 staan,  zullen ze ook nog in  een speciale bundel komen te staan die uitkomt in 2019)

was je maar hier
(maart 2017/ voor een dierbare vriendin)
 was je maar hier
momenten
van beseffen
dat jouw stem
niet meer klinken zal
weten dat
ik nooit meer jouw
armen zal voelen
die mij omarmen
soms zou ik willen
dat ik alles
terug kon draaien
zodat we konden doen
alsof het niet waar is
was jij maar hier
om zo weer samen
het geluk
te omarmen


 Wazig verlangen
( april 2017/ vakantie Napels.)

 
wazig verlangen
verstopt
op  een plekje in mijn hart
daar waar niemand
het aanraken kan
mijn liefde voor jou
die mij niet raken mag
verscholen zit het daar
op jou te wachten
totdat jij mijn
hart durft
te openen om
voor altijd samen te zijn



Afscheid met stille woorden
( mei 2017/ n.a.v. het overlijden van de moeder van een dierbare vriend)
afscheid met stille woorden
hand vasthouden
kijken naar haar
die zo mij kent
de laatste schakel
van het verleden
dat langzaam
haar band loslaat
met het heden
zacht strelen
zachtjes praten
over wat was
maar niet meer is
afscheid waarin de woorden
van dank je wel
van het is goed geweest
gezegd worden
waarin de tranen vloeien
omdat de stilte
nu voor eeuwig is

Vage gezichten uit het verleden
(juni 2017/ vakantie London)
vage gezichten in het leven
dwalend door het leven
van deze tijd
zie ik ze soms voorbij schuiven
de mensen met de tekenen van
hun leven in hun gezicht gekerfd
met de tekenen van de dag
ik raak ze met mijn ogen aan
lees soms het verhaal
wat er ongeschreven geschreven staat
vang het soms in mijn gedachten
zodat ik ze een plek kan geven
waar ze hun verdriet
kunnen laten rusten voor altijd

Dapper een bewogen leven
(juli 2017/ deel twee voor die dierbare vriendin)


dapper een bewogen leven
geplaatst
omdat we de plek
van de vergeet-me-nietjes niet wilden vergeten
zodat we altijd wisten
waar het was
een stokje gewoon in de grond gezet
door de kleinkinderen
als merk
dan kom ik kijken
vertellen over onze
nieuw kleinkind
en ik zie ineens dat
aan dit takje nieuwe blaadjes ontstaan
ik zeg dan tegen mezelf
zie je wel
de familieboom
zal altijd verder gaan
ook al ben jij niet meer
om mij bij te staan
onze familieband
zal nooit vergaan

Verdrongen wereld
(aug 2017/ vakantie Berlijn)
verdrongen wereld
gedachteloos
loop ik door de straten te dwalen
waarin ik ineens
jou zie
die gevangen tussen twee werelden zit
waar je niet uit kan komen
verdwenen is de realiteit
van de liefde die je
niet meer kent
verdrongen wereld
van het heden
omdat je de waarheid
niet meer in jezelf vind

Vervagen van mijn jeugd
(sept 2017/ vakantie Parijs)
vervagen van mijn jeugd
de tijd van de lente en de zomer
verlaten langzaam mijn lichaam
steeds vaker zie ik de man
die ik geworden ben
die de herfst met al zijn kleuren
omarmt
die het leven nog meer lief heeft
dan hij ooit had
die zijn armen slaat om
de jeugd die in hem is
het vervagen van de jeugd
in de tijd is iets dat hij
steeds meer accepteert
begrijpt waarom dat is
zodat hij straks klaar is voor de winter
als de tijd daar rijp voor is

Kruipen uit mijn gevangenschap
(okt 2017/ vakantie Overijssel)

kruipen uit mijn gevangenschap
daar waar liefde
 liefde zou moeten zijn
bleek er meer haat en boosheid
dan ik ooit kende
ik werd stil
raakt mezelf kwijt in
dit samen zijn
gevochten heb ik om
los te komen uit dat wat ons samen bracht
ik heb nadat het gevecht volbracht was
mezelf weer hervonden
door gewoon in alle rust
als een vlinder die is ontpopt
de tijd te nemen totdat ik alles
weer helder zag

Spiegelend verleden
( nov 2017/ vakantie Marakesch)

spiegelend verleden
terugblik op het verleden
waarin de wegen
soms onbegrijpelijk waren
die ik heb gekozen
terugkijkend naar de keuzes
die ik maakte toen ik
onbezonnen was
zie ik inmiddels dat elke keuze
de juiste in mijn
leven was

En natuurlijk een klein tipje van de sluier van de nieuwe bundel 
Landschap van mijn herinnering
(jan 2018/ alg bundel over 2017)
de foto is een werkfoto omdat de kaft er nog niet echt is


landschap van mijn herinnering


soms verdwaal ik in
mijn gedachten
denk ik terug
aan de dagen
met zijn hoogte-
en zijn dieptepunten
ik raak ze even
heel teder aan
omarm elk moment
omdat uit alles wat mij
is overkomen
de mens
die ik nu ben
is ontstaan


Geen opmerkingen:

Een reactie posten